Ο Άρης έχασε τα κεκτημένα

Βασίλης Βλαχόπουλος16 Σεπτεμβρίου 2024

Το άλλοτε κάστρο της αμυντικής συνέπειας δεν παρουσιάζει απλά ρωγμές αλλά μοιάζει μισογκρεμισμένο και δίχως θωράκιση, ο Άρης δείχνει εξαιρετικά ευάλωτος. Αυτό φάνηκε στην πρόσφατη ισοπαλία με τον Αστέρα Τρίπολης και πολύ περισσότερο με τον ΟΦΗ στην Κρήτη.
Τίποτε δεν είναι συμπτωματικό, ούτε μπορεί να μπει στην εξίσωση ο παράγοντας «τύχη». Το πρόβλημα είναι φανερό και αναδεικνύεται όταν η επιθετική λειτουργία του αντιπάλου έχει την ποιότητα και την οξυδέρκεια να το διαπιστώσει. Η αμυντική συνέπεια ήταν κάποτε το στοιχείο που χαρακτήριζε τον Άρη. Το αντιπροσωπευτικό του. Πλέον είναι υπό αμφισβήτηση βάσει της εικόνας αλλά και των αριθμών. Τέσσερα γκολ σε δύο αγώνες είναι απογοητευτικός απολογισμός. Ακόμη πιο απογοητευτική είναι η διαπίστωση ότι θα μπορούσαν να ήταν περισσότερα. Ρίξτε μια ματιά στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης αλλά και στο αντίστοιχο πρώτο της χθεσινής αναμέτρησης με τον ΟΦΗ.
Η κουβέντα για την προβληματική ανασταλτική λειτουργία είναι αυτονόητη, όπως και η απαίτηση από τους έμπειρους να λειτουργήσουν ως γαλονάδες και όχι σαν στραβάδια.

Στην Κρήτη δεν το έκαναν τα 2/4 της άμυνας καθώς Μοντόγια και Μπράμπετς ήταν σε άλλο γήπεδο. Ο πρώτος δε διδάχθηκε από τη δύσκολη βραδιά που βίωσε με τον Παλάσιος του Αστέρα Τρίπολης, ήρθε και ο Τιάγο Νους για να τον αποτελειώσει. 

Ο δεύτερος έζησε μια προβληματική (περσινή) σεζόν και στην Κρήτη έχει ευθύνη για τα δύο από τα τρία γκολ του ΟΦΗ. Αμφότεροι, υποτίθεται ότι, είναι «γαλονάδες» εν αντιθέσει με τον Κλέιτον Ντιαντί ο οποίος λογίζεται για νεοσύλλεκτος. Αν εστιάσει κανείς στα τρία γκολ του ΟΦΗ θα κάνει το λάθος. Προφανώς, ήταν ζήτημα ατομικής προβληματικής συμπεριφοράς. 

Αν δει τη μεγάλη εικόνα, της χαρακτηριστικής ευκολίας με την οποία ο αντίπαλος δημιουργούσε προϋποθέσεις, θα βαδίσει στο μονοπάτι της αλήθειας. Το πρόβλημα είναι συνολικό και δεν είναι μόνο θέμα ενός ημιχρόνου, σαν αυτό που συνηθίζει να μην παίζει ο Άρης στα πρώτα 45λεπτα.

Η μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο του Άκη Μάντζιου και των ποδοσφαιριστών για να βρουν τη λύση. Φταίει η τακτική προσέγγιση; Χρειάζεται μεγαλύτερη βαρύτητα στο ανασταλτικό τομέα με τη χρησιμοποίηση καθαρού αμυντικού χαφ; Το σίγουρο είναι ότι (μέχρι στιγμής) η αδιαμφισβήτητη ένεση ποιότητας που έγινε στην ομάδα δεν έχει αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. 

Και τώρα έρχονται οι Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ. Πώς οι «κίτρινοι» θα προσεγγίσουν τα παιχνίδια; Με τους ποιοτικούς μέσους οι οποίοι έχουν μεν την ικανότητα κυκλοφορίας της μπάλας (υστερώντας όμως στη μετουσίωση των προσπαθειών τους) ή θα δοθεί προτεραιότητα στη δημιουργία συνθηκών βελτίωσης της ανασταλτικής συμπεριφοράς; Προφανώς το δεύτερο. Γι’ αυτό επιμένω ότι το περασμένο καλοκαίρι ο Άρης δεν έκανε τη (μεταγραφική) κίνηση που όφειλε. Την επένδυση χρημάτων σε μια… σκούπα μπροστά από τα δύο στόπερ. Δεν έχει την ένταση που κάποτε του έδινε ο Λούκας Σάσα στη μεσοαμυντική γραμμή. Γιατί μ’ αυτή τη λογική προχώρησε τόσα χρόνια, αυτή ξέχασε φέτος και αποτέλεσμα είναι η απώλεια των κεκτημένων. Της ομάδας η οποία ήξερες ότι σ’ αυτό το κομμάτι είχε συνέπεια.

Αυτή την έλλειψη πληρώνει. Ακόμη και στο καλό του ημίχρονο στην Κρήτη, το σκορ ήταν ισόπαλο (2-2). Και θα μπορούσε να ήταν αρνητικό αν ο αριστερός μπακ του ΟΦΗ, Χατζηθεοδωρίδης, απέφευγε τις δύο επιπολαιότητες μέσω των οποίων ο Άρης βρήκε τρόπο επιβίωσης στη διεκδίκηση αποτελέσματος. Σε δεύτερο βαθμό έρχεται είναι η κακή λειτουργία στις (αντ)επιθέσεις με αριθμητικό πλεονέκτημα. Απέναντι στον ΟΦΗ, σε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις, οι «κίτρινοι» βγήκαν με παίκτη παραπάνω αλλά ουσία δε βρήκαν.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news

Μπείτε στην παρέα μας στο instagram

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook

Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube

Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.