Ισχυρότατο το «κοντράστ» των συναισθημάτων από τα οποία διακατέχεται ο «όλος οργανισμός ΠΑΟΚ». Κι όταν λέμε ο «όλος οργανισμός», εννοούμε τον μεγαλομέτοχο, τους συνεργάτες του, τον κόουτς, τους παίκτες και τον κόσμο του λαοφιλέστατου και πανάξιου πρωταθλητή της σεζόν που πέρασε.
Οι περισσότεροι αδυνατούν να κατανοήσουν και να αποδεχθούν τον τρόπο με τον οποίο χάθηκε η μεγαλύτερη ως τώρα ευκαιρία που παρουσιάστηκε διαχρονικά. Και το κυριότερο να απομακρυνθούν από την ψυχαναγκαστική πίεση της αναζήτησης ενόχων και καταμερισμού ευθυνών.
Είναι αλήθεια πως η οργή τους και η πίκρα τους, δεν τους επιτρέπει να «εντοπίσουν» εύκολα αυτούς που αναζητούν, άσχετα αν είναι μπροστά τους και το βασικότερο ότι αυτοί έχουν κατ επανάληψη επισημανθεί και καταγγελθεί, από κάποιες «θαρραλέες» γραφίδες και «ανεξάρτητα» μικρόφωνα.
Οι αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές τους δεν έμειναν άγνωστες. Ας μην προχωρήσουμε όμως σε λεπτομέρειες και ας μείνουμε στο απλό, κατανοητό και νομοτελειακό συμπέρασμα, ότι δεν προχώρησαν ως όφειλαν έγκαιρα να ενισχύσουν μεταγραφικά την ομάδα, η οποία είχε μπροστά της αυτή τη μοναδική ευκαιρία και την υποχρέωσαν να παρουσιαστεί ελλιπέστατη και ανέτοιμη σε τόσο σοβαρές υποχρεώσεις.
Εύκολα λοιπόν βρίσκεσαι απέναντι σήμερα στους ενόχους, οι οποίοι ομολογουμένως διέπραξαν λάθη τραγικά και ασυγχώρητα και είχαν συμπεριφορές ερασιτεχνικές, σε θέματα υψηλού επαγγελματικού επιπέδου, που δεν επιτρέπονται σε μεγάλα κλαμπ, όπως θέλει να λέγεται (και είναι) ο ΠΑΟΚ.
Σε αυτούς λοιπόν τους εξοργισμένους, τους καλούμε να βάλουν ένα φραγμό και ένα τέλος στην αγανάκτηση τους, όπως και στην αναζήτηση ενόχων. Κι αυτό, γιατί όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός η… ζωή συνεχίζεται και ήδη στο επόμενο 24ωρο, στο ίδιο επίπεδο, η ίδια ομάδα ξεκινάει τις υποχρεώσεις της για το νέο πρωτάθλημα.
Ναι, δύσκολα ξεχνάς το τι έγινε την Τρίτη, όμως επιβάλλεται να το αφήσεις στην άκρη. Πρέπει να ξεπεραστεί το μεγάλο «σοκ» και να δοθεί η ευκαιρία σε όλους όσους έχουν τις όποιες ευθύνες και διέπραξαν τα όποια λάθη, ώστε να επανορθώσουν. Πιστεύω ότι ελπίδα για να ξεπεραστεί η μεγάλη απώλεια δεν είναι μάταιη, σε αντίθεση με τον φόβο που ήδη έχει φωλιάσει σαν φίδι στην ψυχή των ΠΑΟΚτσήδων και αφορά την προ πολλού κυοφορούμενη και μεθοδικά προγραμματισμένη πώληση του Κουλιεράκη.
Οι υποστηρικτές της και γνωστοί ντελάληδες, με το σύνθημα «όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται», από καιρό είχαν βάλει στη σειρά μια μικρή λίστα με τους υποψήφιους προς πώληση. Και οι τρεις νεαροί και ταλαντούχοι (Κωνσταντέλιας, Κουλιεράκης, Κοτάρσκι). Ο πρώτος την γλίτωσε ύστερα από μεγάλη μάχη και από την σφοδρή αντίδραση του κόσμου. Ο δεύτερος ακολουθεί με μεγάλες πιθανότητες πώλησης, ιδιαίτερα μετά και τον αποκλεισμό από το Τσάμπιονς Λιγκ. Οι αβανταδόροι έχουν να προσθέσουν πλην των άλλων ανοησιών και ότι υπάρχει ο Μιχαηλίδης. Θαρρείς το να υπάρχει σε ένα σύλλογο που διεκδικεί μεγάλους στόχους μια ακόμη εναλλακτική λύση και ιδιαίτερα σε ένα ρόστερ αβαθέστατο, αποτελεί κίνητρο για να παραχωρηθεί ο καλύτερος και πολυτιμότερος αυτή τη στιγμή παίκτης.
Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε βέβαια ότι η ομάδα μπορεί να αποκλείστηκε από το Τσάμπιονς Λιγκ, ωστόσο έχει ευρωπαϊκή πορεία πολύ σημαντική μπροστά της, στο Γιουρόπα ή στο Κόνφερενς Λιγκ. Δεν ξέρω τελικά πως θα καταλήξει η υπόθεση του Κουλιεράκη. Φοβάμαι όμως όπως ανέφερα, πως ότι γίνει δεν θα γίνει προς τη σωστή κατεύθυνση. Κλείνοντας, ευχόμαστε καλή δύναμη και μια εξίσου γόνιμη χρονιά στους πρωταθλητές, που ξεκινούν τις νέες υποχρεώσεις τους εντός επικράτειας, υποδεχόμενοι τον Πανσερραϊκό στην έδρα τους.
Είμαστε σίγουροι πως ο ΠΑΟΚτσής με την ίδια αγάπη που έχει πάντοτε για την ομάδα του, θα βρεθεί κοντά της. Όσο για την υπόθεση Κουλιεράκη, ποιος ξέρει ίσως ο Θεός φωτίσει μερικούς και δεν προχωρήσουν σε μία άκαιρη και ποδοσφαιρικά παράλογη κίνηση.
ΥΓ: Οι δυο εκπρόσωποι μας στην Ευρώπη αποκλείστηκαν χθες το βράδυ. Η μέτρια ΑΕΚ τα βρήκε σκούρα με τους φιλότιμους Αρμένιους, ο δε Παναθηναϊκός στάθηκε βέβαια στο ύψος του, πολέμησε γενναία και υπήρξε θύμα της διαδικασίας θρίλερ των πέναλτι (16-15).