Γράφει ο Θάνος Μπούζας
Ο ΠΑΟΚ πρέπει να είναι ευχαριστημένος από το τελικό αποτέλεσμα που του άφησε σοβαρές και πολύτιμες ελπίδες για την ρεβάνς της ερχόμενης Πέμπτης. Το παιχνίδι είχε δύο όψεις. Η μία του πρώτου ημιχρόνου όπου όλοι μας νομίζαμε ότι δεν ήταν ο ΠΑΟΚ αυτός που έπαιζε και αυτή του δευτέρου που η ομάδα ανέβηκε, όχι όμως στο επίπεδο που επιβάλλεται για να κατακτήσεις ένα θετικό αποτέλεσμα. Αυτό γίνεται αντιληπτό και από τις τελικές όπου στο δεύτερο ημίχρονο , παρ’ ότι ο ΠΑΟΚ βελτιώθηκε είχε μόλις μια .
Δύο είναι τα θετικά στοιχεία που είδαμε χθες: Το ότι ο Κοτάρσκι έσωσε σε δυο περιπτώσεις και διόρθωσε το λάθος του με την απόκρουση στο πέναλτι και ότι η Μπριζ χάνει τρεις πολυτιμότατους παίκτες στην ρεβάνς. Ωστόσο για να έχουν νόημα τα παραπάνω ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να παρουσιαστεί εντελώς διαφορετικός , με πολλά τρεξίματα και καλά μαρκαρίσματα. Βέβαια αυτό θα μοιάζει πιο εφικτό διότι μέχρι το επόμενο ματς θα έχουμε μια εβδομάδα. Ας μην ξεχνάμε ότι πριν λίγες μέρες η ομάδα έπαιξε και κέρδισε την ΑΕΚ ενώ από δω και στο εξής δεν θα έχει τίποτε να σκεφτεί εκτός από την Μπριζ. Το Στο πρώτο εικοσάλεπτο ο ΠΑΟΚ έμοιαζε να μην εισήρθε καν στον αγωνιστικό χώρο. Δέχθηκε ένα γρήγορο τέρμα στο 7΄όταν Γιουτγκλά είδε το μεγάλο κενό που είχε έξω από την περιοχή του ο ΠΑΟΚ και μοίρασε στον Φέτλεσεν, που πάτησε περιοχή και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Ήταν ανενόχλητος. Μόνο ο καιρός και το χορτάρι ίσως να τον προβλημάτισαν.
Είναι αδιανόητο ο Δικέφαλος να ξεκινά ένα από τα πιο σπουδαία ματς της Ιστορίας του και να μοιάζει λες και τον χειρίζεται κάποιος άσχετος σε ηλεκτρονικό παιχνίδι. Από τη μέση και προς την περιοχή του Κοτάρσκι η παρουσία των μεσοαμυντικών έμοιαζε υπνωτισμένη. Λίγα λεπτά μετά το γκολ γίνεται σέντρα από την πλευρά του Βιερίνια και ο επιθετικός των γηπεδούχων για λίγα εκατοστά χάνει την ευκαιρία να γράψει το 2-0. Ο Λουτσέσκου βλέπουμε ότι προσπαθεί να φέρει τις τρεις γραμμές πιο κοντά. Αυτό βελτιώνει κάπως την εικόνα του Δικεφάλου τουλάχιστον όσο αφορά των μεσοαμυντικό τομέα. Θεωρούμε ωστόσο ότι η πίεση που προσπαθούσαν να ασκήσουν οι αντίστοιχοι μεσοεπιθετικοί του Δικεφάλου δεν είχε καμία σχέση με αυτή των γηπεδούχων.
Έμοιαζαν να το κάνουν γιατί απλώς το ζήτησε ο προπονητής και όχι για να δημιουργήσουν φάση και κλασσική ευκαιρία. Από το ναυάγιο των 45 λεπτών έβλεπες μόνο τον Σαμάτα να βρίσκεται στο ρυθμό να προσπαθεί αλλά να μην μπορεί να πετύχει κάτι παραπάνω λόγω έλλειψης συμπαραστατών. Συνοψίζοντας για το πρώτο ημίχρονο, ο Δικέφαλος του Βορρά ήταν ασυνεπής στο ραντεβού με την ιστορία του με το 1-0 ωστόσο να είναι σκορ που δεν αποτελεί οριστική καταδίκη της προσπάθειας της πρόκρισης. Οι 3-5 υπέρ του ΠΑΟΚ επιθετικές προσπάθειες αποδεικνύουν ότι τα στατιστικά δεν παίζουν κανένα ουσιαστικό ρόλο. Στη συνέχεια όπως προαναφέραμε μετρίασε την δυνατότητα των γηπεδούχων για πολλές φάσεις ωστόσο αυτή η απόδοση του δεν θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάτι καλύτερο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Τάισον ήταν παραδόξως αυτός που διέθετε τις περισσότερες δυνάμεις Αναμένουμε στη ρεβάνς να δούμε την ομάδα που ξέρουμε και μπορεί να σε «πατήσει» προτού το καταλάβεις.