Δεν ήταν καλός όσο θα έπρεπε χθες ο ΠΑΟΚ και βρέθηκε πολύ κοντά στην ήττα που θα τον “γκρέμιζε” από την κορυφή και πιθανόν να προκαλούσε επικίνδυνη εσωστρέφια. Πήρε, όμως, μια υπερπολύτιμη ισοπαλία, διατηρήθηκε πρώτος, κράτησε ψηλά το ηθικό του και δικαιούται να υπερηφανεύεται για το γεγονός ότι οι παίκτες του δεν εγκατέλειψαν την προσπάθεια μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, μολονότι είχαν βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο εξ αιτίας καθαρά των δικών τους λαθών και στα δύο γκολ που είχαν δεχτεί.
O ΠΑΟΚ μπήκε στο ματς με στρατηγική να δώσει την κατοχή στην ΑΕΚ για να “χτυπήσει” με αντεπιθέσεις σε κενούς χώρους, αντί να προσπαθήσει να κυριαρχήσει και να κινδυνεύσει ο ίδιος από αντεπιθέσεις της ΑΕΚ. Δεν ήταν καθόλου άστοχη η επιλογή αυτή, αλλά δεν λειτούργησε γιατί όλοι οι παίκτες του, εκτός του Κουλιεράκη και του Κεντζιόρα, ήταν νωχελικοί, επιπόλαιοι στις ενέργειές του και εντελώς ασύνδετοι. Ετσι, ούτε ευκαιρίες δημιούργησαν, μολονότι έφυγαν πολλές φορές στην αντεπίθεση, ούτε το γκολ απέφυγαν, σε μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις που οι παίκτες της ΑΕΚ βρήκαν χώρο για αντεπίθεση. Με άλλα λόγια, αντί να πετύχουν αυτό που σκέφτηκε ο Λουτσέσκου, έδωσαν το δικαίωμα στην ΑΕΚ να το πετύχει εκείνη με τον Γκατσίνοβιτς, σε μια φάση που βρήκε απροετοίμαστη όλη την άμυνα του ΠΑΟΚ.
Σε όλο το πρώτο ημίχρονο, ο ΠΑΟΚ απείλησε με μια μακρινή κεφαλιά του Κεντζιόρα που έφυγε λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι και με ένα γύρισμα του Ζίβκοβιτς που δεν βρήκε κανέναν αποδέκτη. Η έλλειψη ευκαιρών οφειλόταν στις κάκιστες ενέργειες του Μουργκ, του Κωνσταντέλια, του Μπράντον και του Ζίβκοβιτς, αλλά και την αδυναμία του Σβαμπ και του Μεϊτέ να προσφέρουν στη δημιουργία. Ακόμη καμία συμμετοχή δεν είχε επιθετικά ο Οτο, αντίθετα με τον Μπάμπα που ήθελε, που προσπαθούσε, αλλά δεν μπορούσε.
Αμέσως μετά την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου, ο Κοτάρσκι πρόσθεσε τον εαυτό του στον μακρύ κατάλογο των παικτών του ΠΑΟΚ που ήταν απογοητευτικοί. Στο φάουλ που εκτέλεσε ο Αμραμπατ έστειλε την μπάλα συρτά στη γωνία που εκείνος είχε καλύψει, αλλά, με έναν περίεργο τρόπο, “κατόρθωσε” να δεχτεί το γκολ, πράγμα ασύμβατο με τα προσόντα του. Ο ΠΑΟΚ “απάντησε” με μια κεφαλιά άουτ του Κεντζιόρα και μόνο στο 60', όπως το συνηθίζει, ο Λουτέσκου άρχισε τις αλλαγές, λες και όλα είχαν κυλήσει πρίμα στο πρώτο ημίχρονο. Σαμάτα αντί Μπράντον, Σάστρε αντί Οτο και Ντεσπόντοφ αντί Μουργκ. Σχεδόν αμέσως, χάθηκε μια ευκαιρία με τον Ντεσπόντοφ, στη συνέχεια ο Κωνσταντέλιας ζάλισε την άμυνα της ΑΕΚ αλλά δεν βρήκε χώρο να σουτάρει και ο Μπάμπα που ήρθε από πίσω τού έδειξε πώς γίνεται η δουλειά με ένα ωραίο σουτ που έφερε το 2-1. Ο ΠΑΟΚ που είχε και Οζντόεφ αντί για Σβαμπ προσπάθησε να ισοφαρίσει, αλλά κυρίως με μακρινές πάσες από την άμυνα, απέναντι σε μια ΑΕΚ που το μόνο που έκανε ήταν να “ροκανίζει” τον χρόνο με καθυστερήσεις. Από εκεί και πέρα, λοιπόν, δεν παίχτηκε ποδόσφαιρο και φαινόταν μοιραίο να μη συμβεί τίποτε αξιόλογο. Να, όμως, που ο ΠΑΟΚ κρατούσε το καλύτερο για το τέλος, τιμωρώντας την παθητικότητα της ΑΕΚ. Σέντρα του κορυφαίου του αγώνα, του Μπάμπα, κεφαλιά του γίγαντα Κουλιεράκη, που νικάει στον αέρα δύο αντιπάλους του και ο Οζντόεφ με προβολή ισοφαρίζει. Σπουδαίο γκολ, που αφαίρεσε από την ΑΕΚ δύο βαθμούς, προσθέτοντας έναν στον ΠΑΟΚ και κρατώντας τον μόνο πρώτο στη βαθμολογία.
ΥΓ. Συμπέρασμα: Ο ΠΑΟΚ δεν νίκησε γιατί, με βάση την απόδοσή του, δεν μπορούσε, αλλά και πλήρωσε, όπως αποδείχτηκε τελικά, το κοροιδίστικο γκολ που δέχτηκε ο Κοτάρσκι. Τουλάχιστον αυτό το γκολ θα μπορούσε να αποφευχθεί. Αλλά ο τόσο ταλαντούχος νεαρός τερματοφύλακας δικαιούται φυσικά να κάνει κι αυτός κάποια λάθη.