Την ώρα που το ελληνικό ποδόσφαιρο βιώνει μια ψυχική ανάταση στην Ευρώπη, η εσωτερική μας μιζέρια δεν λέει να μας αφήσει. Τα ανοιχτά θέματα του αθλήματος είναι τόσα πολλά που αν επιχειρήσει κάποιος να τα απαριθμήσει θα χρειαστεί ένα ολόκληρο γήπεδο. Σε επίπεδο προτεραιότητας οφείλουμε να δούμε πως θα αντιμετωπίσουμε το πλέον ακανθώδες πρόβλημα που θα το βρούμε μπροστά μας και στα play off της Super League. Είναι φυσικά το ζήτημα της διαιτησίας.
Οι υπερεθνικοί απορούν με την εμμονή μας, η οποία κοντεύει μία δεκαετία. Εχουμε αιχμαλωτιστεί στην εσωστρέφεια των ξένων διαιτητών και ο παραγωγικός ιστός της ελληνικής διαιτησίας ήδη πήγε περίπατο.
Σε δύο περιπτώσεις η διεθνής επιτροπεία μας έδειξε κόκκινη κάρτα. Δήλωσε ευθέως ότι δεν πρόκειται να έρχονται ξένοι διαιτητές στην Ελλάδα όσο απειλείται η σωματική τους ακεραιότητα. Καταφέραμε να το προσπεράσουμε μέσα από διαβεβαιώσεις ποδοσφαιρικών παραγόντων ότι «δεν θα το ξανακάνουμε». Σαν τα μικρά παιδιά που κλέβουν το βάζο με το μέλι από το πιο ψηλό ράφι.
Κι όμως: Οι απειλές επεκτάθηκαν σε μηνύματα στο διαδίκτυο, τηλεφωνικές κλήσεις μέσα στα μεσάνυχτα, ακόμη και μηνύσεις κατά ξένων διαιτητών! Εχει ωριμάσει πλέον η ιδέα να επιστρέψουν στο χορτάρι οι Ελληνες διαιτητές και να χρησιμοποιούνται ξένοι βαρίστες. Αρκεί να το αποδεχτούν και οι Big 4.
Όμως το πιο σημαντικό πρόβλημα που πρέπει να λύσει η ΕΠΟ είναι ο παραγωγικός τομέας. Εδώ και χρόνια έπαψαν να βγαίνουν νέοι διαιτητές γιατί δεν έβλεπαν φως στην άκρη του τούνελ. Όταν αρχίσουν να ελπίζουν στη δυνατότητα ανέλιξής τους, τότε και μόνον τότε θα σκέφτονται τη διαιτησία και ως καριέρα.
Τα σεμινάρια της ΚΕΔ δεν αρκούν. Δυστυχώς λείπει ο προληπτικός χαρακτήρας. Πρώτα γίνεται το λάθος και μετά στο βίντεο ο αρχιδιαιτητής και οι συνεργάτες του το επισημαίνουν, το σχολιάζουν και επιχειρούν να το διορθώσουν.
Μία πολύ καλή ιδέα θα ήταν να δημιουργηθεί εθνική σχολή διαιτησίας, η οποία θα λειτουργεί υπό την επιστασία της ΚΕΔ. Δεν θα διαλέγουν τους διδάσκοντες οι Ενώσεις, αλλά θα βρεθεί μια αξιολογική μέθοδος επιλογής των καθηγητών διαιτησίας. Με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει ένα σταθερό παραγωγικό ρεύμα νέων διαιτητών, το οποίο θα αποτινάξει τη γενικευμένη και δικαιολογημένη καχυποψία της φίλαθλης κοινής γνώμης.
Στα αυτονόητα περιλαμβάνεται και η εκπροσώπηση των διαιτητών στην ΕΠΟ, καθώς προβλέπεται όχι μόνο από την ολιστική μελέτη, αλλά και από το καταστατικό της Ομοσπονδίας.