Bάλθηκε η γκίνια να βγάλει και χθες την ψυχή των παικτών και των οπαδών του ΠΑΟΚ. Με το που αρχίζει το ματς, ο Χατζηθεοδωρίδης βάζει ένα γκολ που όμοιό του θα ξαναπετύχει μόνο στον ύπνο του. Ενα γκολ που είναι μόλις το πέμπτο στη μέχρι τώρα καριέρα του...
Ηδη με τσακισμένα νεύρα από τα απίστευτα και όμως αληθινά που έγιναν στη Λεωφόρο, οι παίκτες του ΠΑΟΚ δέχονται ένα ακόμη σοκ. Μετά δέχονται και δεύτερο, με την ωραία εκτέλεση φάουλ από τον Μουργκ που στέλνει την μπάλα στο δοκάρι. Και μετά δέχονται και τρίτο, με την υπέροχη ενέργεια και το σουτ του Κωνσταντέλια, που στέλνει και αυτό την μπάλα στο δοκάρι.
Εκείνη την ώρα λες “σίγουρα χρειάζεται ένα ευχέλαιο, δεν μπορεί, κάποια κατάρα έχει χτυπήσει αυτή την ομάδα, δεν γίνεται να κουβαλάει ακόμη την γκαντεμιά με την οποία φορτώθηκε στο ματς με τον Παναθηναικό”. Ταυτόχρονα, όμως, καθώς λήγει το πρώτο ημίχρονο, συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν και αρκετοί αδύναμοι κρίκοι στην ενδεκάδα που αγωνίστηκε. Ο Ράφα Σοάρες, που δεν μπορεί να προσφέρει το παραμικρό. Ο Μάρκος Αντόνιο, που παίζει 10άρι, αλλά το μόνο που κάνει είναι να δίνει την μπάλα προς τα πίσω. Ο Μουργκ που προσπαθεί, αλλά όλες οι ενέργειές του είναι τσαπατσούλικες. Ο Ντεσπόντοφ, που ούτε δημιουργεί, ούτε διασπά την αντίπαλη άμυνα, ούτε απειλεί.
Τον Λουτσέσκου, ωστόσο, τον ενοχλεί ο... Τζίμας. Τον πιτσιρικά βρίσκει υπαίτιο για την επιθετική δυστοκία, μολονότι η κατοχή της μπάλας είχε φτάσει στο 76% και δεν τον εμφανίζει στο δεύτερο ημίχρονο. Περνάει στο ματς από το 46' τον Σαμάτα, ενώ πάντα κάνει την πρώτη ή τις πρώτες αλλαγές κάπου στο 60'. Τόσοι άλλοι αρνητικοί, αλλά ο Ρουμάνος “τιμωρεί” τον Τζίμα, επειδή οι αρνητικοί δεν μπόρεσαν να τον αξιοποιήσουν...
Αρχίζει το δεύτερο ημίχρονο και ο ΠΑΟΚ κυνηγάει την ανατροπή ουσιαστικά με τους δύο ίδιους παίκτες που πάλευαν και στο πρώτο. Τον εκπληκτικό Μεϊτέ και τον άερινο Κωνσταντέλια. Τους μόνους, που, μεσοεπιθετικά, δημιουργούν και απειλούν. Τους μόνους που πάντα κάτι θετικό προσφέρουν και δεν κάνουν λάθη.
Στο 60' ο Κωνσταντέλιας πετυχαίνει ένα ωραίο γκολ, αλλά η γκίνια ξαναχτυπά. Για ελάχιστα εκατοστά έχει προηγηθεί οφ σάιντ του Ντεσπόντοφ τη στιγμή που παίρνει την μπάλα από τον Σαμάτα. Και τότε, λίγο μετά το 60' ο Λουτσέσκου κάνει αυτό ακριβώς που πρέπει. Εξω ο Μουργκ και ο Μάρκος Αντόνιο, μέσα ο Ζίβκοβιτς και ο Οζντόεφ.
Αμέσως ο ΠΑΟΚ απαλλάσσεται από δύο αδύναμους κρίκους και αρχίζει να ρολάρει καλύτερα. Και έρχεται το 72' για να του δώσει η θεά Τύχη κάτι από τα πάρα πολλά που του είχε στερήσει από την περασμένη Τετάρτη μέχρι και εκείνη τη στιγμή. Στη συρτή σέντρα-σουτ του Σάστρε η μπάλα αλλάζει πορεία στο πόδι του Τορεχόν και πάει στα δίχτυα. 1-1 και αμέσως μετά, μέσα σε ένα δίλεπτο, 1-2, με ένα καταπληκτικό σουτ του Ζίβκοβιτς, που, ακόμη και σ' αυτό, η μπάλα πήγε να “φιλήσει” πάλι σαδιστικά το δοκάρι, πριν πέσει στα δίχτυα.
Τα πράγματα είχαν μπει στη θέση τους. Ο ΠΑΟΚ είχε λυγίσει και το μπετόν αρμέ του Παναιτωλικού και την γκίνια του. Απέμενε μόνο μη γίνει καμια σαχλαμάρα πάλι για να μη χαθεί μια σίγουρη νίκη. Φρόντισε γι' αυτό η σωστή λειτουργία του αμυντικού μηχανισμού, που ήταν πλέον ενισχυμένος με Οντόεφ, Σβαμπ και Οτο, φρόντισε και ο Κωνσταντέλιας, που έβαλε το κερασκάκι στην τούρτα με το έξυπνο τρίτο γκολ. Θα ήταν μεγάλη αδικία αν δεν ανταμοιβόταν τουλάχιστον με ένα γκολ για τη χθεσινή εξαιρετική εμφάνισή του.
ΥΓ 1. Δεν χρειαζόταν να αποκαλυφθεί η συμφωνημένη από τώρα μεταγραφή του Τσιλούλη στην ΑΕΚ για να ξέρουμε τις σχέσεις Μελισανίδη-Παπαϊωάνου, ούτε και για να καταλάβουμε ότι προχθές στη Λαμία έγινε ένα ωραίο φιλικό ματς. Μηδέν πάθος από τους παίκτες της Λαμίας πάνω στο χόρτο, μηδέν πάθος και από τους οπαδούς της στην κερκίδα. Λες και πήγαν στο γήπεδο υπνωτισμένοι. Μόνο που δεν ροχάλιζαν. Εννοείται ότι στα πλέι οφ θα τρώνε σίδερα, παίκτες και οπαδοί, στα ματς με ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό...
ΥΓ2. Γελοίο το πέναλτι με το οποίο ο Ολυμπιακός ισοφάρισε τον Αστέρα Τρίπολης. Οσο γελοίοι είναι και 9 στους 10 Ελληνες διαιτητές...