Ο Ντίνος Αγγελίδης, επί σειρά ετών παίκτης της ομάδας μπάσκετ του Άρη, μίλησε στο Metropolis 95,5 και στην εκπομπή “Στη Σέντρα” για την παρουσία του Νίκου Γκάλη στο Αλεξάνδρειο και θυμήθηκε και τις μεγάλες στιγμές που έζησε με τους «κίτρινους».
«Μας γυρίζουν αυτές οι εικόνες με την παρουσία του Νίκου Γκάλη και την αποθέωση που γνώρισε από τους φίλους της ομάδας, στην εποχή που μεσουρανούσε ο σύλλογος και εγώ είχα την τύχη να μοιράζομαι τις μεγάλες στιγμές.
Εκείνη η κυριαρχία δεν μπορεί να ξεχαστεί, ακόμη και όταν ήρθαν τα δύσκολα χρόνια. Ο Άρης ήταν μία σπουδαία ομάδα, με στόφα πρωταθλητή. Ήταν ένας αξιόλογος αντίπαλος και επικίνδυνος. Δείχνει και τώρα πως είναι μία ομάδα με καρδιά και ψυχή. Κέρδισε τον Παναθηναϊκό εκτός έδρας μετά από 27χρόνια και αυτό είναι μία επιτυχία. Έχω πολύ λίγο χρόνο για να δω τον αγαπημένο μου Άρη. Το παιχνίδι με την Τρέντο, το είδα χθες, μόλις για 10 λεπτά.
Για τη ζωή του στην Ισπανία: «Εγώ είμαι στην Ισπανία, διατηρώ ένα μικρό μαγαζί, ένα μικρό εστιατόριο. 40 άτομα, χωράνε σε αυτή την μπουτίκ στο κέντρο του Μπιλμπάο. Όλα καλά κυλούν. Όσο αντέχουν τα πόδια μας και το μυαλό μας, πρέπει να κάνουμε κάτι. Είναι ένα βήμα πιο πάνω και πάμε για τον επόμενο στόχο. Εχω τον γιό μου που είναι 14 ετών και παίζει μπάσκετ στο Μπιλμπάο.
Εδώ που ζούμε είναι μία πόλη 350.000 κατοίκων. Δεν μπορεί να γίνει καμία σύγκριση, ο τρόπος ζωής στο Μπιλμπάο με τον τρόπο ζωής στην Μαδρίτη ή στην Βαρκελώνη. Εδώ είμαστε μία χαρά. Το κακό είναι ότι είμαστε μακριά από την Ελλάδα. Το καλοκαίρι βέβαια ταξιδεύουμε στην Ελλάδα για να δούμε τους γονείς και τα παιδιά να δουν τους παππούδες.
Τώρα κρατάω επαφές με ορισμένους από τους πρώην συμπαίκτες μου, όπως τον Λυπηρίδη που είναι σαν αδελφός μου και γνωρίζει τι γίνεται. Δεν έχω άλλες επαφές. Βλέπω και τα παιδιά της ομάδας μπάσκετ και την προσπάθεια που κάνουν. Αυτή η ομάδα του Άρη, χρειάζεται μία περίοδο προσαρμογής. Ο προπονητής είναι ένας νέος άνθρωπος με πλάνο. Γενικά είναι μαχητικός ο Άρης στο μπάσκετ, διαχρονικά. Τώρα, όσον αφορά την ζωή μου, θα σας πω ότι άλλαξε εντελώς. Η ρουτίνα εδώ είναι διαφορετική. Βρίσκομαι στον χώρο της εστίασης».
Στην
ίδια εκπομπή μίλησε και ο Βασίλης
Λυπηρίδης: «Μου λείπει
πάρα πολύ ο Ντίνος. Είναι σαν αδελφός
μου. Ήμασταν πολλά χρόνια μαζί. Εάν πάτε
στο Μπιλμπάο, εννοείται πως πρέπει να
περάσετε από το μαγαζί του Αγγελίδη».