Γράφει ο Θάνος Μπούζας
Ήδη ο Δικέφαλος έχει ξεπεράσει με θετικό τρόπο τους δύο πρώτους , πολύ δύσκολους αγώνες. Παναθηναϊκός στην Τούμπα και Ατρόμητος στην Αθήνα αποτελούσαν δυο συναντήσεις που έκρυβαν πολλούς κινδύνους. Αν ο ΠΑΟΚ δεν ήταν τόσο συγκεντρωμένος, θετικός στην απόδοση και πεισματάρης (με Ατρόμητο) θα μπορούσε να απωλέσει εύκολα αυτή την θετική αρχή.
Όπως όλοι που ασχολούνται με το πρωτάθλημα γνωρίζουν, η ομάδα της Θεσσαλονίκης «βουτάει» όλο και πιο βαθιά στον ποδοσφαιρικό ωκεανό, όπου μέσα σε τρεις μήνες θα γνωρίζει τι έπιασε και τι έχασε. Οι τρεις στόχοι είναι σημαντικοί αλλά και απαιτητικοί πέρα από τη δυνατότητα προπονητή και ποδοσφαιριστών να μπορούν να ελέγξουν τις δυνάμεις τους αλλά και το φορμάρισμα που επιβάλλεται να είναι συνεχές. Η ομάδα, προς το παρόν έχει δείξει αλλά και αποδείξει ότι με το υπάρχων υλικό είναι η πιο φορμαρισμένη, η καλύτερη στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως το «τώρα» από το «ύστερα» μπορεί να διαφέρει σημαντικά και να φέρει αποτελέσματα ακόμη και μη συμβιβαζόμενα με τις εμφανίσεις της ομάδος.
Θεωρούμε ότι τρεις είναι οι παράγοντες που θα κρίνουν το τι μπορεί και τι θα πετύχει εν τέλει ο Δικέφαλος: πρώτος και σχεδόν αυτονόητος θεωρείται η διατήρηση της πολύ καλής και σταθερής απόδοσης της συντριπτικής πλειοψηφίας των παικτών. Δεύτερος παράγοντας είναι οι απουσίες που θα δημιουργούνται από τραυματισμούς και τιμωρίες, με το σκεπτικό να συγκεντρώνεται στο μέγεθος του αριθμού των απουσιών, το πόσο θα επηρεάσουν την ομάδα και πόσο μπορεί να αντιδράσει ο προπονητής για να καλύψει τα κενά. Ο τρίτος παράγοντας έχει να κάνει με τους άμεσους αντιπάλους, τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Αν αυτοί διατηρήσουν την απόδοσή τους σε υψηλά επίπεδα , χωρίς σημαντικές απώλειες, ο Δικέφαλος θα έχει δύσκολο έργο που θα κριθεί στο τέλος.
Οι παραπάνω παράγοντες είναι αυτοί που κρίνουν το τελικό αποτέλεσμα σε ένα νορμάλ ποδοσφαιρικό σύστημα. Στην χώρα μας δυστυχώς υφίστανται και παράμετροι εξωποδοσφαιρικοί που τις περισσότερες φορές παίζουν και το μεγαλύτερο ρόλο. Αναφερόμαστε στην διαιτησία με το var καθώς και τις διοικητικές ενέργειες προσπάθειας επηρεασμού των πάντων από τους συνδιεκδικητές. Η Θεσσαλονίκη ποτέ δεν είχε και μάλλον ποτέ δε θα διαθέτει την ικανότητα να εξαφανίσει την παραγοντική ασυλία και το εξωαγωνιστικό γίγνεσθαι του λεκανοπεδίου , που τα περασμένα χρόνια-δεκαετίες «κέρδισε» πολλούς τίτλους. Μετέτρεπαν την εξωαγωνιστική δύναμή τους σε αγωνιστικό αποτέλεσμα.
Δεν είναι απλώς χρέος της διοίκησης αλλά καθήκον ποδοσφαιρικής ζωής και θανάτου, να προβλέψει και να αποτρέψει πλήρως οτιδήποτε μπορεί να αφαιρέσει από τον ΠΑΟΚ τη δυνατότητα να εκφράσει στο γήπεδο την ποιότητά του. Ο δικέφαλος και όλοι όσοι παίζουν, προπονούν, διοικούν, είναι φίλαθλοι, χρειάζεται να βρίσκονται σε μόνιμη βάση όχι απλά σε εγρήγορση αλλά σε αποτελεσματική πρόβλεψη και αντίδραση σε οποιαδήποτε εξωγηπεδική και νοητική παράγκα που θα θελήσει να ορίσει τον δικό της πρωταθλητή.