Η Αθηναΐς Νέγκα υποδέχτηκε στην εκπομπή της «Καλύτερα αργά» τον Γιώργο Καπουτζίδη, ο οποίος, μίλησε, μεταξύ άλλων, για τις επίμαχες δηλώσεις του Γιώργου Νταλάρα που τόσο ντόρο ξεσήκωσαν.
«Εγώ όταν έρχεται κάποιος χωρίς να το έχουμε συμφωνήσει έξω από ένα γύρισμα ή στο θέατρο ή οπουδήποτε δεν απαντάω. Λέω “χίλια συγγνώμη, δεν θέλω να κάνω κάποια δήλωση”. Ούτε στις πρεμιέρες! Τώρα πια όμως το έχω κατακτήσει αυτό. Πριν ήμουν “ποιος ήρθε;”, “γιατί ήρθε;”, τώρα κουλ.
»Νομίζω ότι αυτό που ήθελε να πει ο Γιώργος Νταλάρας και νομίζω εκεί πρέπει να εστιάσουμε και όχι αν ο τρόπος ήταν σωστός, λάθος, αν έπρεπε να τα ακούσει το τάδε παιδί, αν ήταν η στιγμή... Σας το λέμε με πολλούς τρόπους, δεν το λέει μόνο ο Νταλάρας και του ποιοτικού και του έντεχνου και του θεάτρου και της τηλεόρασης, ότι το επίπεδο της δημοσιογραφίας είναι δυστυχώς χαμηλό πολλές φορές.
»Και προσπαθούμε να σας το πούμε, να το ψελλίσουμε. Γιατί αν κάποιος το πει πιο δυνατά, την επόμενη μέρα θα ενωθούν όλες οι εφημερίδες, από την Εστία ως την Espresso, και σε κοπανάνε. Και επειδή το ακούτε από παντού, κάντε κάτι. Κάντε το εσείς. Δεν μπορούμε να ερθούμε εμείς στη δουλειά σας να σας πούμε [πως να την κάνετε, αλλά, όταν ακούτε τόσες πολλές ενστάσεις από τόσο διαφορετικούς ανθρώπους, σε τόσο διαφορετικές περιστάσεις, υπάρχει κάποιο πρόβλημα.
»Συνηθίζουν σε μια λίστα ερωτήσεων που δεν είναι ουσιαστική. Δεν θα ξεχάσω που έκανα τη στροφή. Έχω θυμώσει πολλές φορές με δημοσιογράφο. Δίκιο έχω, μπορεί να πω παραπανίσια πράγματα, αλλά άμα φωνάξω έχω δίκιο.
»Τα πρώτα χρόνια όμως δεν ήμουν έτσι. Ήμουν με το χαμόγελο και την υπομονή και σκεφτόμουν ότι, αν είμαι καλός μαζί τους, θα είναι κι αυτοί καλοί μαζί μου. Άμα είμαι χαμογελαστός, θα μου φερθούν καλά. Δεν θα την ξεχάσω αυτή την ιστορία. Ήμουν με τη Ζέτα Μακρυπούλια τη δεύτερη χρονιά του “Παρά Πέντε” και μας έχουν καλέσει να παρουσιάσουμε τη γιορτή των παιδιών στην ΕΣΗΕΑ.
»Είναι Κυριακή. Εμείς είμαστε πτώματα γιατί δουλεύαμε Δευτέρα με Σάββατο -και Σάββατο κάναμε γυρίσματα για να βγει το επεισόδιο, η Ζέτα είχε θέατρο, εγώ έγραφα. Ήταν η περίοδος που το δελτίο ειδήσεων του Star ήταν αυτό που ήταν, που έλεγες μια κουβέντα και το καρτούν σου πέταγε μια ντομάτα, και λέμε “αν πάμε και παρουσιάσουμε τη γιορτή για τα παιδιά τους, κάπως θα μας σεβαστούν, θα μας εκτιμήσουν, θα μας λυπηθούν…”. Και πάμε.
»Ανεβαίνουμε πάνω να την παρουσιάσουμε, είναι από κάτω τα παιδάκια χαρούμενα, φωτογραφίες, αυτόγραφα, έχει έναν Γκούφι, δύο στρουμφάκια, παίζει “Ήμουν άγγελος του Τσάρλι” και θυμάμαι σκέφτηκα “θα πεθάνω και θα παίζουν αυτό στην κηδεία μου”.
»Στο τέλος έρχεται ο κ. Σόμπολος, ευγενέστατος, πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ τότε, και μας λέει “έχει έρθει μια κάμερα από το Star, να κάνετε μια δήλωση, είναι μόνο για τη γιορτή”. Και λέμε, για να μας το ζητάει ο κ. Σόμπολος, ωραία. Και λέμε τι ωραία που ήταν, για τα παιδιά και τη χαρά που τους δώσαμε. Και αισθανόμαστε ασφαλείς. Πάμε στο σπίτι το βράδυ και ανοίγουμε τις ειδήσεις του Star και βλέπουμε τις φάτσες μας και ένα καρτούν…παφ την ντομάτα!
»Εκεί ήταν η τελευταία φορά που είδα την ΕΣΗΕΑ και τα παιδιά της. Και λες δεν υπάρχει σωτηρία.
»Αυτή η περίοδος ήταν μια τρομακτική περίοδος και δεν έχει ζητήσει και κανείς συγγνώμη από τότε. Κι αυτή η περίοδος είναι λίγο και η βάση για πράγματα που είδαμε αργότερα στην τηλεόραση» κατέληξε ο Γιώργος Καπουτζίδης.
Πηγή: ieidiseis.gr