Ενα ωραίο γκολ, μία ασίστ, συμμετοχή σε φάση που κατέληξε σε γκολ και αρκετές ωραίες ενέργειες, όχι μόνο με θέαμα, αλλά και ουσία. Υπογραφή Γιάννης Κωνσταντέλιας.
Την έβαλε φαρδιά-πλατιά (και) στον χθεσινό αγώνα του ΠΑΟΚ με τη Λαμία, όντας, χωρίς δεύτερη κουβέντα, ο MVP και αποδεικνύοντας, για πολλοστή φορά, ότι είναι ο παίκτης που κάνει πάντα πράγματα να συμβαίνουν. Αρκεί, βέβαια, να βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο και όχι στον πάγκο.
Το πιο σημαντικό με τον “Ντέλια” δεν είναι η ιδιόμορφη (και σωστότατη) προσέγγισή του να χαίρεται το ποδόσφαιρο, αλλά η ικανότητά του να προσφέρει χαρά και ευχαρίστηση στους θεατές. Στη δική του περίπτωση, όχι μόνο στους οπαδούς του ΠΑΟΚ, αλλά όλων των ομάδων. Γιατί αυτός ο θαυματουργός πιτσιρικάς κατάφερε να “ανήκει” σε όλους τους Ελληνες. Είναι ο πιο φέρελπις παίκτης από αυτούς για τους οποίους η ταλαίπωρη ποδοσφαιρικά τούτη χώρα δικαιούται να είναι υπερήφανη.
Προφανώς, η χθεσινή άνετη νίκη του ΠΑΟΚ δεν οφείλεται μόνο στον “Ντέλια”, αλλά στην καλή απόδοση που είχε όλη η ομάδα. Εγινε από την αρχή και έμεινε μέχρι τη λήξη κυρίαρχος του παιχνιδιού, έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, σκόραρε τρεις φορές, έχασε αρκετές καλές ευκαιρίες και δεν επέτρεψε στη Λαμία να την απειλήσει παρά μόνο δύο φορές όταν το ματς είχε κριθεί.
Σημαντικό γεγονός το ντεμπούτο του Μάρκος Αντόνιο, ο οποίος έδειξε ότι σαφώς χρειάζεται κι άλλο χρόνο για να ανεβεί επίπεδο και να ξαναβρεί τον εαυτό του. Πάντως, ο κόσμος του ΠΑΟΚ τον υποδέχτηκε θερμά κι εκείνος κάποια στιγμή δάκρυσε από χαρά και συγκίνηση. Οχι μόνο για τη στήριξη που “εισέπραξε” από τους ΠΑΟΚτσήδες, αλλά και από την αγάπη με την οποία τον αγκάλιασαν οι συμπαίκτες του.
Αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι σκόραραν και οι δύο πλάγιοι μπακ του ΠΑΟΚ, ο Ράφα Σοάρες και ο Σάστρε. Και να μη σκόραραν, όμως, όλοι είδαμε ότι είχαν τεράστια συνεισφορά σε όλες τις επιθετικές προσπάθειες της ομάδας, όντες ταυτόχρονα άψογοι και στα αμυντικά καθήκοντά τους.
Κέρδος για τον ΠΑΟΚ πιστεύω ότι ήταν η πολύ καλή εμφάνιση που έκανε πάλι ο Μιχαηλίδης. Είναι μεγάλη υπόθεση να βρίσκεται σε καλή κατάσταση και να έχει ψηλά το ηθικό του. Το μέλλον είναι δικό του και, ποιος ξέρει; κάποια στιγμή μπορεί να έχει μόνιμα στο μπράτσο του το περιβραχιόνιο του αρχηγού που του φόρεσε χθες ο Σβαμπ με προτροπή και του Τάισον.
Προσωπικά, το μόνο που με “χάλασε” ήταν ότι μετά το 3-0 ο Λουτσέσκου άλλαξε τον Μπράντον με τον Σαμάτα και έβαλε τον Τζίμα στο παιχνίδι μόνο στο τελευταίο δεκάλεπτο. Δεν βρίσκω λογική σ' αυτή την τακτική. Δεν είναι ο Σαμάτα που χρειάζεται αυτή την περίοδο χρόνους συμμετοχής. Ο Τζίμας είναι.
ΥΓ. Στην ηλικία του Τζίμα, οι εξελίξιμοι άσοι όχι μόνο παίζουν, αλλά και διαπρέπουν, ακόμη και στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες. Δεν τους αφήνουν οι προπονητές τους να “σιτέψουν”, αλλά τους βελτιώνουν και τους ωριμάζουν βάζοντάς τους να παίξουν.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news