«Παλιά ήμουν πολύ μυώδης και κάποια ρούχα δεν μου ταίριαζαν. Δεν φορούσα ποτέ εξώπλατο για να μη με βλέπουν έξω και να λένε “ποιος είναι αυτός”. Μου έχουν πει ότι είμαι σαν τραβεστί».
Η Βούλα Πατουλίδου είπε στη συνέχεια: «Είμαι υπέρ των πλαστικών επεμβάσεων. Πήγα και έφτιαξα τα σπυράκια μου όταν μου το ζήτησε ο γιος μου. Ο γιος μου, μοιάζει στον πατέρα του, είναι σαν Νορβηγός ξυλοκόπος. Εννοείται ότι γυμνάζομαι ακόμα. Ο σύζυγος μου έπαθε έμφραγμα και πνευμονικό οίδημα. Έχουν υπάρξει κρίσεις στον γάμο μου. Και οι δυο γονείς μου ήταν συντηρητικοί, ήταν αρνητικοί στον αθλητισμό».
Για το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, η Βούλα Πατουλίδου είπε: «Ήταν μια μαγική στιγμή. Η δικαίωση ήταν όταν πήγα στην Φλώρινα, στον τόπο μου, γιατί ο πατέρας έφυγε διωγμένος από εκεί. ‘Ένας θαυμαστής μου έδωσε 100 τριαντάφυλλα. Η μαμά μου με γέννησε στο σπίτι με μαμή».