Συμφωνώ με όλους εκείνους που υποστηρίζουν ότι οι ομάδες «χτίζονται» και δεν αγοράζονται. Στο παρελθόν είχα επικαλεστεί το παράδειγμα της Π.Σ.Ζ η οποία ακόμη αναζητά τη συνταγή της κατάκτησης του Τσάμπιονς Λιγκ. Παρότι τα εκατομμύρια ρέουν στην ομάδα, το ρόστερ έχει αστέρια πρώτης γραμμής, ενισχύθηκε για δύο χρόνια και με τον Λιονέλ Μέσι, βαδίζει από αποτυχία σε αποτυχία, στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
Κάτι πάει στραβά στη συνταγή της γαλλικής ομάδας. Αντιθέτως η Μάντσεστερ Σίτι η οποία επίσης ανήκει σε Αραβα ιδιοκτήτη, τον Σεΐχη Μανσούρ, ακολούθησε μία περισσότερο ορθολογική συνταγή και καταφέρνει να κυριαρχεί στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Οι Άραβες εκτός από το μπάσιμο που έχουν κάνει σε επαγγελματικές ποδοσφαιρικές ομάδες της Ευρώπης, επιχειρούν να αυξήσουν και τη δυναμική του αθλήματος στη χώρα τους. Κι επειδή οι εγχώριες ομάδες τους δεν αποτελούν ελκυστικό επαγγελματικό προορισμό, ακόμη και για μικρομεσαίους ποδοσφαιριστές, στρώνουν τον δρόμο με πετροδολάρια. Οι τιμές φτάνουν σε μυθικά ύψη όταν επιχειρούν να δελεάσουν μεγάλους σταρ του ποδοσφαίρου. Ο τρόπος όμως που επιχειρούν να αναπτύξουν το ποδόσφαιρο δεν στηρίζεται στους βασικούς κανόνες ανάπτυξης του αθλήματος. Μοιάζει περισσότερο ως μία προσπάθεια να δημιουργήσουν μία επίπλαστη εικόνα η οποία δεν έχει κανένα υπόβαθρο, οπότε αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει. Φανταστείτε την οικονομία μίας χώρας η οποία δεν έχει παραγωγικό πλούτο και στηρίζεται στον δανεισμό. Κάπως έτσι επιχειρεί η Σαουδική Αραβία να πείσει ότι επενδύει στην ανάπτυξη του ποδοσφαίρου. Αντίστοιχα στα μεγάλα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα της Ευρώπης, όπου υπάρχει παράδοση στην ανάπτυξη του προϊόντος οι ομάδες κάθε χρόνο και αυξάνουν τα έσοδα τους. Ενισχύουν την παραγωγική διαδικασία των υποδομών και κάνουν προσεγμένες μεταγραφικές κινήσεις από τις οποίες προσδοκούν ανταποδοτικά αγωνιστικά και εμπορικά κέρδη.
Σύμφωνα με στοιχεία της Deloitte η Premier League την προηγούμενη χρονιά είχε έξι ομάδες στην πρώτη δεκάδα των ευρωπαϊκών ομάδων με τα μεγαλύτερα εμπορικά κέρδη. Το ρεκόρ ήταν το αποτέλεσμα της συμφωνίας για τα τηλεοπτικά δικαιώματα που ήταν κατά πολύ καλύτερη από τα προηγούμενα χρόνια.
Η Premier League εξακολουθεί να ελκύει εκατομμύρια οπαδούς διεθνώς και οι σύλλογοι της έχουν ένα μεγαλύτερο πλεονέκτημα εσόδων έναντι των διεθνών ανταγωνιστών τους.
Ενδεικτικά τα εμπορικά έσοδα της Σίτι, που ελέγχεται από το επενδυτικό fund του Άμπου Ντάμπι, έπιασαν «ρεκόρ» στα 373 εκατ. ευρώ, με αύξηση ύψους 65 εκατ. ευρώ σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Αντιστοίχως, η τρίτη της λίστας Liverpool παρουσίασε την μεγαλύτερη ετήσια βελτίωση μεταξύ όλων των συλλόγων, ανεβαίνοντας τέσσερις θέσεις από την 7η στην 3η θέση της κατάταξης, καταφέρνοντας έτσι να εκτοπίσει την Manchester United που περιορίστηκε στην 4η θέση, με έσοδα ύψους 688,6 εκατ. ευρώ.
Ο πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ Αλεξάντερ Τσέφεριν δεν μένει αδιάφορος απέναντι στην πολιτική της μετακίνησης σούπερ σταρ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου στις ομάδες της Σαουδικής Αραβίας.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ολλανδική ιστοσελίδα «Nos Sunday», ο πρόεδρος της UEFA, Αλεξάντερ Τσέφεριν αναφέρθηκε στις τεράστιες επενδύσεις της Σαουδικής Αραβίας στο ποδόσφαιρο: «Νομίζω ότι η Σαουδική Αραβία κάνει λάθος με το εγχώριο ποδόσφαιρο. Αναπαράγει τα λάθη της Κίνας στρατολογώντας παίκτες στο τέλος της καριέρας τους. Πολλοί παίκτες πηγαίνουν σε συλλόγους για να κερδίσουν χρήματα. Αλλά δεν είναι τα πάντα τα χρήματα. Οι καλύτεροι παίκτες θέλουν να κατακτούν τις καλύτερες διοργανώσεις και οι καλύτερες διοργανώσεις είναι στην Ευρώπη» δήλωσε.
Και συμπλήρωσε: «Νομίζω ότι η ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας θα πρέπει μάλλον να επενδύσει σε ακαδημίες και σε προπονητές, αλλά και να αναπτύξει τους δικούς της παίκτες. Το σύστημα αγοράς παικτών στο τέλος της καριέρας τους δεν είναι ένα σύστημα που αναπτύσσει το ποδόσφαιρο».
Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.