Το φετινό Πρωτάθλημα τελειώνει με τον εντυπωσιακότερο τρόπο. Με τον ανταγωνισμό να κόβει την ανάσα, μέχρι το τελευταίο λεπτό. Μαθηματικά πλην της 5ης θέσης όλα τα άλλα σενάρια είναι ανοιχτά και θα ξεκαθαρίσουν μετά το τελευταίο σφύριγμα της φετινής αγωνιστικής. Μεγαλείο. Ο ανταγωνισμός στο pick του. Αυτό που είχε πολλά χρόνια να το ζήσει η Super League.
To έζησε φέτος στον υπέρτατο βαθμό. Με την αδρεναλίνη στα πλέι οφ να χτυπάει κόκκινο. Μπορεί η ΑΕΚ να άρχισε τους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος, αλλά στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους οι άνθρωποι του οργανισμού έχουν και τα 90 λεπτά με τον Βόλο. Οι πιθανότητες να γίνει μία τεράστια έκπληξη είναι πολύ μικρή, αλλά υπάρχουν.
Στην Τούμπα θα παιχθεί το εισιτήριο για την 3η θέση μεταξύ του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού και ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει τον Άρη με το αυτί στον αγώνα της OPAP Arena. Ο,τι κι αν γίνει τελικά, εκείνο που θα μείνει θα είναι τα πλούσια συναισθήματα που πρόσφεραν τα πλέι οφ. Ο ανταγωνισμός δεν στραπατσάρισε το θέαμα. Και επιτέλους οι φίλαθλοι έζησαν αυτό που ζούνε συχνά- πυκνά οι φίλαθλοι των κεντροευρωπαϊκών χωρών. Αυτή τη μαγεία των ξεχωριστών συναισθημάτων που προσφέρει ο ανταγωνισμός μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Στοιχείο που κάνει ελκυστικό ένα Πρωτάθλημα.
Το ποδόσφαιρο έχει τον δικό του κώδικα επικοινωνίας. Και το θέαμα είναι τόσο ισχυρό που μπορεί να αφήσει έξω από τις τέσσερις γραμμές την τοξικότητα που «γεννούν» οι παράγοντες. Ο κόσμος πληρώνει εισιτήριο και συνδρομές στους τηλεοπτικούς παρόχους προκειμένου να δει την μπάλα να κυλάει μέσα στις τέσσερις γραμμές.
Οι φίλαθλοι δεν δίνουν μία για το σόου των παραγόντων, οι οποίοι διαγκωνίζονται για το ποιος θα κάνει την καλύτερη επικοινωνιακή παράσταση. Προπονητές και ποδοσφαιριστές νοιάζονται για τα όσα γίνονται μέσα στο γήπεδο στα 90 λεπτά. Αυτό είναι που κεντρίζει τον επαγγελματικό τους εγωισμό. Και το είδαμε σ’ όλη τη διάρκεια των πλέι οφ. Είναι η ασπίδα για το άθλημα σ’ ότι έξω από το αγωνιστικό κομμάτι επιχειρεί να δηλητηριάσει το Πρωτάθλημα.
Το ποδόσφαιρο αναμφισβήτητα προσφέρει κάτι το μοναδικό, κάτι το μαγικό. Συνδυάζει το θέαμα μέσα από τις ατομικές επιδόσεις με την ομαδική εμφάνιση, τον συντονισμό και τη στρατηγική. Τη σκληρότητα της αντοχής, την τεχνική και την ευφυΐα των αθλητών.
Η μαγεία του ποδοσφαίρου ενώνει τους λαούς, ξεπερνάει τα γεωγραφικά σύνορα, έχει τη δύναμη να ξεπεράσει ακόμα και τα όρια της θρησκείας και της γλώσσας. Κι όσοι το εκφράζουν καλό θα ήταν να μην παρασύρονται από εγωισμούς και να καταφεύγουν σε μικροπρέπειες. Η κοινωνία του ποδοσφαίρου δε συμμερίζεται πλέον αυτές τις πρακτικές.