Ο Αρης πήρε έναν πολύτιμο βαθμό, φέρνοντας τα κάτω-πάνω στον αγώνα με τον Ολυμπιακό και κατάφερε το φλερτ με τον διασυρμό να το μετατρέψει σε… χαμόγελα. Το σημαντικότερο; Εριξε με εμφατικό τρόπο στο καναβάτσο όλους εκείνους που λογικά μετά το 2-0 θα είχαν αρχίσει τα γνωστά σενάρια λάσπης.
Ετσι οι «κίτρινοι» μ’ έναν σμπάρο πέτυχαν να πάρουν και τον πολύτιμο βαθμό, αλλά και να φύγουν με ψηλά το κεφάλι από το «Γ. Καραϊσκάκης». Το δεύτερο μάλιστα είναι επίτευγμα αξίας ανεκτίμητης για το γόητρο τους.
Η λογική έλεγε ότι ο Αρης δεν πάει στο «Γ. Καραϊσκάκης» ως φαβορί. Οπως δεν ήταν φαβορί καμία χρονιά σ’ όλες τις προηγούμενες δεκαετίες. Αλλωστε οι αριθμοί είναι συντριπτικά υπέρ των Πειραιωτών(σε 63 αγώνες είχαν νικήσει 46 φορές). Από το σημείο αυτό όμως, μέχρι επί 60 λεπτά να γίνεται ο Αρης έρμαιο των διαθέσεων του αντιπάλου, χωρίς να προβάλει καμία αντίσταση υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Ο Αρης χθες ήταν η σκιά του εαυτού του σ’ αυτό το διάστημα. Πάνω που τις τελευταίες τέσσερις- πέντε αγωνιστικές, έστω για 50-60 λεπτά είχε πείσει ότι βρίσκει τον αγωνιστικό του ρυθμό, χθες γκρέμισε αυτή την εικόνα. Με τον περισσότερο εμφατικό τρόπο. Λες και έμεινε στη… Θεσσαλονίκη. Από το πρώτο λεπτό έδειχνε αδύναμος να απαντήσει στον Ολυμπιακό που μπήκε στο γήπεδο αποφασισμένος να νικήσει. Ο Αρης δεν είχε λύσεις. Είχε παθητικό ρόλο, καθόλου νεύρο και έκανε πολλά λάθη. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα οι γηπεδούχοι να είναι οι πρωταγωνιστές και να δημιουργήσουν 17 συνολικά τελικές στο α’ ημίχρονο. Το ότι πέτυχαν μόνο ένα γκολ έχει να κάνει με την επιπολαιότητα που έδειξαν στην εκτέλεση και σε δύο-τρεις περιπτώσεις στην ετοιμότητα του Σιαμπάνη, ο οποίος επιλέχθηκε για μία ακόμη φορά αντί του Κουέστα.
Ο Ολυμπιακός έδινε πλάτος στις επιθέσεις, ο Εμπακατά που προτιμήθηκε για το δεξιό άκρο αντί του Οντουμπάτζο ήταν τραγικός και έχασε όλες τις μονομαχίες με τον Κανός, ενώ ο Γκαρσία που έπρεπε να τον βοηθάει ήταν… απών.
Αυτές ήταν οι πρώτες μεγάλες παραφωνίες του Αρη. Ακολουθούσαν αυτή του Ντουκουρέ που προτιμήθηκε σε θέση κόφτη και από κοντά όλοι οι υπόλοιποι. Ο Αρης έδινε την αίσθηση ότι θα φύγει διασυρμένος από το «Γ. Καραϊσκάκης» καθώς οι επιλογές του Τερζή τον έκαναν ομάδα-σάκο του μποξ.
Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που ο προπονητής του Αρη αντέδρασε. Εβαλε πρώτα στον αγώνα τον Ιτούρμπε (57ο), στη συνέχεια τον Ετέμπο και ακολούθησαν Καμάτσο και Νταμπό. Αποτέλεσμα; Οι «κίτρινοι» να μεταμορφωθούν. Εκλεισαν τους χώρους, έκανα λιγότερα λάθη και έχτιζαν επιθέσεις από πίσω. Είχαν δηλαδή αρχή, μέση και τέλος. Ή επί το πιο λαϊκό, ήταν κανονική ομάδα. Εχοντας ισορροπήσει το παιχνίδι «χτύπησαν» δύο φορές με Ιτούρμπε-Καμάτσο και «πάγωσαν» το «Γ. Καραϊσκάκης". Ε, δεν είναι και μικρό πράγμα να σκοράρεις απέναντι στον Ολυμπιακό στις δύο από τις τέσσερις τελικές που έχεις στο β’ ημίχρονο. Τη στιγμή μάλιστα που όλοι πίστεψαν ότι δε γυρίζει το αποτέλεσμα.