Aδύνατο να μην πονάω. Αδύνατο να μην έχω θυμό. Αδύνατο να ξεχάσω. Αδύνατο να συγχωρήσω. Αδύνατο να πάψω να ζητώ απονομή δικαιοσύνης για το έγκλημα στα Τέμπη. Απονομή δικαιοσύνης για ΟΛΟΥΣ τους ενόχους.
Με πολύ καλή απόδοση στο δεύτερο ημίχρονο, με τη βοήθεια της τύχης που του σέρβιρε ένα πέναλτι που έπεσε, στην κυριολεξία, από τον ουρανό, αφού πρώτα τον είχε γλιτώσει σε δύο φάσεις με δύο δοκάρια για τον Αρη, αλλά και με ακριβοδίκαιη χρήση του VAR, ο ΠΑΟΚ πήρε τους τρεις βαθμούς στο χθεσινό ματς και κράτησε ολοζώντανες τις ελπίδες του στη μάχη της διεκδίκησης των δύο πρώτων θέσεων.
H λήξη του πρώτου ημιχρόνου έμοιαζε για τον ΠΑΟΚ με λύτρωση. Γιατί είχε γλιτώσει την πανωλεθρία χάρη στα δοκάρια και στα για πολύ λίγο οφ σάιντ. Ηταν ένας ΠΑΟΚ με μια άμυνα που έμπαζε από παντού, ένα κέντρο φλύαρο και πολύ μαλθακό και μια επίθεση που απειλούσε μόνο με σέντρες και στημένα.
Ο
Αρης ευνοήθηκε βέβαια από το γεγονός
ότι προηγήθηκε με την πρώτη κιόλας
τελική, αλλά το ωραίο γκολ του Πάλμα
ήταν εκείνο ακριβώς που έδειξε από νωρίς
ένα από τα προβλήματα του ΠΑΟΚ. Τρεις
αμυντικοί απλώς παρακολουθούσαν τον
αντίπαλο και κανείς δεν επιχείρησε να
τον μακράρει για να εμποδίσει το σουτ.
Το πιο σημαντικό, όμως, ήταν ότι ο ΠΑΟΚ
δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Μια στραβοκλωτσιά
του Ντάντας, μία ακόμη από τον Ολιβέιρα,
δύο κεφαλιές του Κάργα, μία πάνω στον
Σιαμπάνη και μία απελπιστικά άουτ και
μία ακόμη άγαρμπη και άστοχη κεφαλιά
του Ολιβέιρα ήταν όλες κι όλες οι
προσπάθειες για την ισοφάριση, που ήταν
λογικό να μην έρθει. Το ευτύχημα για τον
ΠΑΟΚ ήταν ότι δεν ήρθε και η συντριβή.
Οι κεφαλιές του Ιτούρμπε και του Φαμπιάνο
πήγαν στα δοκάρια και δύο γκολ του Αρη,
σε φάσεις που εξαρθρώθηκε εύκολα ο
αμυντικός μηχανισμός του ΠΑΟΚ, δεν
“μέτρησαν” γιατί οι σκόρερ πήραν την
μπάλα ενώ βρίσκονταν σε θέση οφ σάιντ
για λίγα εκατοστά.
Αμυντικά, δεν υπήρχε Κάργας, αμυντικά και επιθετικά δεν υπήρχε Κετζιόρα, στα χαφ δεν υπήρχαν Ντάντας και Κωνσταντέλιας, στην επίθεση δεν υπήρχαν Ζίβκοβιτς και Νάρει, οπότε με όλους αυτούς ουσιαστιικά απόντες ήταν μοιραίο να νιώθει ευτυχής ο ΠΑΟΚ που πήγε στα αποδυτήρια χάνοντας μόνο με 1-0.
Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου, ο Λουτσέσκου άλλαξε Κεντζιόρα, Ντάντας και Νάρει, με Σάστρε, Σβαμπ και Τάισον και στο 60' τον Ολιβέιρα με τον Τόμας. Ολος ο ΠΑΟΚ άλλαξε θεαματικά πρόσωπο, έγινε κυρίαρχος του παιχνιδιού, υποχρέωσε τον Αρη σε παθητικό ρόλο και έφτασε στην ανατροπή, χωρίς ούτε για μια στιγμή να κινδυνεύσει να δεχτεί δεύτερο γκολ. Με το πέναλτι που κέρδισε και εκτέλεσε ο Σβαμπ και με το σουτ του Ζίβκοβιτς μετά από ασταθή απόκρουση του Σιαμπάνη στη σέντρα του Ράφα Σοάρες, έγινε το 1-2 και μέχρι το τέλος τίποτε άλλο αξιόλογο δεν συνέβη, καθώς το παιχνίδι “φορτώθηκε” με ρίψεις αντικειμένων κατά του Κωνσταντέλια και του Τάισον, με πολλά σκληρά μαρκαρίσματα, με φοβερή ένταση μεταξύ των παικτών και των πάγκων και με συνεχείς διακοπές. Πάντως, ο ΠΑΟΚ ήταν πάλι αυτός που θα μπορούσε να σκοράρει αν δεν κοντραριζόταν το ωραίο σουτ του Αουγκούστο από καλή θέση.
Καθοριστικοί
για την ανατροπή υπήρξαν ο Κάργας, που
ήταν άψογος στο δεύτερο 45λεπτο, ο Σάστρε
που απέδειξε στον Λουτσέσκου ότι ήταν
λάθος να τον αφήσει στον πάγκο, ο Σβαμπ,
που μολονότι είδε αμέσως κίτρινη κάρτα,
έδωσε στη μεσαία γραμμή τη δύναμη και
το μυαλό που δεν είχε και ο Τόμας, που
κινήθηκε πολύ έξυπνα και με μεγάλο
πάθος.
ΥΓ. Οταν σημαδεύεις από την κερκίδα να χτυπήσεις τον Κωνσταντέλια, ουσιαστικά προσπαθείς να χτυπήσεις τον λόγο για τον οποίο πηγαίνεις στο γήπεδο. Εκτός κι αν δεν αγαπάς το ποδόσφαιρο, οπότε ποιος ο λόγος να πηγαίνεις στο γήπεδο; Επίσης, όταν γενικά προσπαθείς να χτυπήσεις αντίπαλο παίκτη, στην πραγματικότητα δεν κάνεις κακό σ’ αυτόν αλλά στη δική σου ομάδα.