Ο,τι κι αν πει, ό,τι κι αν γράψει κάποιος για τον χθεσινό τελικό μεταξύ της Αργεντινής και της Γαλλίας θα είναι λίγο. Όλα τα λεξιλόγια του κόσμου και ο καλύτερος συγγραφέας του πλανήτη, δύσκολα θα μπορέσει να αποτυπώσει στο χαρτί τα όσα έγιναν στα 120 λεπτά του αγώνα.
Ηταν από τους αγώνες που όταν κάποιος κλείνει τα μάτια και προσπαθεί να ονειρευτεί έναν συναρπαστικό αγώνα, κάτι τέτοιο πιστεύω ότι κάπως έτσι τον φαντάζεται. Ναι, αναμφισβήτητα ο χθεσινός τελικός άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί ο τελικός του αιώνα. Για το θέαμα και το σασπένς. Δεν υπήρχαν ψεγάδια. Αντιθέτως. Οποιος τον έβλεπε ήθελε να «ρουφήξει» και το τελευταίο του δευτερόλεπτο. Κι αν δεν ήταν πολίτης μίας από τις δύο χώρες που ήταν οι φιναλίστ, σίγουρα θα προσεύχονταν να μην τελειώσει ποτέ αυτός ο αγώνας, που ήταν ωδή στα συναισθήματα που αναδύει το ποδόσφαιρο.
Η Αργεντινή είναι η νέα Πρωταθλήτρια Κόσμου. Αποτέλεσμα που έμπαινε ως πρόβλεψη με πολλές πιθανότητες επιτυχίας, όταν ξεκινούσε η διοργάνωση. Το καλύτερο «δώρο» για έναν μεγάλο ποδοσφαιριστή τον Λιονέλ Μέσι. Σ’ αυτό το σπάνιο ποδοσφαιρικό ταλέντο, που μας έχει προσφέρει απίστευτες στιγμές σ’ όλη του την ποδοσφαιρική διαδρομή, το χρωστούσε η ιστορία το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο άνθρωπος που λατρεύτηκε από τους συμπατριώτες του όπως και ο αείμνηστος Ντιέγκο Μαραντόνα, ήθελε να πετύχει ό,τι και εκείνος. Να κλείσει την καριέρα του μ’ ένα τρόπαιο Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Αργεντινή. Και τα κατάφερε μετά από έναν αγώνα που δεν έχει προηγούμενο σε συγκινήσεις. Πού ανέβασε την αδρεναλίνη του κόσμου στο… κόκκινο σ’ όλη τη διάρκεια του. Πού είναι ίσως άδικο που κρίθηκε στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι. Ενώ μέχρι το τελευταίο λεπτό της παράτασης οι δύο ομάδες πάλεψαν για να αποφύγουν τη διαδικασία των πέναλτι. Αγωνίστηκαν χωρίς σκοπιμότητα και στη λογική «ο θάνατος σου η ζωή μου». Δεν απέφυγαν τα πέναλτι και εκεί «μίλησε» ο κίπερ της Αργεντινής Εμιλιάνο Μαρτίνες, που λίγα λεπτά νωρίτερα ήταν πρωταγωνιστής σε μία σωτήρια επέμβαση για την ομάδα του.
Κι όμως επί 80 λεπτά τίποτε δεν πρόδιδε την εξέλιξη του μεγάλου αγώνα. Σ’ έναν τελικό αστέρων όμως ποτέ δεν μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος για την εξέλιξη του. Η Γαλλία έδειχνε «κοιμώμενη» και η Αργεντινή παθιασμένη για να σηκώσει το τρόπαιο. Προηγήθηκε 2-0 κι όλα έδειχναν να έχουν τελειώσει. Ο Ντεσάμπ, «έπαιξε» τη ζαριά του βγάζοντας Ντεμπελέ, Ζιρού και Γκριεζμάν. Αλλαγές που άλλαξαν πολλά στη Γαλλία η οποία μπήκε και πάλι στο παιχνίδι στο 80ο και το έφερε στα ίσα στο 81ο. Εκεί ξανάρχισε και πάλι ο τελικός, που έκρυβε ακόμη μεγαλύτερες συγκινήσεις μέχρι το 120ο λεπτό. Θα τον θυμόμαστε για πάντα. Με πρόσθετη ικανοποίηση γιατί ο Μέσι πήρε αυτό που άξιζε.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook