Είναι
πολύ πιθανό να μην ασχολείται ο Μπότο
αυτή την εποχή μόνο με τις μεταγραφές
που πρέπει να κάνει ο ΠΑΟΚ τον Ιανουάριο,
αλλά και με τις μεταγραφές που θα
κάνουν... άλλες ομάδες. Ισως από τη μία
πλευρά ψάχνει για παίκτες που θα αποκτήσει
ο ΠΑΟΚ και από την άλλη για παίκτες που
θα πουλήσει, αν ικανοποιηθεί οικονομικά.
Οι
διθυραμβικές δημόσιες αναφορές του
Μπότο για τον Κουλιεράκη και τον Κοτάρσκι
ίσως δεν είναι τυχαίες. Προφανώς μπορούν
και οι δύο να προκαλέσουν το ενδιαφέρον
ξένων ομάδων και να φέρουν αρκετό χρήμα
στα ταμεία του ΠΑΟΚ. Ο Λύρατζης και ο
Τασούσης είναι επίσης νεαροί που έχουν
πολύ χρόνο συμμετοχής και μπορούν κι
αυτοί, κάποια στιγμή, να μπουν σε μια
εξίσωση με απώτερο σκοπό να προκύψει
ένα συμφέρον αποτέλεσμα για τον ΠΑΟΚ.
Αλλά
το ερώτημα έχει να κάνει ακριβώς μ' αυτό:
Με το συμφέρον. Ποιο είναι το αληθινό
συμφέρον του ΠΑΟΚ; Να πουλήσει τα παιδιά
που αποτελούν τον πυρήνα του νέου
πρότζεκτ με την πιτσιρικαρία; Και, αν
ναι, πότε; Και, αν ναι, για ποιο “χτίσιμο”
νέας ομάδας μιλάμε; Και, αν ναι, υπάρχουν
άλλοι έτοιμοι που θα έρθουν από πίσω
για να βγουν κι αυτοί στη βιτρίνα; Και,
αν ναι, πάλι το ίδιο πρέπει να γίνει; Να
πουληθούν με την πρώτη ευκαιρία και
αυτό το μοτίβο να επαναλαμβάνεται
συνεχώς;
Δεν
θα πάψω ποτέ να πιστεύω ότι οποιαδήποτε
ομάδα διαθέτει αξιόλογους παίκτες με
μέλλον μπροστά τους, πρέπει πρώτα να
ωφελείται από αυτούς αγωνιστικά και
ύστερα οικονομικά. Να κάνει, δηλαδή, ο
Κουλιέρακης μια πενταετία στον ΠΑΟΚ,
να προσφέρει, να συνδυάσει την παρουσία
του με τη δημιουργία μιας μεγάλης ομάδας,
να δημιουργήσει και υπεραξία και ύστερα
να πάει κι αυτός να εκπληρώσει το όνειρό
του να παίξει στο εξωτερικό, την ίδια
στιγμή που ο ΠΑΟΚ θα εισπράττει πολύ
περισσότερα χρήματα από όσα θα μπορούσε
να εισπράξει τον Ιανουάριο ή το ερχόμενο
καλοκαίρι. Το ίδιο να γίνει με τον
Κοτάρσκι, το ίδιο και με οποιονδήποτε
άλλο νεαρό και όχι αυτό που έγινε, για
παράδειγμα, με τον Τζόλη.
Αλλά,
μια που μιλάμε για νεαρούς, ας θυμηθούμε
και τον Κούτσια. Το next
big thing του
ΠΑΟΚ θα ξεχειμωνιάσει στον Βόλο, όπου
ήδη άρχισε να βάζει τα γκολάκια του. Με
αντιπάλους όχι τους συμπαίκτες του στην
προπόνηση, ούτε μικρές ομάδες σε φιλικά,
αλλά τις ίδιες ομάδες που αντιμετωπίζει
και ο ΠΑΟΚ. Λες και στον ΠΑΟΚ υπάρχει
πληθώρα γκολτζήδων...
Ομως,
αυτός ο δανεισμός στον Βόλο, όσο κι αν
τον απομάκρυνε από τον προπονητή που
θα έπρεπε κάθε μέρα να δουλεύει μαζί
του για τον βελτιώνει και να τον βάζει
στο πνεύμα της ομάδας, όσο κι αν τον
απομάκρυνε από την ομάδα της οποίας θα
έπρεπε να γίνει σταθερό μέλος για να
μπολιαστεί με τη νοοτροπία της και το
στιλ του παιχνιδιού της, όσο δηλαδή κι
αν τον πηγαίνει πίσω η απουσία του από
τον ΠΑΟΚ, είναι πολύ πιθανό να τον
ωφελήσει και να αποδειχθεί ότι στάθηκε
τυχερός. Και ο ίδιος, αλλά και ο ΠΑΟΚ.
Και
να γιατί: Ο Μπέος επέμεινε, το πάλεψε,
τον πήρε. Του έδειξε έμπρακτα πόσο τον
πιστεύει κι αυτό “μετράει” πολύ για
έναν πιτσιρικά. Ο Μπράτσος είναι ένας
περίφημος προπονητής και ένας εξαιρετικός
άνθρωπος. Ο τρόπος που πανηγυρίζει ο
μικρός τα γκολ που πετυχαίνει τρέχοντας
στην αγκαλιά του, δείχνει πόσο στοργικά
τον αντιμετωπίζει. Αυτό κι αν δεν έχει
τεράστια σημασία. Ο ΝΠΣ Βόλος είναι μια
πολύ καλή ομάδα, με παίκτες που έχουν
να μάθουν πράγματα στον Κούτσια και θα
τον κρατήσουν σε ετοιμότητα μέχρι το
τέλος της σεζόν, όπως φαίνεται μέχρι
στιγμής από τη φιλόδοξη πορεία τους στο
Πρωτάθλημα. Αν μη τι άλλο, δεν κακοέπεσε,
όπως συνήθως συμβαίνει σ' αυτές τις
περιπτώσεις...
Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης