Διαβάζει κανείς τη λίστα Forbes για τους πλουσιότερους ποδοσφαιριστές του κόσμου και ζαλίζεται. Συμβόλαια 120 και 130 εκατομμυρίων ευρώ.
Αυτή είναι η λαμπερή πλευρά και δεν ανταποκρίνεται στην πλειοψηφία των παικτών. Κατά βάση οι ποδοσφαιριστές αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τα οποία εντάθηκαν την περίοδο του κορονωϊού.
Ειδικά στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι τα χρέη προς τους ποδοσφαιριστές ξεπερνούν τα 50 εκατ. ευρώ. Οι ομάδες καταφεύγουν στο νομικό τέχνασμα της αθλητικής διαδοχής και αποφεύγουν να πληρώσουν.
Θύμα αυτής της κατάστασης ο Νίκος Τσουμάνης που έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή και μόλις προχτές συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το θάνατό του. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισημάνουν όλο αυτό το διάστημα ότι θα έχουμε και νέους Τσουμάνηδες…
Ακούγεται μακάβριο, όμως αποτελεί μια πραγματικότητα. Πρώην διεθνής παίκτης δεν έχει τα απαραίτητα για να ζήσει την οικογένειά του, τερματοφύλακας που έκανε μεγάλη καριέρα βρήκε κομμένο το ρεύμα του σπιτιού του και ένας αμυντικός που πέρασε από έξι ομάδες της μεγάλης κατηγορίας, τώρα στα γεράματα έγινε το παιδί για τα θελήματα.
Οι οικονομικές ανάγκες όλων αυτών των ανθρώπων έχουν σχέση με το βιοπορισμό. Τους βγάζουν έξω από τη μικροκοινωνία του ποδοσφαίρου, στην οποία μπήκαν με τις καλύτερες προοπτικές.
Την ίδια στιγμή το συνδικαλιστικό όργανο των ποδοσφαιριστών κωφεύει. Ούτε καν συγκινείται όταν έχουμε ακραία περιστατικά όπως αυτό του Πλατέλλα, ο οποίος κατήγγειλε εκβιαστικές μεθόδους για να λυθεί το συμβόλαιό του.
Τα αθλητικά δικαστήρια δίνουν διαρκείς αναβολές στις υποθέσεις οικονομικών διαφορών ομάδων – ποδοσφαιριστών και όταν επιδικάζουν, οι αποφάσεις τους δεν εκτελούνται. Υπάρχει κατ' αρχήν μια αρνησιδικία και στη συνέχεια μια άρνηση πληρωμής.
Ποιος είναι ο ρόλος της πολιτείας σε αυτό το μπάχαλο που έχει και τεράστιες κοινωνικές προεκτάσεις;
Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν φρόντισε να προστατέψει τον ακρογωνιαίο λίθο του αθλήματος: Τον ποδοσφαιριστή. Τον αφήνει βορά στα νύχια επιτήδειων παραγόντων και μάνατζερ.
Τι θα μπορούσε να κάνει;
Εχει θεσμοθετήσει από πέρσι το ποσοστό από το στοίχημα. Πριν εκταμιεύσει προς τις ομάδες, θα μπορούσε να δεσμεύσει το ποσό που οφείλουν στους απλήρωτους ποδοσφαιριστές. Είναι τόσο απλό και όμως ουδείς το τολμά. Γιατί οι πολιτικοί θέλουν να τα έχουν καλά με τους μεγαλοσχήμονες ποδοσφαιρικούς παράγοντες.