Η απόφαση για την απομάκρυνση του Χερμάν Μπούργος άργησε, μένοντας στο συρτάρι μέχρι την πρώτη «στραβή». Ο Καρυπίδης είχε την πλήρη εικόνα από την αναμέτρηση της τελευταίας αγωνιστικής στα Γιάννενα (είχε καθίσει στον πάγκο της ομάδας) και εκ τότε, άκουγε πολλά, έβλεπε λιγότερα, αλλά ήξερε ποιος ήταν και τι έκανε ο Μπούργος, σχετικά με το κομμάτι της προπόνησης.
Ο απερχόμενος τεχνικός των «κιτρινόμαυρων» ήρθε στον Άρη, αν και ως βοηθός του Ντιέγκο Σιμεόνε, είχε φτιάξει βιογραφικό, αλλά -όλως παραδόξως- τα τελευταία χρόνια βρέθηκε μόνο στους Νιούελς Ολντ Μπόις. Πουθενά αλλού, ξαναλέμε, με τέτοιο... βιογραφικό;
Τι βιογραφικό, όμως; Ως παίκτης ή προπονητής;
Ο Θόδωρος Καρυπίδης αρέσκεται σε ονόματα με λάμψη, ακόμη κι αν μιλάμε για προπονητές. Για τους ποδοσφαιριστές είναι δεδομένο ότι ελκύεται, όταν κάποιος παίζει (ή έχει παίξει) σε μεγάλες ομάδες του εξωτερικού.
Δεν είναι τυχαίο πως, η κλίση του επικεφαλής της ΠΑΕ σε ανάλογες καταστάσεις του παρελθόντος στην αναζήτηση προπονητή, ήταν περιπτώσεις που είχαν... δόξα πίσω τους.
Γκούτι, Ιέρο, Ζεράρ Λόπεθ, τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα προπονητών με μεγάλη στο χορτάρι, αλλά μέτριοι (λιγότερο ή περισσότερο) εκτός αυτού, ανεξαρτήτως αν τελικά δεν τα βρήκαν με την ΠΑΕ.
Ο τέταρτος ήταν ο Μπούργος...
Το ερώτημα είναι το εξής:
Αντέχει ο φετινός Άρης, σε μία ακόμη μη δοκιμασμένη λύση που εξωτερικά μοιάζει εντυπωσιακή αλλά εσωτερικά είναι... κενή;
Ή μήπως το σκεπτικό πρέπει να γίνει πιο ρεαλιστικό και επαγγελματικό και λιγότερο «φαντεζί», ώστε να δημιουργηθεί -έστω το βασικό πλαίσιο- για να δουλέψει ο διάδοχος του Χερμάν Μπούργος;
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook