Ένας εντυπωσιακός ΠΑΟΚ, νίκησε κατά κράτος τον αντίπαλο του, αφήνοντας με την όρεξη όσους συμπλεγματικούς διακινούσαν άλλου είδους σενάρια.
Μεγάλη εμφάνιση, απόλυτη κυριαρχία, από έναν εξαιρετικό ΠΑΟΚ, ο οποίος δεν άφησε περιθώρια ούτε για υποψία πως ήταν διατεθειμένος να χάσει αυτό το παιχνίδι. Ένας ΠΑΟΚ «αγνώριστος», που αναδύθηκε μέσα από θολές και αμφιλεγόμενες αγωνιστικές συμπεριφορές στην διάρκεια του εθνικού πρωταθλήματος, ήρθε για να θυμίσει όχι μόνο στον κόσμο του αλλά και στους αντιπάλους του, ότι είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει. Δεν θα χαρακτηρίζαμε «αφύπνιση»« τη χθεσινή εξαιρετική (και σε μερικά διαστήματα εντυπωσιακή) απόδοση των γηπεδούχων. Γιατί αυτή η αφύπνιση είχε επιβεβαιωθεί με την επίσης καλή εμφάνιση στο Φάληρο.
Το είχαμε ιδιαίτερα επισημάνει, τονίζοντας πως η συγκεκριμένη εικόνα στο κολαστήριο έγραψε μια μικρή υποθήκη για την συνέχεια, συγχρόνως κι έδωσε μια υπόσχεση ότι η ομάδα κινείται ταχύρρυθμα προς την ανάκαμψη της. Αυτό αποδείχθηκε χθες περίτραννα. Ένας άλλος ΠΑΟΚ, αυτός που συνηθίζουμε να τον αποκαλούμε ο ΠΑΟΚ των ειδικών συνθηκών, των υψηλών στόχων και των μεγάλων διακρίσεων, εμφανίστηκε χθες το βράδυ στην Τούμπα, ενισχύοντας την υποθήκη και την υπόσχεση, ενόψει της μεγάλης μάχης του Σαββάτου. Όλα λειτούργησαν άψογα. Ορθόδοξο σχήμα, καλή διαχείριση, πάθος, ταχύτατοι ρυθμοί, παραγωγική επίθεση με δημιουργία κλασικών ευκαιριών, στοιχεία που τρομοκράτησαν τους αντιπάλους σε πολλές περιπτώσεις και ξεσήκωσαν την κερκίδα, η οποία με τη σειρά της αποθέωνε στην διάρκεια του αγώνα τους νικητές. Η ανωτερότητα των γηπεδούχων υπήρξε αδιαμφισβήτητη.
Οι δηλώσεις του κόουτς των ηττημένων θα μπορούσαν από μόνες τους να χαρακτηριστούν επιβεβαίωση των όσων προαναφέραμε. Ωστόσο σε αυτό το σημείο κάνουμε μια στάση και με σεβασμό στεκόμαστε στα όσα συγκεκριμένα είπε αυτός ο πολύ σοβαρός και πετυχημένος προπονητής. Και λέμε ότι στεκόμαστε με σεβασμό, γιατί έχουμε απηυδήσει στην κυριολεξία από άλλες δηλώσεις ασόβαρων και ανεύθυνων, ομολόγων του (κλασική περίπτωση Μαρτίνς, για να μην πάμε παραπίσω στον αλησμόνητο Ισπανό θεατρίνο Οσκαρ Γκαρθία). Η χθεσινή νίκη αποτελεί το πρώτο βήμα πάνω στον βατήρα για το μεγάλο άλμα του κυπέλου. Η ψυχολογία όχι απλά αποκαταστάθηκε, αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πολύ υψηλότερο από ότι περίμενε κανείς επίπεδο. Οι δύο κόουτς «έδειξαν» αλλά και σε κάποιες των περιπτώσεων «έκρυψαν» τις προθέσεις τους. Οι παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν βαθμολογήθηκαν και κρίθηκαν δίκαια. Κορυφαίος του αγώνα αναδείχθηκε ο Σβαμπ.
Οπως πάντα πολύτιμος ο Παχαλάκης, ενώ το σπουδαίο «δίδυμο» Λύρατζη – Ζίβκοβιτς σμπαράλιασε στην κυριολεξία την πράσινη άμυνα. Ο Αντρίγια πήρε το θερμό χειροκρότημα της κερκίδας σε εκείνη την ξέφρενη κούρσα του, που ξεκίνησε από την αντίπαλη άμυνα κι έφτασε στην δική του, κόβωντας τον επικίνδυνο Χατζηγιοβάννη. Ο Ινγκασον που τον απέσυρε για να τον ξεκουράσει ο Ραζβάν, αμυντικός ογκόλιθος. Αλάνθαστος και ο Φερνάντο Βαρέλα . Μεγάλος μαχητής ως συνήθως ο Άκπομ, με ένα πολυ έξυπνο γκολ που πέτυχε. Οι νεαροί Τσιγγάρας και Σοάρες ακούραστοι – σωστά μηχανάκια – όργωσαν στην κυριολεξία το γήπεδο. Στο χρόνο που χρησιμοποιήθηκε και όσο είχε δυνάμεις ήταν καλός και ο Μπίσεσβαρ. Έξυπνος και βαθύς γνώστης της μπάλας αλλά και αγωνιστικός με ωραίες τοποθετήσεις ο Ολιβέιρα. Πραγματικά είναι ένα σημαντικός παίκτης.
Η τύχη δεν τον βοήθησε για να σκοράρει χθες, τον πρόλαβαν την τελευταία στιγμή πριν στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Η χθεσινή βραδιά στην Τούμπα είχε κρατήσει στο τέλος της ένα συγκινητικό υστερόγραφο. Κι αυτό δεν είναι άλλο από τον αποχαιρετισμό του Φερνάντο Βαρέλα. Ενός παίκτη που τίμησε το τετραετές του συμβόλαιο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και του οποίου η οικογένεια, η σύζυγος και τα παιδιά του, είχαν γίνει φανατικοί υποστηρικτές κι ένα κομμάτι της ίδιας της ΠΑΟΚτσήδικης οικογένειας.
Ο Φερνάντο αποθεούμενος
και δακρυσμένος αποχαιρέτησε τον ΠΑΟΚ
δηλώνοντας ότι ποτέ δεν πρόκειται να
ξεχάσει τα όσα έζησε με τη φανέλα του.
Θεωρείται βέβαιο ότι και οι ΠΑΟΚτσήδες
δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ. Καλή τύχη
Φερνάντο.