Γι’ αλλού κινήσαμε σήμερα. Κι αλλού μία αναφορά για τη νέα Τούμπα μας πάει…
Διαβάσαμε – κι αγαλλιάσαμε - πως στο μεγαλεπήβολο έργο της νέας (υπέρλαμπρης…) σελίδας στην ιστορία του ΠΑΟΚ χωρά και το Μουσείο του. Η τακτική ανάγνωση αυτής της γωνιάς της «Μ» έχει καταστήσει ηλίου φαεινότερη την ευαισθησία για την «Κιβωτό» του ΠΑΟΚ. Το Μουσείο του. Μάλλιασε το χέρι μας να γράφουμε περί τούτου. Πριν ακόμη έρθει (…θεόσταλτος, λέμε εμείς) ο Ιβάν Σαββίδης επιμέναμε στην δημιουργία της «Κιβωτού».
Καθώς λοιπόν, διαβάσαμε για πρόβλεψη Μουσείου στο έργο (… ζωής και τούτο για τον ΠΑΟΚ) το οποίο θα αλλάξει την ανατολική Θεσσαλονίκη… Δεν κρύβουμε την αγαλλίαση μας.
Επιτέλους πέρα από τις ψυχές των φίλων του «δικέφαλου» η φλόγα του ΠΑΟΚ θα βρει κεραμίδι. Κι από εκεί θα σκορπά της γνώσης το φως! Για να μαθαίνουν (και να τιμούν) οι νέοι και να θυμούνται (και να τιμούνται) οι παλιοί!
Τώρα πάμε γι εκεί που ξεκινήσαμε…
Βγαίνει, που λέτε, ο καθείς και πει το κατιτίς! Έχει, δεν έχει γνώση επί του θέματος. Είναι, δεν είναι σχετικός με το αντικείμενο. Δεν φταίει πάντως, μόνον ο καθείς. Φταίει κι ο Τύπος. Τον βγάζει στο μπαλκόνι. Και βγαίνει ο καθείς, να διαλαλεί το κατιτίς…
Καλλιτέχνες θέτε; Δημοσιογράφοι θέτε; Έμποροι θέτε; Πολιτικοί θέτε; Πορτοκαλάδα θέτε; Κατά πως έλεγε κι ο Γιάννης Γκιωνάκης στην αμίμητη ατάκα της επιτυχίας «Κίτρινα γάντια»! Βγαίνουν στα μπαλκόνια του Τύπου. Αμολούν – άλλος το μακρύ του κι άλλος το κοντό του – κι όποιον πάρει ο Χάρος, Κυριολεκτικά ο Χάρος. Τούτο επειδή αυτός, ο άτιμος, παραμονεύει σε κάθε γωνιά κάθε ανοησίας (άντε να μην πούμε κάποια άλλη λέξη με ομοιοκαταληξία) κάθε άσχετου περί του Κορωνοϊού!
Εάν η ανοησία ήταν εργόχειρο, θα είχαν κάνει την προίκα τους!
Και καλά, πολύ καλά τα είπε νοσοκομειακός γιατρός. «Μόνον με αγωγές οι απαντήσεις σε όλους, όσους δεν δικαιούνται, για να ομιλούν». Τα είπε επειδή οι ανοησίες (είπαμε: δε λέμε κάποια άλλη λέξη με ομοιοκαταληξία από …τακτ!) εμπλέκουν συναδέλφους του σε αυτές!
Δεν δικαιούνται, για να ομιλούν επειδή απλά, δεν γνωρίζουν…
Δεν είναι θέμα άποψης. Όλοι έχουμε από μία σύμφωνα με την γνωστή αναφορά του Κλιντ Ίστγουντ στη μη ορατή εξ έμπροσθεν… Οπίσθια οπή μας! Είναι θέμα γνώσης.
Δέχονται οι καλλιτέχνες άποψη από μη γνώστες; Οι δημοσιογράφοι; Οι έμποροι; Οι πολιτικοί; Δεν συζητούν καν τέτοιο δικαίωμα σε άλλους χώρους πέρα από τους δικούς τους. Ακόμη κι οι καταρράκτες του Νιαγάρα (κι από την πλευρά των ΗΠΑ κι από την πλευρά του Καναδά) δεν ξεπλένουν όποιον τολμήσει κι εκφράσει άποψη. Οι άλλοι δεν έχουν γι’ αυτούς, Αυτοί όμως, έχουν για τους άλλους. Τα μα, μα και στα σα , μα…
Παίξτε τους ρόλους σας στο θέατρο. Συνθέστε τα τραγούδια σας. Παίξτε τα μουσικά σας όργανα. Μιλήστε για τις δουλειές σας, οι έμποροι. Μιλήστε για τους πολίτες, οι πολιτικοί. Αφήστε την υγεία Μας στους ειδικούς.
ΥΓ 1 : Μπράβο στον λεβέντη ιερέα ο οποίος και λειτουργούσε σε εκκλησία στην Καλαμάτα και όσους δεν φορούσαν μάσκα μέσα σε αυτήν παρατηρούσε. «Αντιρρησίες σπίτι σας. Όχι, εδώ…»!
ΥΓ 2: Μπράβο στον Μητροπολίτη Ναυπάκτου, κύριο Ιερόθεο. Έστειλε – μετά τον εμβληματικό εμβολιασμό του - σαφές μήνυμα: «Δέν πρέπει να μένουμε ἀπαθεῖς, οὔτε νά παραμένουμε στίς κερκίδες ὡς θεατές, ἀλλά νά συμμετέχουμε σέ αὐτόν τόν πόλεμο»!