Οι ποδοσφαιριστές του Άκη Μάντζιου πατούν γερά στα πόδια τους και το σημαντικότερο ίσως επίτευγμά τους, μέχρι τώρα, είναι η “απομόνωση” κάθε αναμέτρησης. Οι “κιτρινόμαυροι” συγκεντρώνονται στον κάθε αντίπαλο, τον οποίο πρόκειται να αντιμετωπίσουν, χωρίς να σκέφτονται τι έγινε στον αγώνα που προηγήθηκε, ούτε ποιο 90λεπτο ακολουθεί. Η εμπιστοσύνη στους εαυτούς τους δεν κλονίστηκε στο ελάχιστο, μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό. Μπορεί να χάθηκε ένα παιχνίδι, αλλά ό,τι έγινε... έγινε κι αυτό φάνηκε στην Λάρισα. Οι Θεσσαλονικείς έφυγαν με το “διπλό” και την επόμενη μέρα ασχολήθηκαν με τον Ατρόμητο.
Όσο για τα μυαλά όλων; Παραμένουν στο... κεφάλι κι αυτό είναι -επίσης- ενδεικτικό της νοοτροπίας, που δημιουργεί το σύνολο. Όλοι κερδίζουν, όλοι χάνουν και ο παράγοντας “ενότητα” δουλεύεται καθημερινά στο “Δασυγένειο”.
Όπως αναφέρθηκε στην εισαγωγή, ο Άρης ανεβαίνει σκαλοπάτι και διεκδικεί ό,τι περισσότερο μπορεί από κάθε παιχνίδι. Στο Περιστέρι για παράδειγμα, οι “κιτρινόμαυροι” έχαναν με 2-0, έπαιζαν με παίκτη λιγότερο, αλλά εκείνοι ήταν που έπαιζαν, για να κερδίσουν. Δείγμα μεγάλης ομάδας, η οποία δεν συμβιβάζεται με την ήττα. Στοιχείο, το οποίο κυριάρχησε το Σάββατο το απόγευμα και είναι άξιο επισήμανσης. Στα παραπάνω, πρέπει να προστεθεί και η απόσβεση την οποία ξεκινούν ποδοσφαιριστές, οι οποίοι ήρθαν στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου και αύξησαν την ήδη υπάρχουσα ποιότητα. Ο Μάντζιος έχει την πολυτέλεια επιλογών και εκμεταλλεύεται τη δίψα για διάκριση κάθε μονάδας, η οποία μπαίνει στο γήπεδο να αγωνιστεί. Κι αυτό συνέβη και στο Περιστέρι.