Ρε, σεις (να μας συγχωρείτε για το αγοραίο της… κλήσης μας) αφήστε το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού. Εμβόλιο κατά της βλακείας βρείτε. Από αυτήν κινδυνεύουμε περισσότερο. Για τον κορωνοϊό μέτρα προστασίας υπάρχουν. Λαμβάνονται. Άλλο που δεν εφαρμόζονται επειδή δεν ελέγχεται η εφαρμογή τους. Μέτρα κατά της βλακείας δεν λαμβάνονται! Και πώς να ληφθούν; «Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία», έλεγε ο Αλβέρτος Αϊνστάιν, «κι ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες»!
Αναφέρει βέβαια, κάπου η Παλαιά Διαθήκη: «…Μη αποκρίνου εις τον άφρονα κατά την αφροσύνην αυτού διά να μη γείνης και συ όμοιος αυτού». Γίνεται; Δε γίνεται παρά τον κίνδυνο να εξομοιωθούν βλάκες και μη βλάκες. Δε χρειάζεται να είστε έξυπνοι για να αντιληφθείτε τον κίνδυνο του κορωνοϊού. Βλάκες να μην είστε χρειάζεται.
Δίχως τούτο να σημαίνει πως όσοι δεν τον αντιλαμβάνονται, είναι υποχρεωτικά βλάκες. Ή ψεκασμένοι, όπως είναι η αναφορά της ..μοδός! Όλα κι όλα…
Ως εκ τούτων εμείς επιμένουμε: Βρείτε εμβόλιο κατά της βλακείας. Δίχως να το θεωρούμε – επαναλαμβάνουμε – για όσους δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο του Κορωνοϊού. Εντάξει;
Βρείτε το προς μεγάλο όφελος της υγείας - κι ουχί μόνον – της κοινωνίας. Αυτή είναι η χειρότερη πανδημία για τον άνθρωπο απανταχού της γης. Κι ήδη διάγουμε τη χειρότερη εποχή της!
Σε αυτή την εποχή, την εποχή του κορωνοϊού (και της ανθρώπινης βλακείας), με την αταξία να απειλεί την ύπαρξη μας, ο ΠΑΟΚ άλλαξε προπονητή. Έφερε την αγαλλίαση στον κόσμο του. Και βάζει τάξη στην ομάδα του υπό άκρως μη κανονικές συνθήκες…
Με αλλουνού υλικά φτιάχνεις την δική σου συνταγή για… επιτυχία; Ιδού η απορία! Κι ο Πάμπλο Γκαρσία καλείται να τη λύσει. Έτσι κλήθηκε (τι σύμπτωση κι αυτή;) ο Ραζβάν Λουτσέσκου (μετά εκείνον τον αλήστου μνήμης Αλεκσάνταρ Στανόγεβιτς), έτσι κλήθηκε κι ο Αμπέλ Φερέιρα (όταν εγκατέλειψε τον ΠΑΟΚ ο Ραζβάν Λουτσέσκου). Ο Ρουμάνος τα κατάφερε. Ο Πορτογάλος όχι αλλά… Η αλήθεια είναι πως ο Αμπέλ Φερέιρα κύριος ήρθε, κύριος έφυγε. Δεν μπορούμε, να πούμε το αυτό για τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Μπορούμε; Τι λέτε;
Τέως και πρώην πήγαν στο καλό. Με τον νυν τι γίνεται; Θα τα καταφέρει; Αυτό είναι το ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ…
Ο Πάμπλο Γκαρσία έχει πολλά πλεονεκτήματα ως όνομα έναντι των προηγούμενων δύο. Δε μετριέται φυσικά, εκείνος ο απίθανος Αλεκσάνταρ Στανόγεβιτς. Προς Θεού, δηλαδή.
Η παρουσία του «Τσε» στον πάγκο του ΠΑΟΚ είναι ευχής του κόσμου του, έργον. Η αναγνώριση του στην ομάδα δε συζητείται. Ξέρει απ’ έξω κι ανακατωτά τον ΠΑΟΚ και το ελληνικό Πρωτάθλημα. Έχει ιδρώσει, ματώσει και τιμήσει τη φανέλα με τον «δικέφαλο». Είναι μεν, επαγγελματίας αλλά είναι κι αισθηματίας. Στην οικογένεια του ΠΑΟΚ ανήκει, βλέπετε…
Όλα αυτά δεν αρκούν για να πετύχει ένας προπονητής ακόμη και στην ομάδα της ψυχής του. Αυτή πάντως, είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη; Όλα αυτά διευκολύνουν τον έργο ενός προπονητή στην ομάδα της ψυχής του. Διαμορφώνουν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Κι ωφελούν σοβαρά την υγεία και του προπονητή και της ομάδας!
Ο Πάμπλο Γκαρσία έπεσε στα βαθιά. Στα πολύ βαθιά έπεσε επειδή ανέλαβε τον ΠΑΟΚ σε κακή βαθμολογική κατάσταση εντός κι εκτός συνόρων. Ανέλαβε τον ΠΑΟΚ και σε μία διάδοχη κατάσταση καθώς βρήκε παίκτες οι οποίοι έμειναν από τον Ραζβάν Λουτσέσκου και παίκτες οι οποίοι ήρθαν από τον Αμπέλ Φερέιρα. Έχει και δικούς του. Τα δικά του παιδιά από τον Πρωταθλητή Κ19 ΠΑΟΚ. Και προσπαθεί να βάλει μία τάξη σε αυτήν την άτακτη κατάσταση. Στα ύψη ο βαθμός δυσκολίας της αποστολής του…
ΥΓ : Τετρακόσια χρόνια υπό τον ζυγό της τουρκιάς έζησε στις ψυχές Ελληνίδων κι Ελλήνων το καντήλι της Ορθοδοξίας. Σε μερικούς μήνες θα σβήσει από τα ζωτικά μέτρα κατά του κορωνοϊού; Ήμαρτον Θεέ μας…