Οι επιλογές σου καθορίζουν και το ποιος τελικά είσαι. Δεν ισχύει μόνο σε προσωπικό επίπεδο για τον καθένα μας, αλλά αφορά και στις ποδοσφαιρικές ομάδες.
ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός πορεύονται χέρι-χέρι από την αρχή της περιόδου, αλλά η πορεία τους είναι τόσο διαφορετική. Και εξηγούμαι: Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε δύο μέρες πριν το βασικό στάδιο προετοιμασίας να αλλάζει προπονητή. Νέα φιλοσοφία, νέα τακτική, ήταν προφανές ότι το Abel's way ήθελε χρόνο. Αντίθετα, ο Ολυμπιακός διατήρησε τον προπονητή που είχε και πέρυσι και αυτή η επιλογή του βγήκε στην Ευρώπη.
Ίσως εκεί ήταν που υπερεκτίμησε την ισχύ του ρόστερ του, με αποτέλεσμα όταν άρχισε το Πρωτάθλημα να μην μπορεί να δεχθεί ότι έχει χτυπητές αδυναμίες. Η μεγαλύτερη; Η αναποτελεσματικότητά του στο σκοράρισμα.
Εκεί ακριβώς είναι που υπερέχει ο ΠΑΟΚ και φρόντισε να το «φωνάξει» στο τελευταίο παιχνίδι του 2019. Κόντρα στον Ατρόμητο πήρε γκολ από όλες τις γραμμές του: Δύο από τον στόπερ Ίνγκασον, ένα από τον μέσο Μίσιτς, ένα από τον μεσοεπιθετικό Βιεϊρίνια και ένα από τον φορ του, τον Σφιντέρσκι που ήρθε με πέναλτι μεν, αλλά κερδισμένο από τον ίδιο δε. Συγκρίνετε τι έγινε μία μέρα πριν στον Βόλο.
Ο Ολυμπιακός ήθελε, έφτιαχνε ευκαιρίες, αλλά δεν μπορούσε να σκοράρει. Είναι αυτή η εικόνα που τον συνοδεύει, όχι από φέτος, αλλά από πέρυσι ακόμη κι αν θέλετε απόδειξη, θυμηθείτε το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη. Δεν ήταν μόνο ο ήρωας Πασχαλάκης, αλλά και η ανικανότητα των «ερυθρολεύκων» να στείλουν την μπάλα στην εστία.
Όταν πετάς αλλού το μπαλάκι το βρίσκεις μπροστά σου...
Σε μία νορμάλ χώρα, η κουβέντα θα ήταν γύρω από αυτά τα «καθαρά» αγωνιστικά θέματα. Ο Ολυμπιακός, ωστόσο, έχει επιλέξει να τα βάλει σε δεύτερη μοίρα (αν και η κίνηση του Μαρτίνς να βάλει τον Χριστοδουλοπουλο αλλαγή στον Βόλο, μετά από απουσία ενός χρόνου, αποτελεί SOS για την αδυναμία στο σκοράρισμα) και να ρίξει όλο το βάρος στην κουβέντα για την διαιτησία. Οι παράγοντές του προσβάλλουν με τον χειρότερο τρόπο τον Περέιρα, την ΚΕΔ, όλους διαιτητές, αρχικά με δηλώσεις και εσχάτως με τις μηνύσεις στις οποίες προχωρούν.
Θεωρούν ότι έτσι, είτε μπορούν να επαναφέρουν την πρότερη κατάσταση που βόλευε τον Ολυμπιακό, είτε να δημιουργήσουν ένα βολικό άλλοθι σε περίπτωση που χάσουν τον τίτλο (ας μην ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός έχει τα δικά του εσωτερικά μέτωπα και κυρίως την άβολη για την τωρινή ομάδα σύγκριση με εκείνη της εποχής Κόκκαλη). Αν, μάλιστα, λάβουμε υπόψη και την ανακοίνωση της ΚΕΔ που έβαλε στον πάγο τους διαιτητές του αγώνα στον Βόλο, μπορεί κανείς μα σκεφτεί ότι εν μέρει το πετυχαίνουν. Ωστόσο, επειδή σε όλα τα πράγματα στη ζωή υπάρχει πολιτική, καλό είναι να μην βιαστούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.
Ο ΠΑΟΚ ασκεί... υγιές μπούλινγκ
Την ώρα, λοιπόν, που ο Ολυμπιακός σηκώνει θόρυβο ασκώντας ένα διαρκές μπούλινγκ στους διαιτητές και ποντάροντας σ' αυτό, ο ΠΑΟΚ έχει επιλέξει ένα άλλο δρόμο. Βασίζεται στην αγωνιστική ανωτερότητά του, στην ποιότητα της ομάδας που έχει δημιουργήσει, στο πανάκριβο και γεμάτο λύσεις ρόστερ του. Ο Δικέφαλος επιβεβαιώνει την ανωτερότητά του στο χορτάρι και έτσι δημιουργεί το αίσθημα ανωτερότητάς έναντι των αντιπάλων του.
Στην αρχή, όσο ο Φερέιρα έψαχνε την πολυσυζητημένη ισορροπία για την οποία έκανε λόγο και στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα με τον Ατρόμητο, η σωστότατη στόχευσή του δεν είχε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Τώρα, όμως, που ο Πορτογάλος έμαθε την ομάδα και τον έμαθε κι αυτή, ο χρόνος δουλεύει υπέρ του ΠΑΟΚ. θα φανεί και από την θέση εκκίνησης που οι δύο μονομάχοι θα μπούνε στα πλέι οφ.