Ο Αλβάρο Ζαμόρα ήρθε το περασμένο καλοκαίρι στον Άρη ως next big... deal και σε μία λογική του στυλ να εξελιχθεί στον επόμενο Λουίς Πάλμα, ως περισσότερο θέσει παρά φύσει, για να φέρει -κάποια στιγμή- λεφτά από κάποια ποδοσφαιρική γωνιά του ποδοσφαιρικού πλανήτη. Ενάμισι χρόνο μετά, ο Κοσταρικανός προσπαθεί να βγει από τη φθορά, να ξεπεράσει το τείχος και να παραμείνει (στο) project, για να μη χαθεί από τον «κιτρινόμαυρο» χάρτη.
Ηλικιακά βγάζει ακόμη... δόντια, αν και κάποια από αυτά πρόλαβε να τα δείξει, την περασμένη αγωνιστική σεζόν, στην οποία κατέγραψε 32 συμμετοχές στο Πρωτάθλημα, όπου σκόραρε τέσσερις φορές.
Στον Άρη ήρθε ως εύρημα, το οποίο θα υφίστατο επεξεργασία, για να μπει, κάποια στιγμή, στη βιτρίνα.
Από τη βιτρίνα, όμως, παραλίγο να ξεμείνει στο... ράφι.
Η φετινή χρονιά, ως δική του προσδοκία, ήταν κάτι άλλο, το οποίο «άλλο» δεν έχει δει, μέχρι τώρα, διότι ο ποδοσφαιριστής έχασε την εμπιστοσύνη του πρώην προπονητή του, Άκη Μάντζιου, ο οποίος δεν είχε και άδικο.
Από τον Ζαμόρα, πέρα από το ταλέντο του που έμεινε ελαφρώς ακαλλιέργητο, λείπει κυρίως η σταθερότητα στο παιχνίδι και στη θέση, που μπορεί να αποδώσει καλύτερα.
Ο Μάντζιος, πέρσι, έκανε προσπάθεια να τον... σώσει, δίνοντάς του ρόλο στην κορυφή της επίθεσης, χωρίς να καθιερωθεί εκεί, λόγω διαφόρων παραγόντων, όπως η καθολική παρουσία του Λορέν Μορόν.
Ως πλάγιος χαφ, ως τέτοιος ήρθε στους «κιτρινόμαυρους», έδειξε λίγα πράγματα, πέρσι, σε μια χρονιά που η αριστερή πτέρυγα, περνούσε από διαρκές casting, ωστόσο ο Ζαμόρα επιβίωσε αν δούμε την τύχη κάποιων άλλων συναδέλφων του, όπως ο Κάρλσον και ο Μενέντεζ.
Η άρνηση για Καλαμάτα και το γκολ με Πανσερραϊκό
Ο Ζαμόρα έφτασε Θεσσαλονίκη μέσω της Σαπρίσα, που ήταν η ομάδα από την οποία η ΠΑΕ Άρης αγόρασε τα δικαιώματά του. Παράλληλα, δεν σταμάτησαν ποτέ και οι φημολογίες αναφορικά με την ανάμιξη της ΠΑΕ Καλαμάτα στο «καθεστώς» του ποδοσφαιριστή, αν και τίποτε από όλα αυτά δεν αποδείχθηκε στην πράξη.
Τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του Ζαμόρα προκάλεσαν και νέες φήμες, που εμπεριείχαν όμως ισχυρές δόσεις αλήθειας, σχετικά με δανεική παραχώρηση στη Μεσσηνία. Ο ίδιος, λέγεται, πως ήταν κάθετα και οριζόντια αντίθετος στην προοπτική, προτιμώντας να παραμείνει στον Άρη, αν και έβλεπε ότι ο χρόνος του θα μειωνόταν. Όπως και έγινε.
Το φετινό καλοκαιρινό διάλειμμα στο Κόπα Αμέρικα, δυστυχώς για εκείνον, δεν άνοιξε καμία μεταγραφική πόρτα, αν και οι εκπρόσωπό του διέρρεαν ότι θα φέρουν πρόταση στην ΠΑΕ, αλλά τα λόγια έμειναν λόγια, καθώς ο χρόνος του Ζαμόρα με το εθνόσημο δεν άφηνε περιθώρια για υπερατλαντικές μπίζνες με συλλόγους από το MLS.
Η παραδοχή και η ευχή
Η 15η του Δεκέμβρη του 2024, λίγο πριν βγει η χρονιά, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ξεχωριστή μέρα για εκείνον. Δηλαδή ποια μέρα; Ένα ξεχωριστό τρίλεπτο είχε, που ευελπιστεί ότι θα του γυρίσει το έργο από κομπάρσο σε πρωταγωνιστή, δεδομένου ότι κατέγραψε μόλις την 9η συμμετοχή κι αυτή ολιγόλεπτη, αλλά, τουλάχιστον, παραγωγική.
Ο νέος του προπονητής, Μαρίνος Ουζουνίδης, τον έριξε στον αγώνα με τον Πανσερραϊκό στο 82ο λεπτό και στο 85ο έδωσε τη νίκη, που (θα) την πανηγύρισε -ανέλπιστα- περισσότερο και ο ίδιος από τους οπαδούς του Άρη, οι οποίοι έβλεπαν την ομάδα τους να θέλει, αλλά να δυσκολεύεται να κάνει στην άκρη τους Σερραίους.
«Είμαι πολύ ικανοποιημένος. Το χρειαζόμουν σε προσωπικό επίπεδο. Δεν πέρασα ευχάριστα τους τελευταίους μήνες και είναι σαν να ξεκινάω από την αρχή. Εύχομαι η διαφορά είναι να με εμπιστευτεί ο νέος μου προπονητής».
Και, προφανώς, δεν είναι ο μόνος στο ρόστερ που είχε «προσωπικά» με τον Άκη Μάντζιο.
Απλώς, τα... προσωπικά δεν ενδιαφέρουν κανέναν άλλο, εκτός από τους άμεσα... ενδιαφερόμενους, κι αυτό καλό είναι να το έχει στο μυαλό του ο (κάθε) Ζαμόρα, όταν βλέπει ότι τα πράγματα δεν του πηγαίνουν, όπως θέλει. Γιατί, κάτι, θα έχει κάνει λάθος και εκείνος.
Anyway, η γραμμή μπήκε και ο Ζαμόρα θα προσπαθήσει να γίνει -ξανά- το project για το οποίο ήρθε στη Θεσσαλονίκη και τον Άρη.
