Τα όρια ταχύτητας τόσο εντός όσο και εκτός πόλης είναι κάτι που μας έχει απασχολήσει πολύ στο παρελθόν. Οι απόψεις διίστανται με ένα ποσοστό να θεωρεί πως πρέπει να μειωθούν και ένα άλλο πως πρέπει να αυξηθούν και ιδίως στο εθνικό οδικό δίκτυο.
Τη δική του άποψη γι’ αυτό το θέμα εξέφρασε ο Καθηγητής πνευμονολογίας Θεόδωρος Βασικαλόπουλος μιλώντας στον ΣΚΑΙ 100.3 και στην εκπομπή του Άρη Γαλανόπουλου « Οδηγώντας με Ασφάλεια». Ο γνωστός πνευμονολόγος έκανε μία ριζοσπαστική πρόταση καθώς θεωρεί πως το κάθε όριο πρέπει να εξαρτάται και από το αυτοκίνητο. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, είναι διαφορετικό όταν φρενάρεις με ένα σπορ σύγχρονο όχημα που εφοδιάζεται με όλα τα συστήματα ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας με ένα άλλο παλαιότερης τεχνολογίας.
Ο κ. Βασιλακόπουλος αναφέρθηκε στη διαφορά εντός και εκτός πόλης λέγοντας πως: «Το μεγαλύτερο ποσοστό των τροχαίων ατυχημάτων δεν γίνονται στις εθνικές οδούς εκεί που θεωρητικά κάποιος μπορεί να αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα. Γίνονται μέσα στις πόλεις εκεί που αναπτύσσεται υπερβολική ταχύτητα, για το πόσο θα επέτρεπε ο χώρος τον οποίο αναπτύσσεται η ταχύτητα, ο δρόμος, και επίσης και στο αυτοκίνητο του οδηγού. Ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που πρέπει κάποτε να αντιμετωπίσουμε».
Γιατί δεν εφαρμόζονται τα όρια
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην αιτία που ο κόσμος δεν εφαρμόζει τα όρια ταχύτητας: «Δεν αντιμετωπίζεται το θέμα των ατυχημάτων με τα όρια ταχύτητας για δύο λόγους. Πρώτον, διότι όταν τα όρια ταχύτητας είναι πολύ μικρά, ο κόσμος τα θεωρεί παράλογα και δεν τα εφαρμόζει. Και επειδή δεν υπάρχει η αστυνομία να είναι δίπλα από κάθε πινακίδα προφανώς τα όρια δεν τηρούνται. Αλλά ακόμα και να υποθέσουμε ότι ο κόσμος τηρούσε τα όρια.
Τα όρια έχουν ένα βασικό παραλογισμό. Φανταστείτε ότι έχει ένας δρόμος όριο ταχύτητας τα 130 χλμ./ώρα και έχουμε ένα πολύ καλό και καινούργιο αυτοκίνητο. Μία Ferrari που πάει με 130χλμ./ώρα και ένα παλιό Autobianchi το οποίο το έχω καλά συντηρημένο. Και στα 130 χλμ. αποφασίζει ο κάθε οδηγός να φρενάρει. Προφανώς η Ferrari θα σταματήσει πολύ συντομότερα από ότι θα σταματήσει το Autobianchi. Ως εκ τούτου το όριο ταχύτητας από μόνο του δεν αποτελεί λύση εκτός αν βάλουμε 10 χλμ./ώρα και πηγαίνουμε όλοι με 10 χλμ./ώρα κάτι που δεν μπορεί να συμβεί αυτό.
Εκπαίδευση και αλλαγή στα όρια
Ο πνευμονολόγος στάθηκε και στο θέμα της εκπαίδευσης των νέων οδηγών που θεωρεί ότι πρέπει να αλλάξει: «Άρα τι χρειάζεται; Χρειάζεται οδηγητική αγωγή. Εκεί υστερούμε σαν χώρα. Χρειάζεται πολύ καλύτερη εκπαίδευση την ώρα που παίρνεις το δίπλωμα. Η εκπαίδευση δεν θα πρέπει να είναι μόνο στο πως να εφαρμόζω τον ΚΟΚ αλλά στο πως θα ελέγχω το όχημά μου στη στροφή, στο βρεγμένο, εκεί που είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Θα πρέπει ο νέος οδηγός να έχει εκπαιδευτεί στο πως θα δράσει στο απρόοπτο και όχι να έγκειται στην ενστικτώδη αντίδρασή του».
Τη δική του πρόταση που μπορεί να ακουστεί ριζοσπαστική και παράλογη τόνισε χαρακτηριστικά και όπως θα δείτε εξαρτάται και από τι αυτοκίνητο οδηγεί ο καθένας: «Τα όρια ταχύτητας να είναι ένα ποσοστό της μεγίστης εργοστασιακής ταχύτητας του αυτοκινήτου. Ο κατασκευαστής για παράδειγμα ορίζει 200χλμ./ωρα, να είναι το 60% άρα η τελική ταχύτητα να είναι τα 140χλμ./ώρα (άρα και +20) για να είναι ασφαλές. Αν τον σταματήσει ο αστυνομικός και είναι πάνω από τα 140χλμ.ώρα να παίρνει κλήση και αυτό να υπάρχει στην άδεια».