Ο Ντελόν ήταν νευρικός, γοητευτικός, απείθαρχος, μαγευτικός, όπως έλεγαν οι συμπρωταγωνιστές του κινούνταν με το βάδισμα ενός τζάγκουαρ, ενώ το αινιγματικό αγγελικό του είδωλο σαγήνευε τους πάντες.
Από τα πρώτα του βήματα, ο «δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο» υπήρξε ένα είδωλο, που απέσπασε την αναγνώριση των κριτικών για τους ρόλους του στις ταινίες: L'Eclisse (1962), The Leopard (1963), Le Samouraï (1967), The Girl on a Motorcycle (1968), La Piscine (1969), Le Cercle Rouge (1970), Un flic (1972), and Monsieur Klein (1976), καταφέρνοντας να συνεργαστεί με πολλούς σκηνοθέτες και θρύλους της «κλακέτας», όπως ο Λουκίνο Βισκόντι, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, ο Ζαν-Πιέρ Μελβίλ, ο Μικελάντζελο Αντονιόνι και ο Λουί Μαλ.
Ο «Τζεφ Κοστέλο», το βλέμμα του οποίου δημιουργούσε μια ισχυρή αντίθεση με το ρόλο του μοναχικού, μεθοδικού εκτελεστή, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τον κινηματογράφο το 1997, αν και συνέχισε να αναλαμβάνει περιστασιακούς ρόλους, ακόμη και σε λιγότερο επιτυχημένες παραγωγές.
Πράγματι, ένα μεγάλο μέρος του κοινού είχε από χρόνια απομακρυνθεί από τον Γάλλο γόη, του οποίου οι φερόμενες σχέσεις με τον υπόκοσμο, η φερόμενη φιλία με τον πρώην ηγέτη του Εθνικού Μετώπου Ζαν-Μαρί Λεπέν, αλλά και οι οπισθοδρομικές του δηλώσεις για τις γυναίκες και τους ομοφυλόφιλους έπληξαν σημαντικά τη φήμη του.
Ο αμφιλεγόμενος, ο οποίος θεωρούνταν μέχρι τέλους ένας από τους γίγαντες του παγκόσμιου κινηματογράφου, είχε μια ταραχώδη προσωπική ζωή, στην οποία περιλαμβάνονται δεκάδες αποτυχημένες σχέσεις, αποξενωμένα παιδιά, καταδίκες, συμμετοχή σε δολοφονίες, δοσοληψίες με τον γαλλικό υπόκοσμο, επιθέσεις σε φωτογράφους, αλλά και κατοχή όπλων.
Η ερωτική του ζωή εξίσου θυελλώδης, με τις Ρόμι Σνάιντερ, Λάνα Γουντ, Δαλιδά, Μιρέιγ Νταρκ, Αν Παριγιόντ, Ναταλί Ντελόν και Ροζαλί βαν Μπρέμεν να είναι μερικές μόνο από τις σχέσεις του Ντελόν που έγιναν γνωστές.
Πάντως ο ίδιος, είχε δηλώσει πολλάκις σε συνεντεύξεις τους ότι η Ρόμι Σνάιντερ ήταν ο έρωτας της ζωής του, μια σχέση που τους χάρισε τα προσωνύμια «Les amants magnifiques» (Οι υπέροχοι εραστές), «Les fiancés éternels» (Οι αιώνιοι αρραβωνιασμένοι) και «Les amants terribles» (Οι φοβεροί εραστές) λόγω της παθιασμένης και ταραχώδους σχέσης τους, που αποτέλεσε αντικείμενο έντονου σχολιασμού στα μέσα ενημέρωσης, με τους παπαράτσι να τους καταδιώκουν αμείλικτα.
