Προφανώς στον Αρη δεν άξιζε το απόλυτο μηδέν. Ούτε ο Παναθηναϊκός δικαιούταν τη νίκη βάσει της εμφάνισης του. Μόνο που οι εντυπώσεις έχουν μηδενική αξία μπροστά στους βαθμούς. Κι αυτή τη στιγμή οι «κίτρινοι απέχουν τέσσερις βαθμούς από την 5η θέση. Είναι ο λόγος αύξησης της εσωτερικής πίεσης παράλληλα με το δεδομένο ότι αρκετοί ποδοσφαιριστές συνεχίζουν να μην προσφέρουν.
Σε αυτή τη συνομοταξία δεν μπαίνουν οι Οντουμπάτζο, Μαζικού οι οποίοι έκαναν εξαιρετικό παιχνίδι ή ακόμη οι Νταρίντα, Ετέμπο. Δεν μπαίνει ούτε ο Λούις Πάλμα ο οποίος πάλεψε με την ανετοιμότητά του και τελικώς κατάφερε να την κρύψει για περίπου ένα ημίχρονο. Από την επιθετική γραμμή όμως, οι «κίτρινοι» εισπράττουν ελάχιστα.
Από τον Αμπουμπακάρ Καμαρά η απαίτηση δεν περιορίζεται στη φιλοτιμία και στα διαρκή τρεξίματά του, χρειάζεται και το γκολ αλλά ο Μαυριτανός δεν το έδωσε ούτε χθες. Ο Χουάν Ιτούρμπε παραμένει αρνητική φιγούρα στον αγωνιστικό χώρο σε σημείο να αναρωτιέται κανείς πόσο χειρότερος του είναι ο Ράφαελ Καμάτσο.
Ο Αντρε Γκρέι δείχνει να μην έχει συναίσθηση της κατάστασης ή τουλάχιστον αυτό έδειξε στο 15λεπτο που αγωνίστηκε χθες. Αντί να εμφανίσει αθλητικό εγωισμό που σιγά-σιγά χάνει τη θέση του στο αρχικό σχήμα, έδειξε συμβιβασμό. Ο Λούκας Ρουπ δεν μπορεί να κρύψει το οκτάμηνο της απουσίας του από τους αγωνιστικούς χώρους ενώ το 20λεπτο που πήρε ο Χριστοδουλόπουλος είχε περισσότερο αναγνωριστικό χαρακτήρα.
Δεν αμφισβητείται η ποιότητα κανενός εκ των παραπάνω αλλά ο Αρης δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει. Χρειάζεται άμεσα αποτελέσματα γιατί νιώθει τον κίνδυνο ολοκληρωτικού εκτροχιασμού. Ο Τόλης Τερζής εκτίμησε χθες ότι τα πάντα είναι στο χέρι της δικής του ομάδας. Πράγματι, έτσι είναι αλλά ποια ομάδα θα δούμε στους εναπομείναντες τέσσερις αγώνες; Σε αυτό τον αριθμό των αγώνων είναι αναγκαίο να παρουσιάσει κάτι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με αυτό που εμφανίζει στη διάρκεια της χρονιάς. Κυρίως, είναι αναγκαίο να γίνει αποτελεσματικός καθώς εκεί βρίσκεται το μεγάλο πρόβλημά του.
