Στο
Metropolis
95,5 και στην εκπομπή «Στη Σέντρα» μίλησε
για την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου και
την μεγάλη νίκη της επί της Σκωτίας, ο
Θοδωρής Ζαγοράκης.
Ο
αρχηγός της εθνικής ομάδας του 2004, που
κατέκτησε πανάξια το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα
Ποδοσφαίρου στα γήπεδα της Πορτογαλίας, μίλησε στο κορυφαίο
ραδιόφωνο της Μακεδονίας και της Βόρειας
Ελλάδας.
Μάλιστα
στις δηλώσεις του, επεσήμανε τα εξής:
«Ξεκίνησε ωραία αυτή η εβδομάδα. Δεν μας δίνει μόνο αισιοδοξία, αλλά μας
βοηθάει να ατενίζουμε το μέλλον με χαρά.
Το
περίμενα ότι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε
την Σκωτία και το έλεγα. Ήρθε η ώρα αυτή
η εθνική ομάδα να δείξει πολλά. Είναι
σε καλό δρόμο.
Και
με τα έμπειρα παιδιά που είναι στην
εθνική, πιστεύω ότι είναι μία ομάδα
ισχυρή, ένα δυνατό σύνολο. Η διάκριση
θέλει διάρκεια. Και η διάρκεια σε
καταξιώνει. Να βρεθούμε σε μία τελική
φάση, αυτό είναι το ζητούμενο από εδώ
και πέρα».
Μίλησε
ακόμη για το πως αντέδρασε όταν έμαθε
για την νεανική ενδεκάδα που παρέταξε
ο Γιοβάνοβιτς:
«Όταν
είδα την ενδεκάδα ήμουν βέβαιος ότι
κάτι καλό θα συμβεί. Είχαν όλα τα παιδιά
μία ποδοσφαιρική τρέλα. Όταν βγαίναμε
στις αντεπιθέσεις ήμασταν επικίνδυνοι.
Από
το 0-0 ακόμη ήμουν βέβαιος ότι θα πάρει
κάτι καλό η Εθνική. Αυτή η εμφάνιση της
εθνικής στην Σκωτία αποτελεί μία λογική
συνέχεια του δευτέρου ημιχρόνου της
Αθήνας. Στο πρώτο ημίχρονο δεν εμφανιστήκαμε
ποτέ.
Είχαν
όμως όλα τα πιτσιρίκια ένα θράσος στην
Σκωτία. Δεν θυμάμαι ποτέ να υπάρχει
αυτός ο μικρός μέσος όρος ηλικίας στην
εθνική, στα 22,6 έτη. Είναι στα χέρια τους
να συνεχίσουν και σε άλλα παιχνίδια με
ανάλογες επιτυχίες, παρότι έρχονται
και πιο δύσκολα παιχνίδια.
Έχουμε
πολλές πιθανότητες για να περάσουμε
στο Μουντιάλ, αλλά θα πρέπει να
προσπαθήσουμε πολύ. 11 χρόνια είναι
αρκετά για την Ελλάδα, που έμεινε εκτός
μεγάλων διοργανώσεων. Μετά το 2014 πέρασε
πολλές δύσκολες καταστάσεις. Μία νίκη
της εθνικής δίνει χαρά σε όλους».
Μπορεί η σημερινή Εθνική, να συγκριθεί
με εκείνη του 2004, όταν κατακτήσατε το
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα;
«Αν
πάμε να κάνουμε σύγκριση, θα έχω φασαρία
με τους παλιούς μου συμπαίκτες. Δεν
είναι σωστό να συγκρίνουμε δύο ομάδες.
Εκείνη η επιτυχία μας, ήταν ασύλληπτη.
Το σημαντικό όμως είναι να βρεθούμε
στις τελικές φάσεις του Μουντιάλ και
του Euro.
Και το 2014 ήμασταν κοντά στο να προκριθούμε.
Για
τον Γιοβάνοβιτς και την απόφασή του να
βάλει νέα παιδιά, δεν το συζητάμε αυτό.
Ίσως βοήθησε το γεγονός ότι υπήρχαν
τραυματίες, έμπειροι παίκτες. Ίσως
αναγκάστηκε να το κάνει. Ήμασταν με την
πλάτη στον τοίχο. Είναι μαγκιά όμως,
αυτό που έκανε. Αυτά τα παιδιά έδειξαν
μία αφασία, που την χρειάζεται το
ποδόσφαιρο. Όλοι Έλληνες είμαστε».
Για
τον Καρέτσα είπε: «Είναι παιδί, είναι
ένα αθώο παιδί, και ο Κωνσταντέλιας μωρό
είναι ακόμη. Ο Μουζακίτης ακόμη είναι
μικρός. Έχουν άγνοια κινδύνου οι νεαροί
παίκτες. Και είναι θετικό στοιχείο,
μπορούν και το βγάζουν στο ποδόσφαιρο.
Βέβαια
δεν είμαστε τυχεροί σαν χώρα γιατί τον
Καρέτσα τον απολαμβάνουν οι Βέλγοι.
Έπαιρναν την μπάλα, οι παίκτες, γύριζαν
ταινία κανονικά. Έβλεπες ένα Ρόμπερτσον,
έναν τόσο έμπειρο και ικανό παίκτη που
δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις
απαιτήσεις του αγώνα.
Ο
πονοκέφαλος, με την επιστροφή των
έμπειρων παικτών θα είναι του Γιοβάνοβιτς.
Την εμπειρία δεν την βρίσκεις στο σούπερ
μάρκετ. Είναι θέμα του κόουτς. Πρέπει
να είναι ευτυχισμένος γιατί
λέγαμε
ότι δεν έχουμε παίκτες. Τώρα έχουμε και
περισσεύουν.
Τώρα
έχουμε παίκτες με ταλέντο. Τα αποτελέσματα,
πάντως στα δίνει η αμυντική λειτουργία
της ομάδας».
Για
τον Γιοβάνοβιτς, και την επέκταση του
συμβολαίου για τα επόμενα δύο χρόνια
είπε: «Ξέρουν πως θα ανανεώσουν ή όχι.
Και πριν από τρία (3) χρόνια είχε ξεκινήσει
το έργο. Γέμιζε το γήπεδο και τότε. Έχει
ανάγκη ο Έλληνας να εκτονωθεί μέσα από
αυτό που το έχει αγαπήσει. Εδώ και τέσσερα
χρόνια ισχύει. Με την Σλοβακία χάσαμε
την πρόκριση με δύο ισοπαλίες. Με την
Γεωργία χάσαμε στα πέναλτι.
Ανεβήκαμε
βέβαια μία κατηγορία, το σημαντικό είναι
να παίρνουμε αποτελέσματα και να είμαστε
δίπλα στις διοργανώσεις.
Θα
το επαναλάβω πως οι νεαροί παίκτες έχουν
άγνοια κινδύνου στο παιχνίδι τους. Όταν
μπαίνουν νέα παιδιά να παίζουν, αυτό
μας χαροποιεί όλους. Η κατάληξη για κάθε
διεθνή παίκτη είναι η εθνική ομάδα. Εκεί
τον κάθε παίκτη, τον αγαπάνε από την
Ορεστιάδα μέχρι την Κρήτη.
Το
δικό μου ντεμπούτο το θυμάμαι το 1994 με
τα νησιά Φερόε. Και στο δωμάτιο έμενα
με τον Σαραβάκο και ύστερα με τον
Αποστολάκη.
Ολοι
είχαν ένα ενθουσιασμό για την εθνική.
Είναι ο ενθουσιασμός για την ταινία που
είδαμε.
Βγαίναμε
στην κόντρα και δεν μας προλάβαιναν.
Είναι δουλεμένη ομάδα η Σκωτία που είχε
κερδίσει και την Ισπανία. Αξίζει ένα
μεγάλο μπράβο σε όλους. Να έχουμε και
την ανάλογη συνέχεια.
Με
την πρώτη στραβή να μην έχουμε απογοήτευση».
