Όλη η απογοήτευσή του «χώρεσε» στις δηλώσεις που έκανε μπροστά σε μόλις τέσσερις δημοσιογράφους, στους οποίους παραδέχτηκε πως: «Δεν μοιάζω σε τίποτα σε σύγκριση με τον παίκτη, που ήμουν πριν. Θυμάμαι τον εαυτό μου, όταν ήμουν νεότερος, να παίζω με αδρεναλίνη, ένιωθα η ζωή μου να εξαρτάται από τον αγώνα. Και αυτό νομίζω έχει ξεθωριάσει, ας πούμε ότι το επίπεδο συνέπειάς μου δεν ήταν τόσο μεγάλο.
Θυμάμαι ότι η συγκέντρωσή μου ήταν στο υψηλότερο σημείο της, στο αποκορύφωμά της τότε και αυτό είναι κάτι, που νιώθω, ότι έχω χάσει λίγο. Ξέρω ότι ακούγεται περίεργο, αλλά νιώθω ότι χρειάζομαι να βρω ξανά την πείνα, που είχα τότε και δεν είμαι άνθρωπος, που νιώθει καλά ή που συμβιβάζεται με κανονικά πράγματα.
Όμως, θέλω να το επαναφέρω, γιατί τότε ένιωθα μεγάλη χαρά με το τένις. Πραγματικά, δεν ξέρω γιατί έχω αυτή την πτώση τους τελευταίους δύο μήνες. Ίσως είναι και ένα με δύο χρόνια, που νιώθω έτσι. Υποθέτω ότι μπόρεσα να το κρύψω κάπως το προηγούμενο διάστημα».
