Ακόμη και στις πιο πιεστικές και δύσκολες στιγμές που ήρθαν μετά το απρόσμενο και ψυχρό ξεκίνημα με ένα γκολ – φωτοβολίδα (είναι η αλήθεια) από τους αντιπάλους, οι φιλοξενούμενοι έδειχναν με την αγωνιστικότητα και με τον τρόπο που διεκδικούσαν την ισοφάριση και στη συνέχεια και την ανατροπή, ότι ήρθαν αποφασισμένοι σε αυτή την τόσο κομβική σύγκρουση, για να υπερασπιστούν τα κεκτημένα και για να μην οπισθοχωρήσουν ούτε μία σπιθαμή από το ρετιρέ της βαθμολογίας.Ναι ήταν κομβική και όχι μόνο η χθεσινή αναμέτρηση. Κι αυτό γιατί προστέθηκαν και οι δυσάρεστες περιπτώσεις της τελευταίας στιγμής (απουσίες βασικών), όπως και η γκαντεμιά (δύο δοκάρια, ακυρωθέν γκολ), που άλλαξαν τις συνθήκες του παιχνιδιού. Είχε λοιπόν αρκετά προβλήματα ο κόουτς. Κοντά στα τόσα άλλα των τριών τραυματισμένων και την απουσία δύο ακόμη βασικότατων μονάδων που την τελευταία στιγμή τέθηκαν εκτός (Τάισον, Κοτάρσκι). Ο αντίπαλος σε αυτό το συγκεκριμένο παιχνίδι διεκδικούσε βαθμό ή βαθμούς σωτηρίας. Το πάθος ξεχείλιζε και όπως ήταν επόμενο προσέθετε στα ήδη υπάρχοντας προβλήματα άλλο ένα εξίσου σημαντικό.
Η ανατροπή που ήρθε έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, γιατί αποδείχθηκε πως η διαπίστωση που συνόδευε την εμφάνιση της Λεωφόρου, ότι δηλαδή «ο
ΠΑΟΚ επέστρεψε», επιβεβαιώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Οι νικητές ήταν η καλύτερη ομάδα σε ολόκληρη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Στο πρώτο ημίχρονο «σκόνταψαν» στην κακή τους μοίρα ή γκαντεμιά αν θέλετε. Γιατί και σε αυτό το 45λεπτο ήταν κυρίαρχοι, είχαν δύο δοκάρια και μπορούσαν να ισοφαρίσουν και να προηγηθούν.
Στην επανάληψη με τις αλλαγές που έγιναν και αποδείχθηκαν διορθωτικές κινήσεις λαθών, η ανωτερότητα των νικητών έκλεισε τον κύκλο της αναμέτρησης και της όποιας αγωνίας, με ένα εξαιρετικής σπουδαιότητας τρίμπαλο, που ισοδυναμεί με τους αντίστοιχους πολύτιμους βαθμούς και κάποιες στιγμές – όχι λίγες – ποδοσφαιρικών εμπνεύσεων υψηλού επιπέδου.
Όπως οι συνεργασίες και τα γκολ του διδύμου Αντρίγια Ζίβκοβιτς και Κωνσταντέλια. Η παρουσία και η προσφορά βέβαια του πρώτου, υπενθυμίζει σε κάποιους ότι οι συγκεκριμένοι παίκτες του δικού του επιπέδου, δεν πρέπει να λείπουν από το βασικό σχήμα. Όπως επίσης θα πρέπει πλέον κάποιους να τους αφαιρέσουν το ευεργέτημα της μονιμότητας στην ενδεκάδα. Με δυο λόγια και παρά το γεγονός ότι κάποια στιγμή οι φίλοι του ΠΑΟΚ ένιωσαν και τον φόβο μιας ενδεχόμενης εκτροπής, το χθεσινό απόγευμα κύλησε και έκλεισε τον κύκλο του, αφήνοντας άριστες εντυπώσεις, για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν τα τόσα προβλήματα και την γκαντεμιά τους, ο κόουτς και οι παίκτες του.
Ιδιαίτερη μνεία για την απόδοση του Μεϊτέ, του Κετζιόρα και για τις δύο εντυπωσιακές επεμβάσεις του Ζίβκο Ζίβκοβιτς. Συνηθισμένο φαινόμενο η ακύρωση ενός όμορφου γκολ του ΠΑΟΚ για κάποια εκατοστά. Οι γραμμές και πάλι δεν διαφώτισαν. Πίσω από την απόφαση ο Μανούχος.
ΥΓ: Στο Φάληρο όλα κύλησαν σύμφωνα με τις παραδόσεις. Στα δύσκολα δούλεψε το σύστημα της ερυθρόλευκης παράγκας, με τον VARίστα αλλά και τον πρώτο διαιτητή να σπεύδουν με αρκετή αγωνία να διασώσουν τους γηπεδούχους, από ένα διαφαινόμενο αγωνιστικό ναυάγιο. Για αυτούς ένα ψεύτικο πέναλτι δεν είναι τίποτα το σοβαρό. Σε ότι αφορά βέβαια τον Ολυμπιακό, θεωρείται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και επιβεβλημένο. Σα δεν ντρέπονται ο Φωτιάς και ο VARίστας Ηπειρώτης Ζαμπάλας, «παιδί» του Μπριάκου.
Σας υπενθυμίζουμε τι λέγαμε και τι γράφαμε για τον τρόπο που συνθέτει τα διαιτητικά τιμ το «μαγειρείο» της ΚΕΔ. Σκεφτείτε λοιπόν μετά τους ύμνους με την υπερομάδα που έστησε η «αλεπού» ο νέος προπονητής, να έπεφτε η φάπα της ισοπαλίας και της απώλειας των βαθμών. Όσο για τον λαλίστατο Φατί Τερίμ, να δοξάζει τον Αλάχ γιατί ο Μπιφουμά έχασε το απίστευτο τετ α τετ και ο Λοντίγκιν έπιανε… με τον ποπό του μπαρμπούνια. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Του ΠΑΟΚ τα γκολ ακυρώνονται με την μεζούρα και το υποδεκάμετρο και για ένα πέναλτι προσεύχεται επί μήνες. Αυτές είναι κάποιες από τις συνθήκες και του φετινού πρωταθλήματος.
