Οι καταστροφείς του ποδοσφαίρου έχουν ως δοκιμαζόμενο θύμα τον ΠΑΟΚ. Είτε μέσω διαιτησίας είτε μέσω των άδειων γηπέδων, ευελπιστούσαν ότι θα πετύχαιναν τον δόλιο στόχο τους. Να κατακτήσει μια Αθηναϊκή ομάδα -και πάλι- το πρωτάθλημα.
Η εσχάτη των ποινών, το πέναλτι, μετεξελίχθηκε σε φάρμακο διάκρισης των ανίκανων. Ο διαιτητής είτε προέρχεται από την Ελλάδα (πέναλτι σε βάρος του Ατρομήτου) είτε από το εξωτερικό λειτουργεί ως τηλεκατευθυνόμενο πλεϊμομπίλ, προκειμένου να εξαφανίσει τις πιθανότητες , ομάδας όπως ο ΠΑΟΚ, να τερματίσει πρώτος.
Τα άδεια γήπεδα αποτελούν το εργαλείο της επίτευξης αυτού του σκοπού. Θεωρούσαν ότι οι παίκτες του ΠΑΟΚ δεν θα είχαν την ψυχική δύναμη να αντιδράσουν σε ότι αρνητικό συμβεί, ούτε την συμπαράσταση προκειμένου να αναγεννηθούν και να κερδίσουν. Κι όμως χθες η Τούμπα για μας ήταν γεμάτη. Οι φίλαθλοι της ομάδας από νωρίς βρέθηκαν δίπλα της, θέλοντας να της δώσουν την ψυχική ώθηση που επιβάλλει ένα τέτοιο ματς. Αποτέλεσαν το αντίδοτο στην μολυσματική απέχθεια που γέμισαν οι Αθηναίοι το ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι. Κοτάρσκι και Ντεσπότοφ, όταν κλήθηκαν να μιλήσουν, δεν αναφέρθηκαν στον αγώνα αλλά στους φιλάθλους.
Τους ένιωθαν κατά τη διάρκειά του και αυτό ήταν το όπλο της αντίδρασης και της αντίστασης. Φέτος δεν θα τους περάσει. Όλοι μας έχουμε στο μυαλό ότι η ένωση και η αντίδρασή μας, μαζί μ’ αυτή της διοίκησης είναι τα μόνα στοιχεία που μπορούν να προσφέρουν σημαντική βοήθεια στον ΠΑΟΚ. Όσο αφορά το παιχνίδι, αυτό που έχουμε να αναφέρουμε ότι ακόμα κι αν οι αντίπαλοι γνωρίζουν το πως λειτουργεί ο Δικέφαλος δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν. Στο πρώτο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ πιέζει, κουράζει τον αντίπαλο και συνήθως έχει ακόμη και γκολ (χθες ακυρώθηκε). Μπορεί να ισχυριστούν οι δημοσιογράφοι του λεκανοπεδίου ακόμη και κάποιοι ΠΑΟΚτσήδες ότι ο ΠΑΟΚ ήταν μέτριος στο πρώτο μέρος.
Η απάντηση είναι απλή και τεκμηριώνεται από τα ίδια τα μεγάλα παιχνίδια που προηγήθηκαν. Δεν θα μπούμε στην διαδικασία σήμερα να αναφερθούμε στο παρελθόν. Ο ΠΑΟΚ εξαντλεί τον αντίπαλό του και στη συνέχεια ο Λουτσέσκου βάζει τις αλλαγές που εξαφανίζουν την ποδοσφαιρική σκέψη από το μυαλό των πρασίνων. Δυο τελικές στο πρώτο ημίχρονο με 2 γκολ (το ένα ακυρώθηκε) δέκα στο δεύτερο. Φυσικά υπάρχουν πράγματα που επιβάλλεται να διορθωθούν και να προσεχθούν. Επίσης η ενίσχυση είναι αυτονόητο ότι είναι απαραίτητη. Τέλος δε γίνεται να μην αναφερθούμε συγκεκριμένα στον Νορβηγό Σάγκι. Τα φάουλ και τα πέναλτι, οι κόκκινες υπέρ του ΠΑΟΚ δεν εμπεριέχονταν στις διαιτητικές του προθέσεις, όσο πεντακάθαρες κι αν ήταν οι φάσεις.
Αντιθέτως όταν επρόκειτο για τον Παναθηναϊκό έμοιαζε με έμπειρο χτίστη ο οποίος από το πουθενά δημιουργούσε το αβαντάζ για την πράσινη ομάδα. Συμπερασματικά η νίκη με τον παλικαρά Ντεσπότοφ, τον αγέραστο -ποδοσφαιρικά- Τάισον, τον τερματοφύλακα με τα πολλά χέρια Κοτάρσκι και τους υπόλοιπους, δεν είναι αυτό που μένει αλλά αυτό που ανάβει το φυτίλι ώστε να μπει φωτιά στα Αθηναϊκά απόβλητα!
