Πάντα ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, οπότε ο Άρης μπορεί να αισθάνεται ικανοποίηση από το τελικό 0-0 κόντρα στην ΑΕΚ, αλλά και λίγη πικρία που δεν κατάφερε να πετύχει ένα γκολ. Αυτού που του ήρθε πολλές φορές στο… πιάτο, αλλά δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το ξεχωριστό… γεύμα.
Αυτού που του πρόσφερε η πολύ καλή του αγωνιστική συμπεριφορά στην “OPAP Arena”. Eκεί που υποχρέωσε τη γηπεδούχο ΑΕΚ σε δεύτερο ρόλο και της «απαγόρευσε» να καρδιοχτυπήσει τον Κουέστα. Οπότε το τελικό 0-0, σκορ που μεγαλώνει τις πιθανότητες πρόκρισης του Άρη, δεν έτυχε αλλά ήταν το αποτέλεσμα της πετυχημένης αγωνιστικής τακτικής της ομάδας.
Τακτική, συνέχεια του αγώνα με τον ΠΑΟΚ, με καλύτερο όμως ρυθμό, λιγότερα λάθη και καλύτερες τελικές. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Άρης δικαιούται να υποστηρίζει ότι πήρε λιγότερα από αυτά που άξιζε από τον χθεσινό αγώνα. Όπως θα ήταν η νίκη η οποία θα του έδινε άλλον αέρα για τον δεύτερο αγώνα. Εκεί όπου δεν θα αλλάξει δραματικά η αγωνιστική ισορροπία μεταξύ των δύο ομάδων, με δεδομένο ότι δεν θα υπάρχει κόσμος στις κερκίδες. Η ΑΕΚ αναμένεται να αγωνιστεί με όλα τα πρώτα της βιολιά στην 11άδα, καθώς χθες ο Αλμέιδα έκανε ροτέϊσον, ενώ ο ο Αρης είναι άγνωστο αν θα έχει τον Ζουλ ετοιμοπόλεμο.
Η ομάδα του Μάντζιου λοιπόν, πήρε αποτέλεσμα το οποίο την κάνει αισιόδοξη για την πρόκριση, αλλά όχι αποτέλεσμα που να της δίνει τον ρόλο του φαβορί. Πριν από το πρώτο σφύριγμα, η σκέψη ότι μπορεί να φύγει με την ισοπαλία από το γήπεδο, σίγουρα θα ενθουσίαζε τους ανθρώπους του Άρη. Μετά τα 90 λεπτά όμως η ανάλυση του αγώνα μικραίνει την ικανοποίηση των «κίτρινων». Όχι γιατί δεν ήταν περισσότερο απαιτητικοί, αλλά γιατί δεν είχαν τα καλύτερα δυνατά τελειώματα.
Είτε στις φάσεις του 13ου και του 28ου λεπτού που βγήκαν στην κόντρα με την άμυνα της ΑΕΚ… σκορπισμένη, είτε στο 68ο που ο Μορόν σούταρε άουτ μέσα από την περιοχή, ενώ ο Παναγίδης ήταν αμαρκάριστος και σε θέση βολής. Υπήρχε και ένα σουτ του Ζουλ στο 76ο με τον Αθανασιάδη να γίνεται πρωταγωνιστής της φάσης με την επέμβαση του και μία κεφαλιά του Φαμπιάνο στο 79ο. Όλες φάσεις που «μύριζαν» γκολ. Η ΑΕΚ στα πρώτα 30 λεπτά έκανε μόνο μία φάση και στα υπόλοιπα 70, απείλησε με σουτ τα οποία δεν ανησύχησαν τον Κουέστα.
Ο Μάντζιος ξεκίνησε τον αγώνα με την ίδια 11άδα που άρχισε τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Αυτή τη φορά όμως ήταν περισσότερο κοντά οι γραμμές του Άρη και οι επιθετικοί ασκούσαν πίεση στους αμυντικούς της ΑΕΚ ώστε να δημιουργήσουν πρόβλημα στη μετάβαση και τα κατάφεραν. Πού είχαν έλλειμμα; Όταν είχαν την κατοχή και εύρισκαν απέναντι τους οργανωμένη την ΑΕΚ, έδειχναν να μην έχουν εμπνεύσεις και λύσεις. Κυρίως στο β’ ημίχρονο που η αντίπαλος είχε καλύτερες επιστροφές και δεν άφηνε κενούς χώρους. Αντιθέτως στο τρανζίσιον δημιούργησε ο Άρης καλύτερες προϋποθέσεις για γκολ.
Ο Αλμέιδα στο 60ο έβαλε στον αγώνα Αραούχο, Άμπραμπατ, και Γκαρσία, αλλά η ΑΕΚ δεν πήρε πολλά πράγματα, πριν δύο-τριών προσπαθειών από τον άξονα.
Το περισσότερο ευχάριστο είναι ότι ο Άρης συνέχισε να έχει τα ίδια πατήματα που είχε σ’ όλα τα φετινά ντέρμπι. Χαρακτηριστικά του, τα πολλά τρεξίματα, τα λίγα λάθη και ο ρεαλισμός που είχε στο παιχνίδι του. Το δυσάρεστο ο τραυματισμός του Ζουλ για τον οποίο σήμερα αναμένει το τελικό μαντάτο ο Μάντζιος.
