Η Ρίτα Σακελλαρίου τραγούδησε θρυλικά τραγούδια, όπως το «Ιστορία μου Αμαρτία μου», συνεργάστηκε με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Τάκης Μουσαφίρης, γνώρισε μυθικούς έρωτες, έβρισκε πάντα τον τρόπο να εφευρίσκει ξανά και ξανά την καλλιτεχνική της προσωπικότητα, προσφέροντας κάτι νέο, και διαφορετικό, σε κάθε μια από τις δεκαετίες που βρέθηκε στο πάλκο. Στα μισά της δεκαετίας του `80, γνώρισε την Άννα Βίσση και τον Νίκο Καρβέλα, ο οποίος της χάρισε μεταξύ άλλων, το διαχρονικό «Σώσε Με».
Το 1993, ο μουσικοσυνθέτης Νίκος Τερζής και ο Γιώργος Παυριανός, στιχουργός με αναφορές στο Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι, της γράφουν το «Εγώ δεν πάω Μέγαρο». Το κομμάτι έχει ποπ ύφος, και μιλάει για έναν «παίδαρο» με τον οποίο η ερμηνεύτρια προτιμά να περάσει το βράδυ της απ' ότι να βρεθεί στο νέο-ανεγερθέν τότε, Μέγαρο Μουσικής. Το τραγούδι κάνει πάταγο. Γίνεται ως και σήμερα επίκαιρο, με την Μάρθα Φριτζήλα να το διασκευάζει πετυχημένα.
Ποιος ήταν όμως ο «παίδαρος» για τον οποίο γράφτηκε το τραγούδι;
Ο Αντώνης Μποσκόϊτης είχε καταγράψει σχετική μαρτυρία:
...«παίδαρο» αποκαλούσε η Σακελλαρίου τον Σάκη Ρουβά που σάρωνε με τα τότε ποπ τραγούδια του στον κοριτσόκοσμο. «Δεν γράφεις κάνα τραγούδι να το πούμε ντουέτο με τον παίδαρο;» είχε ζητήσει από τον Παυριανό. Άλλοι πάλι λένε πως ο «παίδαρος» του συγκεκριμένου τραγουδιού δεν ήταν ο Ρουβάς αλλά ο ηθοποιός Κώστας Ευριπιώτης, ένας ακόμη μεγάλος έρωτας της Ρίτας με έναν κατά πολύ νεότερό της άντρα. Ή πιθανώς να έγινε εκ των υστέρων, αφού, όταν ο ίδιος δούλεψε δίπλα της ως τραγουδιστής στη Θεσσαλονίκη, εκείνη δεν παρέλειπε κάθε βράδυ να του αφιερώνει το τελευταίο σουξέ της μπροστά σε 1.500 άτομα!
Η Ρίτα Σακελλαρίου μαζί με την Κατερίνα Στανίση.
Η ίδια αγαπούσε να προσφωνεί τους άντρες ως «παίδαρους». Ο μουσικός Αντώνης Ζαχαράκης, που συνεργάστηκε με τη Ρίτα σε μια εμφάνισή της στην Κρήτη, είχε να πει τα παρακάτω:
«Μία και μόνη φορά έπαιξα μαζί της, αλλά την κρατώ σαν μεγάλο παράσημο! Καλοκαίρι του 1996 τότε, δούλευα στο Άστρο, για όσους ξέρουν από Ρέθυμνο.
Μας φωνάζει το αφεντικό ένα βράδυ για να μας πει ότι την άλλη εβδομάδα θα τραγουδήσει στο μαγαζί η Ρίτα Σακελλαρίου. Και επίσης ότι θα παίζαμε μαζί της γιατί θα έφερνε μόνο τον μπουζουξή της. Έτσι, λοιπόν, κάναμε μια πρόβα την ίδια μέρα που θα παίζαμε, με τον Γιάννη Ρώτα στο μπουζούκι.
Και εκεί που χτυπιόμαστε ανάμεσα στο "Αρέσω, παιδί μου, αρέσω" και το "Αυτός ο έρωτας, αυτό τ' αγόρι", ξαφνικά ακούμε: "Γεια σας, βρε παίδαροι"! Τόσο απλά και χωρίς κανένα ίχνος ντίβας ήρθε, δοκίμασε το μικρόφωνο 5 δευτερόλεπτα, είπε "μια χαρά είναι", κάναμε την πρόβα μας και μάλιστα μας ευχαρίστησε δύο-τρεις φορές για τον κόπο μας! Αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση τότε. Η απλότητα και η ευγένεια της...».