Πάνω που ο Αρης ζούσε με την ελπίδα ότι τελικά θα καταφέρει να πετύχει το τρία στα τρία μέσα στο σπίτι του, με αντίπαλο χθες τον Ατρόμητο, έζησε μία τραγωδία. Απ’ αυτές που θέλει πολλά εφόδια για να καταφέρει μία ομάδα να τη διαχειρισθεί. Οι «κίτρινοι» δέχτηκαν ένα δυνατό χτύπημα από μία ομάδα η οποία άλλαξε προπονητή και προσπαθούσε να βρει την ισορροπία της. Κι αυτό μεγαλώνει τον θόρυβο του χθεσινού στραπάτσου του Αρη.
Οποιος όμως έβλεπε με ψυχραιμία την απόδοση της ομάδας του Μάντζιου στους αγώνες με την Κηφισιά, τον Πανσερραϊκό και τον ΠΑΣ Γιάννινα αντιλαμβάνονταν ότι ο Αρης είναι ευάλωτος. Ότι δεν έχει φθάσει ακόμη, αν βεβαίως με το υλικό που έχει καταφέρει κάποια στιγμή να φτάσει, στο επίπεδο να κάνει τυπική διαδικασία αγώνες με αντιπάλους όπως ο Ατρόμητος. Το αντίθετο. Είχε νικήσει στους δύο προηγούμενους αγώνες όχι γιατί «έπνιξε» τους αντιπάλους του, αλλά γιατί εκμεταλλεύτηκε τις στιγμές. Αρα παρέμεινε ομάδα η οποία έπαιζε με τη φωτιά. Και να λοιπόν που χθες κάηκε γιατί βρήκε απέναντι του μία ομάδα που «διάβασε» τις αδυναμίες του και κατάφερε στο β’ ημίχρονο να τον βραχυκυκλώσει.
Ο Μάντζιος έβαλε στην 11άδα στο δεξιό άκρο τον Μοντόγια, ο οποίος δεν κατάφερε να καλύψει την απουσία του Οντουμπάτζο, έδωσε μία ακόμη ευκαιρία στον νεαρό Παναγίδη που χθες αγωνίστηκε στη φυσική του θέση στο άκρο της επίθεσης και τον Μενέντες πίσω από τον Μορόν.
Ο Αρης μπήκε με διάθεση στον αγώνα. Μάρκαρε ψηλά με στόχο να κερδίσει μπάλες, είχε ταχύτητα στη μετάβαση και δημιούργησε δύο ευκαιρίες με διαφορά ενός λεπτού, αλλά ούτε ο Σουλεϊμάνοφ, ούτε ο Φαμπιάνο σκόραραν.
Δύο λεπτά αργότερα ο Ατρόμητος έχασε ευκαιρία με τον Ρουμπάιγ και στο 25ο πέρασε στη μετάβαση με εκπληκτικό τρανζίσιον στο οποίο η άμυνα του Αρη δεν έδειξε αντανακλαστικά κι έτσι κατάφερε να προηγηθεί.
Το γκολ αφύπνισε τον Αρη που κέρδισε πέναλτι, τεσκαρισμένο και από το VAR, σε προσπάθεια του Παναγίδη το οποίο μετέτρεψε σε γκολ με διπλή προσπάθεια ο Φαμπιάνο. Οι γηπεδούχοι αν είχαν καλύτερα τελειώματα θα μπορούσαν να είχαν πετύχει ακόμη ένα γκολ στο πρώτο ημίχρονο.
Στο δεύτερο όμως έπαθαν vertigo. Ο Ατρόμητος ήταν καλύτερος τόσο ανασταλτικά, όσο και επιθετικά. Ο Αρης αντιθέτως είχε αποστάσεις στις γραμμές, αργή ανάπτυξη και ήταν προβλέψιμος στις επιθετικές του προσπάθειες. Ο Νταρίντα είχε ένα κακό βράδυ, όπως και ο Μορόν που κινούνταν περισσότερο εκτός της αντίπαλης περιοχής. Σε χαμηλή πτήση και ο Βερστράτε, οπότε όταν οι ποδοσφαιριστές που η απόδοση τους είναι βαρόμετρο για τους «κίτρινους» ήταν απόντες, η εξέλιξη του αγώνα είναι λίγο πολύ αναμενόμενη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αρης μετά το 55ο λεπτό που δέχτηκε το δεύτερο γκολ μέχρι το τέλος του αγώνα δημιούργησε όλο κι όλο δύο σημαντικές ευκαιρίες για γκολ. Ο Ατρόμητος έβαλε φρένο στα άκρα των «κίτρινων» και οι παίκτες του κέρδισαν μάχες στον αέρα. Τσιντώντας, Κούντες, Αγκαμπού Καμαρά, Ασεβέδο και Τσακμάκης έκαναν την καλύτερη δουλειά από την ομάδα του Περιστερίου.
Ο Διαμαντόπουλος με τη βοήθεια του VAR Ζαμπαλά, θα μπορούσε να καταλογίσει πέναλτι σ’ ένα μαρκάρισμα του Ιμερέκοφ στον Μενέντες στο πρώτο ημίχρονο. Φάση με τα ίδια χαρακτηριστικά του πέναλτι που κέρδισε ο Ατρόμητος.
