Οι ασκήσεις επί χάρτου και οι εκτιμήσεις για την αγωνιστική δυναμική του νέου Αρη, έφτασε η ώρα να αξιολογηθούν στην πράξη. Δεν είναι ό,τι το καλύτερο οι «κίτρινοι», πριν καλά καλά οι νεοαποκτηθέντες μάθουν που βρίσκεται το προπονητήριο του Ν. Ρυσίου να ριχθούν στη μάχη της πρόκρισης, αλλά αυτό ήταν γνωστό από τον περασμένο Μάϊο. Κι ούτε ωφελεί να γίνεται κουβέντα γι’ αυτό.
Δεν είναι μόνο πρόβλημα του Αρη, η βαθμίδα ετοιμότητας της ομάδας στους πρώτους ευρωπαϊκούς αγώνες. Είναι πρόβλημα όλων των ελληνικών ομάδων. Από τη στιγμή που το εγχώριο ποδόσφαιρο «κατρακύλησε» στη σχετική λίστα της ΟΥΕΦΑ, επόμενο είναι να συμμετέχουν στον δεύτερο προκριματικό γύρο. Αυτό δεν αλλάζει τώρα. Κάποια στιγμή όμως η αναβάθμιση του Πρωταθλήματος θα πρέπει να προβληματίσει τους ιδιοκτήτες. Εκτός κι αν προτιμούν να είναι πρώτοι μόνο στο… «χωριό». Η αύρα όμως της Ευρώπης δεν ισοσκελίζεται με επιτυχίες επί των μικρομεσαίων ομάδων του Πρωταθλήματος. Πέρυσι μόνο ο Αρης έφερε βαθμούς στην χώρα από ευρωπαϊκούς αγώνες, κι αυτό λέει πολλά.
Ο Αρης που φέτος θα αντιμετωπίσει στον β’ γύρο του Conference League την Αραράτ από την Αρμενία. Αγώνας που θα αποτελέσει το πρώτο σοβαρό test των δυνατοτήτων της νέας ομάδας. Γιατί οι φιλικοί αγώνες που έγιναν μέχρι τώρα είτε δεν είχαν υψηλό βαθμό δυσκολίας, είτε η ομάδα αγωνίστηκε με 2-3 μόνο νέα πρόσωπα. Αρα ο αγώνας της Πέμπτης αναμένεται να δείξει δείγματα της φετινής αγωνιστικής δυναμικής του Αρη. Δείγματα και μόνο όμως, καθώς με το πέρασμα του χρόνου θα μπούνε και νέα πρόσωπα από τους νεοαποκτηθέντες στην 11άδα.
Όπως για παράδειγμα ο Μορόν, ποδοσφαιριστής από τον οποίο περιμένει πολλά η ομάδα. Ισως και άλλα πρόσωπα από τους 13 συνολικά ποδοσφαιριστές που απέκτησε ο Αρης. Αριθμός ικανοποιητικός για την συμπλήρωση του ρόστερ (έφυγαν 17 ποδοσφαιριστές), αλλά τα κενά παραμένουν. Όπως για παράδειγμα η απουσία εναλλακτικών λύσεων για το κέντρο της άμυνας ή για την κορυφή της επίθεσης. Για την δεύτερη περίπτωση, λίγο το κακό καθώς υπάρχουν λύσεις οι οποίες, σε πρώτο χρόνο, είναι ικανές να βοηθήσουν προσωρινά. Για το κέντρο της άμυνας όμως το πρόβλημα είναι τεράστιο. Φανταστείτε να είχε πουληθεί και ο Μπράμπετς. Εδώ θα λείψει για δύο εβδομάδες και στον Αρη έχουν χάσει τον ύπνο τους. Από τη στιγμή που δεν φρόντισαν να αποκτήσουν ακόμη έναν κεντρικό αμυντικό και ο Αηδόνης δεν είναι ο ποδοσφαιριστής που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Τερζή, το πρόβλημα είναι τεράστιο. Σαφώς και ο προπονητής του Αρη κάποιον θα βάλει σ’ αυτή τη θέση την Πέμπτη, αλλά το ζήτημα είναι τι ψάρια θα πιάσει, η επιλογή του. Το ότι ο Παλίκουτσα ολιγώρησε σ’ αυτό το κομμάτι είναι δεδομένο. Επαιξε με τον νόμο των πιθανοτήτων αλλά ήταν άτυχος.
Ακόμη όμως και να είχε προβλέψει ο Τεχνικός διευθυντής την ανάγκη να αποκτηθεί ένας κεντρικός αμυντικός, το διακύβευμα για τον Αρη στους δύο ευρωπαϊκούς αγώνες θα παρέμενε το ίδιο: Η πρόκριση. Οπότε ο κ. Τερζής θα πρέπει να βρει τον τρόπο η ομάδα να πετύχει τον στόχο της, κάνοντας την καλύτερη δυνατή διαχείριση του ρόστερ. Επιβάλλεται γιατί σε μία πιθανή, απευκταία, αποτυχία δεν θα χωρούν δικαιολογίες. Καμία, μα καμία.
