Λένε ότι πάντα μένει η τελευταία εντύπωση. Και σ’ αυτή τη λογική ο Αρης κλείνει θετικά την αγωνιστική περίοδο. Όχι βαθμολογικά, γιατί έμεινε 16 βαθμούς πίσω από τον τέταρτο ΠΑΟΚ και 27 πίσω από τον χθεσινό του αντίπαλο, δεύτερο Παναθηναϊκό. Κατάφερε όμως να κερδίσει τις εντυπώσει στα τελευταία 90 λεπτά του Πρωταθλήματος, να πάρει ισοπαλία στη «Λ. Αλεξάνδρας», έχοντας μάλιστα χάσει την ευκαιρία για νίκη.
Ας όψεται ο Καμαρά και οι εγωισμοί του. Ο Μαυριτανός που εκτός από το ότι κατέστρεψε τρεις σημαντικές ευκαιρίες του Αρη για γκολ, ετσιθελικά πήρε την μπάλα και εκτέλεσε το πέναλτι που κέρδισαν οι «κίτρινοι» στο 77ο το οποίο και έχασε (απόκρουση Λοντίνγκιν).
Ετσι το καλό β’ ημίχρονο του Αρη πήγε στράφι καθώς δεν κεφαλαιοποιήθηκε, παρότι οι αλλαγές του Τερζή, Ρουπ αντί Σγούρου, Καμαρά αντί Γκρέι και Πάλμα αντί Χριστοδουλόπουλου, έδωσαν ρυθμό στο Αρη και ισορροπία στις γραμμές. Ο Παναθηναϊκός σε μετρημένες στιγμές απείλησε την εστία του Σιαμπάνη, ενώ ο Αρης αντίστοιχα ήταν κίνδυνος-θάνατος στις transition επιθετικές προσπάθειες.
Στο πρώτο ημίχρονο όμως τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Ο Τερζής, προφανώς έδωσε μεγαλύτερη σημασία στο να ξεκουράσει κάποιους ποδοσφαιριστές, από το να χρησιμοποιήσει όλα τα όπλα του στη χθεσινή μάχη, από την αρχή. Αλλωστε η λογική έλεγε ότι ήταν ένας αγώνας που είχε τυπική διαδικασία, η οποία επιβεβαιώθηκε μόλις έγινε γνωστό ότι η ΑΕΚ προηγήθηκε στο 33ο λεπτό με 2-0. Το ότι ο Παναθηναϊκός δεν πίστευε ότι μπορεί να γίνει κάποιο θαύμα στην OPAP Arena, φάνηκε και από το γεγονός ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έμεινε ανέκφραστος στο γκολ του Παναθηναϊκού.
Ο Σιαμπάνης κάτω από τα δοκάρια, ο Σγούρος στα χαφ και ο Χριστοδουλόπουλος στο άκρο της επίθεσης ήταν τα νέα πρόσωπα στην 11άδα του Αρη που αγωνίστηκε χωρίς άγχος και κατάφερε να προσαρμοστεί στις ανάγκες του αγώνα παρότι βρέθηκε από το 6ο λεπτό πίσω στο σκορ.
Και αφού κράτησε το 1-1 στο πρώτο ημίχρονο, έστω παίζοντας και με… ηρωισμό, στο δεύτερο κατάφερε να επιβάλει το παιχνίδι του και να βγάλει μέσα στο γήπεδο την ποιότητα του.
Όλα αυτά όμως λίγη αξία έχουν. Περισσότερη αξία έχει η σημερινή συνέντευξη Τύπου του Παλίκουτσα. Ο άνθρωπος που προσλήφθηκε ως Τεχνικός διευθυντής προκειμένου να καλύψει ένα τεράστιο κενό που υπήρχε στην ομάδα μετά το διαζύγιο με τον Χαριστέα. Επειδή όμως μία πρόσληψη δεν λέει χωρίς έργα τίποτε, σήμερα θα φανεί αν ο Κροάτης είναι ο άνθρωπος που θα βοηθήσει τον Αρη να προχωρήσει προς τα εμπρός ή απλώς μία πρόσληψη για να σταματήσει η γκρίνια του κόσμου.
Αν τελικώς παραμείνει ο Τερζής, θα είναι η πρώτη ήττα του Παλίκουτσα ο οποίος έχει μιλήσει ήδη, αποδεδειγμένα, με δύο ξένους προπονητής και τελικά θα υποχρεωθεί να ακολουθήσει την απόφαση της διοίκησης.
Αν το ίδιο ισχύσει και στον μεταγραφικό σχεδιασμό του Αρη στην ουσία θα είναι ένα κενό… γράμμα η πρόσληψη τού Παλίκουτσα. Ο Κροάτης δίνει την αίσθηση ενός ανθρώπου που ξέρει τα γράμματα του ποδοσφαίρου, έχει όραμα και εμπειρίες αλλά θα πρέπει να του δοθεί και… γήπεδο για να υλοποιήσει τα σχέδια του. Κι αυτό είναι το ζητούμενο για τον νέο Τεχνικό διευθυντή του Αρη κι όχι τόσο τα όσα θα πει σήμερα. Τα έργα του και η ελευθερία στις αποφάσεις που θα του δώσει η διοίκηση έχουν αξία και θα δείξουν τον δρόμο της επόμενης ημέρας του Αρη.
