Ο Αρης πηγαίνει αύριο στη Τούμπα με τον αέρα που του δίνουν οι δύο τελευταίες εμφατικές νίκες. Εκεί πού είχε βυθιστεί στην εσωστρέφεια μετά τις τρεις ήττες στα πλέι οφ, από ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, ξαφνικά έβγαλε το κεφάλι από το… νερό. Πλέον οι «κίτρινοι» κολυμπούν με αισιοδοξία προς τον στόχο να τελειώσουν με αξιοπρέπεια το φετινό Πρωτάθλημα. Ηδη έχουν κάνει ένα μεγάλο βήμα μετά τις δύο νίκες και όλα θα είναι καλύτερα αν πετύχουν και μία τρίτη αύριο στην Τούμπα.
Στην ουσία δεν θα έχουν κερδίσει κάτι σημαντικό βαθμολογικά, αλλά θα έχουν ισχυροποιήσει το γόητρο τους το οποίο πολλές φορές κατά τη διάρκεια του Πρωταθλήματος φέτος στραπατσαρίστηκε. Κι αν ο Αρης έκανε μέσα στο γήπεδο αυτό που μπορούσε, σύμφωνα με τις δυνατότητες τού ρόστερ, κανείς δεν θα έλεγε κουβέντα. Από τη στιγμή όμως που όλοι έβλεπαν ότι αυτή η ομάδα είναι για πολλά περισσότερα ο θυμός μεγάλωνε. Βέβαια τα ρόστερ είναι για τα… χαρτιά και η ποιότητα τους θα πρέπει να αποτυπώνεται πάντα μέσα στις τέσσερις γραμμές. Οπότε αξία έχει η κεφαλαιοποίηση της ποιότητας και όχι η δημιουργία ενός φανταχτερού ρόστερ.
Κι αυτό είναι το πρώτο μάθημα που πρέπει να πάρει η διοίκηση για το μέλλον. Γιατί ωραίοι είναι οι πηχυαίοι τίτλοι στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων μέσα στο κατακαλόκαιρο, αλλά στο ποδόσφαιρο το ταμείο γίνεται τέλος Μαΐου. Εκεί κρίνεται αν όλα έγιναν όπως έπρεπε στο «χτίσιμο» της ομάδας ή αν ο ποδοσφαιρικός οργανισμός λειτούργησε όπως έπρεπε στη διαχείριση των κρίσεων. Κι όταν βγαίνει το πόρισμα δικαιολογίες δεν χωρούν. Γιατί ο κόσμος ζει και αναπνέει για τις επιτυχίες οι οποίες προστιθέμενες θα οδηγήσουν στον τελικό στόχο.
Ο οποίος δεν θα είναι ο Αρης να διαγκωνίζεται με τον Βόλο για την 5η θέση και τη συμμετοχή του στο Conference League.
Ομολογουμένως ήταν εντυπωσιακές οι νίκες του Αρη επί του Βόλου και του Ολυμπιακού, αλλά δεν ήταν παρά απλώς κάποια αποτελέσματα που γλυκαίνουν την πίκρα του κόσμου και «κλείδωσαν» την 5η θέση.
Μέχρι εκεί και τίποτε περισσότερο ουσιαστικό. Για οποιαδήποτε άλλη ομάδα, αρχής γενομένης από τον Βόλο και προς τα κάτω, όλα αυτά θα χαρακτηρίζονταν σούπερ επιτυχία.
Ο Αρης όμως δεν θα πρέπει να πετάει την σκούφια του για όσα πέτυχε φέτος. Μάλλον θα πρέπει να αισθάνεται απογοήτευση για όσα δεν πέτυχε. Σ’ αυτό το συναίσθημα οδηγεί οποιαδήποτε ρεαλιστική σκέψη. Και επειδή πιστεύω ότι όλος ο οργανισμός του Αρη αυτό έχει στο μυαλό του, θα ήταν χρήσιμο να ψηλαφιστούν ένας ένας όλοι οι φετινοί αγώνες. Σ’ αυτούς κρύβονται πολλά… μυστικά για την επόμενη χρονιά.
