Πέρσι ο ΠΑΟΚ έκανε μια καλή πορεία στο Κόνφερενς Λιγκ και χάρη σ' αυτήν βελτιώθηκε η θέση της Ελλάδας στην ειδική κατάταξη της ΟΥΕΦΑ, με αποτέλεσμα να κερδίσει για φέτος μια επιπλέον θέση στις ευρωπαικές διοργανώσεις και να “βγάλει” και δεύτερη ομάδα στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.Ουσιαστικά, ο ΠΑΟΚ αγωνίστηκε για τον εαυτό του, αφού μ' αυτή την επιτυχία “κλείδωσε” τη δική του συμμετοχή στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, με δεδομένο ότι τα τελευταία χρόνια μόνο ο Ολυμπιακός και ο ίδιος ήταν οι ομάδες που έπαιρναν τις δύο πρώτες θέσεις στο Πρωτάθλημα. Το μόνο που χρειαζόταν το περασμένο καλοκαίρι ήταν να ενισχυθεί η ομάδα για να ξαναπάρει το Πρωτάθλημα ή τη δεύτερη θέση, διατηρώντας ή και αυξάνοντας την ποιοτική διαφορά από την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, που λογικό ήταν να φροντίσουν για τη δική τους ενίσχυση.
Ακριβώς, όμως, αυτό το καλοκαίρι διάλεξαν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ να κάνουν το πείραμα που ονόμασαν πρότζεκτ δημιουργίας μιας νεανικής ομάδας. Εξ' ορισμού και πολύ λογικά η παρουσία αρκετών πιτσιρικάδων στο ρόστερ δεν μπορούσε να εγγυηθεί δόξες και μεγαλεία. Ήρθε και η αποτυχία (ως συνήθως) στις περισσότερες από τις μεταγραφικές επιλογές κι έτσι η ομάδα καταδικάστηκε να μην επωφεληθεί από τα ευρωπαΪκά προνόμια που η ίδια είχε εξασφαλίσει. Κι αυτό είχε γίνει σαφές ακόμη και στους πιο αδαείς, ακόμη και στους πιο αισιόδοξους, από την αρχή. Με το διπλό “ναυάγιο” στους αγώνες με τη Λέφκσι Σόφιας, αλλά και σχεδόν όλο τον πρώτο γύρο του Πρωταθλήματος.
Σήμερα, ο ΠΑΟΚ περιορίζεται στην τέταρτη θέση, με ελάχιστες ελπίδες για την τρίτη και ελπίζει να κατακτήσει το Κύπελλο. Η μοναδική επιτυχία που έχει να παρουσιάσει, μέχρι στιγμής, είναι η προώθηση του Κωνσταντέλια και του Κουλιεράκη, σε συνδυασμό με την ευστοχία στη μεταγραφή του Κοτάρσκι. Αν η ομάδα δεν πάρει το Κύπελλο, Λουτσέσκου, Μπότο και ΠΑΕ θα μας πουν ότι έτσι κι αλλιώς στόχος δεν ήταν η κατάκτηση τίτλου, αλλά το “χτίσιμο” ομάδας, το οποίο πήγε καλά. Αν το πάρει, θα μας πουν ότι η σεζόν είναι απόλυτα πετυχημένη, διότι και νεαροί προωθήθηκαν και “χτίσιμο” έγινε και τίτλος κατακτήθηκε, άρα έγινε μια θαυμαστή υπέρβαση. Μου θυμίζει το “μονά χάνεις, ζυγά κερδίζω”...
Εννοείται ότι η αν κατακτηθεί το Κύπελλο θα αποτελεί επιτυχία. Μάλιστα, μεγάλη επιτυχία, με δεδομένο το συγκεκριμένο φετινό ρόστερ. Αν δεν κατακτηθεί, κανείς δεν θα μπορεί να κατηγορήσει την ομάδα. Τόσα μπορούσε, τόσα θα έχει κάνει. Και στη μία όμως και στην άλλη περίπτωση, αυτοί που πρέπει να προβληματιστούν και να κάνουν την αυτοκριτική τους είναι οι δύο αρμόδιοι για τον καταρτισμό του ρόστερ. Ο Λουτσέσκου και ο Μπότο. Ώστε το ερχόμενο καλοκαίρι να ξέρουν τι ακριβώς θέλουν και, φυσικά, να κάνουν σωστές επιλογές. Αν θέλουν απλά να συνεχίσουν το “χτίσιμο” δεν είναι ανάγκη να πετάξουν άλλα λεφτά στον υπόνομο, όπως λέει και ο Ιβάν. Αν, όμως, θέλουν να δημιουργήσουν ομάδα ικανή να κατακτήσει τίτλο ή τίτλους, τότε πρέπει να καταλάβουν ότι στο ρόστερ της δεν χωρούν άλλοι... παλαίμαχοι, ούτε άλλοι Νινούα, Μουργκ και διάφοροι παίκτες μέτριοι, που θα μπορούσαν ίσως να σταθούν στις Λαμίες και τους Ιωνικούς, όχι όμως στον ΠΑΟΚ.
Αυτό το καλοκαίρι όταν θα μιλήσουν για... “μίνιμουμ δεύτερη θέση”, πρέπει να το εννοούν και να μην κοροιδέυουν τον Ιβάν, τον κόσμο και τους ίδιους τους εαυτούς τους. Να το εννοούν, αλλά και να “στήσουν” ένα ρόστερ ικανό να ανταποκριθεί σε έναν τέτοιο στόχο.
ΥΓ. Είναι τραγικό, για παράδειγμα, να μαθαίνουμε ότι άρχισαν και συνεχίζονται διαπραγματεύσεις για την ανανέωση του συμβολαίου του Ολιβέιρα. Δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν τίποτε. Πάλι καλά που δεν διαπραγματεύονται και με τον Ελ Καντουρί, ή τον Μπίσεσβαρ.
