Ο Αρης παίρνει προβιβάσιμο βαθμό για τον θόρυβο που έκανε για τη διαιτησία του ντέρμπι. Είναι αλήθεια ότι τουλάχιστον το ακροατήριο της ομάδας έμεινε ικανοποιημένο από την αντίδραση του κ. Καρυπίδη.
Εγραψα και χθες, σε ετούτη εδώ τη γωνιά τους πιθανούς λόγους για τους οποίους οι «κίτρινοι» έκαναν τόσο θόρυβο. Πάντως η απώλεια των βαθμών φαντάζει να είναι ο τελευταίος. Επισήμανα, πάντως ότι με φωνές και γκρίνια, δουλειά δεν γίνεται στην ελληνική διαιτησία. Κανείς δεν σκιάχτηκε από κάτι τέτοια. Ιστορικά τουλάχιστον αυτή η μέθοδος δεν έχει φέρει τα πράγματα στα ίσα.
Το σύστημα είναι τόσο ισχυρό, όπως όλα τα συστήματα, που δεν έχουν καμία τύχη οι εξωσυστημικές ομάδες. Αλλωστε με τη δήλωση του ο Θόδωρος Καρυπίδης στη ραδιοφωνική εκπομπή: «Έχουν αποφασίσει ποιος θα είναι πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, πέμπτος. Θα κάνουν τον αγώνα τους, θα δώσουν μάχη», στην ουσία παραδέχτηκε δημοσίως αυτό που ξέρουν όλοι οι υποψιασμένοι ποδοσφαιρόφιλοι της χώρας. Και επειδή ο Αρης δεν μπορεί να μπλοκάρει αυτόν τον μηχανισμό, θα πρέπει να αναζητήσει άλλους τρόπους επιβίωσης.
Ο πρώτος, παρότι το να κάνει ομάδα που θα κερδίζει και τους διαιτητές έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας, είναι η μόνη λύση.
Εχω την άποψη ότι κανένας ξένος τουλάχιστον διαιτητής, όσο κι αν θέλει να βοηθήσει μία ομάδα δεν θα εκτεθεί. Θα σφυρίζει πάντα στα όρια του ανθρώπινου λάθους. Ολοι είναι καριερίστες και θέλουν να πάνε λίγο παραπάνω.
Ας το δούμε στην πράξη. Αν ο Αρης στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ πετύχαινε δεύτερο γκολ στο α’ ημίχρονο που το δικαιούνταν, όλα θα ήταν διαφορετικά στο β’. Το ίδιο ισχύει και για όλους τους άλλους αγώνες που του «έκλεψαν» βαθμούς στο φετινό Πρωτάθλημα. Αρα λοιπόν το ζητούμενο είναι οι «κίτρινοι» να κάνουν μέσα στο γήπεδο αυτό που θα είναι η αντανάκλαση της ποιότητας της ομάδας. Κι όπως έδειξε ο Αρης τα δύο προηγούμενα χρόνια αυτή δεν είναι δύσκολη εξίσωση. Αρκεί να τη λύνει σε κάθε αγώνα. Θα συμφωνήσω ότι υπάρχουν ομάδες στο big 4 που παίρνουν «σφυρίγματα» από τη διαιτησία ή αποφάσεις από το VAR που τους κάνουν δώρο βαθμούς. Σ’ αυτό το παιχνίδι ο Αρης ό,τι κι αν κάνει είναι χαμένος. Οσοι το πετυχαίνουν έχουν μεγαλύτερη και πολυεπίπεδη δυναμική και έχουν επενδύσει σ’ αυτό το κομμάτι.
Ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουν οι «κίτρινοι» είναι ο δύσκολος δρόμος. Διαιτητικά, ανθρώπινα λάθη θα συνεχίσουν να γίνονται. Ο Αρης φωνάζει για τις «κλοπές» οι οποίες πληγώνουν τον οργανισμό. Είναι αυτές που πονούν περισσότερο. Αυτές ό,τι κι αν κάνει το μόνο που θα πετύχει θα είναι να τις μετριάσει. Αποκλείεται να τις εξαφανίσει από τη στιγμή που δεν είναι ούτε μπορεί να γίνει ισότιμος συνομηλιτής των ποδοσφαιρικών συστημάτων. Κι αυτά τα συστήματα είναι τόσο σκληρά που δεν δίνουν ούτε τον πυρετό τους, χωρίς αντάλλαγμα. Ολα τ’ άλλα είναι για λαϊκή κατανάλωση.
FOCUS
Αν ο Αρης θέλει μερίδιο στις εξελίξεις του ελληνικού ποδοσφαίρου θα πρέπει να πάρει κάποιες αποφάσεις. Όπως για παράδειγμα να κατεβάσει δικό του υποψήφιο στις προσεχείς εκλογές της ΕΠΣΜ ή και σ’ άλλες Ενώσεις αν έχει τα κότσια. Θα είναι ένα καλό soft test event της παραγοντικής του δυναμικής. Διαφορετικά θα συνεχίσει να αρκείται στην γκρίνια για τη δημιουργία εντυπώσεων.
