Τι ψάχνεις;

Οι ψεύτικες πληρότητες στο Κατάρ!

Metrosport Team πριν 1 χρόνος

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Γράφει ο Θάνος Μπούζας

Έχουμε ασχοληθεί με τις πληρότητες των γηπέδων εδώ και κάποια χρόνια. Η πληρότητα έχει δυο διαφορετικές εκτιμήσεις. Θυμάμαι παλαιότερα, πριν δύο τρεις δεκαετίες έβλεπες στο γήπεδο 20-25 χιλιάδες θεατές. Η εκτίμηση δεν ήταν μόνο δική σου και θεωρούνταν πολύ συντηρητική.

Τότε φυσικά δεν υπήρχαν τουρνικέ, ηλεκτρονικά εισιτήρια και άμεση ενημέρωση για το πόσοι θεατές βρίσκονται μέσα στο γήπεδο. Ο ταμίας της κάθε ομάδος μάζευε τα αποκόμματα των εισιτηρίων, έπαιρνε τα υπόλοιπα από τους συνδέσμους και έβγαζε την γενική εκκαθάριση που μπορεί να αργούσε και μια μέρα. Το φαινόμενο που παρατηρούνταν εκείνο τον καιρό είχε να κάνει με το ότι οι θεατές ήταν αναντίστοιχοι με τον αριθμό που έβγαζε η ομάδα. Έβλεπες 25.000 και η εκκαθάριση έβγαζε 15.000. Το φαινόμενο ήταν υπαρκτό σε όλες ανεξαιρέτως τις ομάδες. Για παράδειγμα σε ένα γήπεδο επαρχιακής ομάδος έβλεπες περίπου 5.000 κόσμο και τα εισιτήρια ήταν 1500. Δυο ήταν οι λόγοι που οδηγούσαν σ’ αυτή την κατάσταση.

Ο πρώτος είναι «οι γνωστοί τζαμπατζήδες». Αυτό έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας αφού ακόμη και στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ που υποτίθεται ότι ήταν τελευταίας τεχνολογίας και θα απέτρεπε κάποιους να μπουν δωρεάν μέσα, η ΠΑΕ δημοσίευσε ΠΑΕ με αντίθετες εικόνες. Η διαφορά του παρελθόντος με το σήμερα δεν έχει να κάνει με τους τζαμπατζήδες. Αυτοί σίγουρα μειώθηκαν. Αυτό που παρατηρείται στην Ελλάδα σε ένα γήπεδο αλλά πολύ περισσότερο στο εξωτερικό και σε μεγάλες διοργανώσεις , είναι οι πλασματικοί αριθμοί εισιτηρίων. Οι αόρατοι θεατές. Στο μουντιάλ του Κατάρ η διοργανώτρια αρχή προχώρησε σε ανακοινώσεις που αναφέρονταν σε 94% πληρότητα. Κυρίως γι’ αυτούς που βρίσκονται εκεί αλλά και για όσους είναι παρατηρητικοί αυτό δεν είναι παρά ένα μεγάλο ψέμα.

Σε αρκετά παιχνίδια τα γήπεδα ήταν μισογεμάτα και σαφέστατα πολύ μακριά από πληρότητες 94%. Στην φάση των ομίλων - εκεί που είναι μεγάλο το πλήθος των αγώνων και άρα δύσκολο να γεμίσουν τα γήπεδα με αυθεντικούς ποδοσφαιρικούς θεατές, έπρεπε να επινοήσουν μια μέθοδο για να μας πείσουν ότι όλα κυλούν υπέροχα. Μια καλή τηλεσκηνοθεσία κρατά τα μάτια του τηλεθεατή μακριά από εικόνες με άδειες κερκίδες, αυτές που μετέδωσαν τα φωτογραφικά πρακτορεία σε όλο τον κόσμο. Ξαφνικά άλλαξαν οι χωρητικότητες των γηπέδων, που είναι μεγαλύτερες από αυτές που είχαν αρχικώς ανακοινωθεί - το Lusail Stadium δεν χωρά τελικά 80.000 θεατές, χωράει 88.966. Το ίδιο συνέβη και με το Al Bayt Stadium, που δεν χωράει 60.000 θεατές αλλά 68.895. Όλα τα “σαραντάρια” γήπεδα χωρούν 44 45 χιλιάδες θεατές. Και περιέργως πως, στα περισσότερα παιχνίδια ανακοινώνεται sold out παρόλο που ακόμη και με αυτή την τηλεσκηνοθεσία καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν κενά, όπως συνέβη στο Μαρόκο - Κροατία, από όπου είναι η φωτογραφία, με τη FIFA να ανακοινώνει προσέλευση 59.407 θεατών.

Η FIFA, που ακόμη διαφημίζει την πώληση εισιτηρίων στο site της, ανακοινώνει 94% πληρότητα στην 1η αγωνιστική και ότι έχουν πουληθεί περισσότερα από 3 εκατομμύρια εισιτήρια. Και επειδή αυτή η διοργάνωση έπρεπε να επικοινωνήσει και ένα ρεκόρ προσέλευσης, προκειμένου να πείσει ότι όλα έχουν πάει υπέροχα, μας ανακοίνωσαν ότι στο Αργεντινή - Μεξικό συγκεντρώθηκαν 88.966 θεατές και επετεύχθη το μεγαλύτερο ρεκόρ προσέλευσης θεατών στην ιστορία του Μουντιάλ των τελευταίων 28 ετών, μετά τον τελικό του 1994 στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ (91.194). Αυτό όμως γίνεται και στην Ελλάδα για διαφορετικούς λόγους. Διαβάζουμε για παράδειγμα ότι μια ομάδα που συνήθως είναι πρώτη αλλά δεν προσελκύει με το ποδόσφαιρο που παίζει, έχει μέσο όρο εισιτηρίων πάντα από 18.000 έως 23.000.

Παρά το γεγονός ότι σε πολλά λεγόμενα μικρά παιχνίδια δεν υπάρχουν πάνω από 5.000 θεατές. Αυτό γίνεται για λόγους πρεστίζ αλλά και διαφημίσεων. Άλλες τιμές έχουν οι διαφημίσεις σε ένα γήπεδο κατάμεστο και άλλες σε ένα που είναι γεμάτο μόνο στα ντέρμπι. Φυσικά έλεγχος δεν υπάρχει στο Κατάρ, θα υπάρχει στην Ελλάδα;