Με
την ψυχή στο στόμα. Με πολύ άγχος. Σε
αγώνα με μια από τις πιο αδύναμες ομάδες
της κατηγορίας, που έγινε, όμως, ντέρμπι.
Με τη Λαμία να επιτίθεται στα τελευταία
15 λεπτά και τον ΠΑΟΚ να αμύνεται
προσπαθώντας να βγει σε αντεπιθέσεις.
Με ανόητους ψευτοτσαμπουκάδες εκατέρωθεν
και αλλεπάλληλες συρράξεις στο φινάλε.
Με… τουρλουμπούκι ποδόσφαιρο. Με τον
Κοτάρσκι να αποχωρεί με φορείο και τον
Σβαμπ να κάθεται κάτω από τα δοκάρια. Ένας Θεός ξέρει τι άλλο θα δούμε από τον
ΠΑΟΚ…
Δέκα
οι βαθμοί με τη χθεσινή νίκη, χάρη στην
ωραία περίεργη κεφαλιά του Κούρτιτς με
την πλάτη στην εστία, μετά το εξίσου
ωραίο κόρνερ του Νάρεϊ. Ολοι, όμως,
κερδισμένοι ψυχοβγαλτικά, με τρία από
τα τέσσερα ματς μέσα στην Τούμπα και
όλα με μικρομεσαίες ομάδες. Ε, είναι
ολοφάνερο. Πρέπει να συμβιβαστούν με
την αγωνιώδη περιπέτεια οι οπαδοί του
ΠΑΟΚ. Ολη η σεζόν σ’ αυτό το στιλ θα
κυλήσει…
Στο
μεταξύ, δύο από τους τρεις “μεγάλους”
της Αθήνας εξακολουθούν να χάνουν
βαθμούς και προσπαθούν να κρύψουν τα
τεράστια αγωνιστικά προβλήματά τους
πίσω από αστείες καταγγγελίες για τη
διαιτησία. Ετσι φαντάζονται ότι θα
ρίξουν και στάχτη στα μάτια των οπαδών
τους.
H
AEK φωνάζει
γιατί στο ματς με τον Παναθηναικό
ορίστηκαν διαιτητές που είχε χρησιμοποιήσει
και ο Κλάτενεμπεργκ. Και υποστηρίζει
ότι κατακρεουργήθηκε (!) για χάρη της
“ανίερης συμμαχίας”, εννοώντας τον
Ολυμπιακό και τον Παναθηναικό.
Ο
Ολυμπιακός φωνάζει γιατί ορίστηκε
Ελληνας διαιτητής (ο Φωτιάς) στο ματς
με τον Βόλο και αποκαλεί “αλήτες” τους
“Μπαλτάκους”, τους “Γιαννάκηδες” και
τους “Φωτιάδες” απαιτώντας να μην
ξανασφυρίξουν Ελληνες διαιτητές σε
δικούς του αγώνες.
Μνημεία
γελοιότητας οι ανακοινώσεις και των
δύο. Πρώτα-πρώτα, δεν αδικήθηκαν ούτε
κατά διάνοια. Κι ύστερα, αυτά που λένε
δεν βγάζουν νόημα ως προς τα κίνητρα
της δήθεν αδικίας και τους ανθρώπους
που δήθεν θέλουν να τους πολεμήσουν.
Τα
ίδια θα κάνει, με την πρώτη ευκαιρία και
ο Παναθηναικός. Είναι βέβαιο. Αλλωστε,
αυτός είναι που ξεσήκωσε τον κόσμο
επειδή ορίστηκε κατ’ αρχάς στο ματς με
την ΑΕΚ ο Σιδηρόπουλος.
Αν
ήδη δεν το καταλάβατε, θα έχουμε και
φέτος… δύο Πρωταθλήματα. Το ένα θα το
παίζουν οι ποδοσφαιριστές και οι
προπονητές τους και το άλλο οι παράγοντες
των ομάδων και οι επικοινωνιολόγοι
τους. Και, όπως πάντα, το δεύτερο θα
επηρεάζει το πρώτο.
Τι
πρέπει να κάνει ο ΠΑΟΚ; Με ενοχλεί που
πολύ σπάνια, αν όχι ποτέ, φωνάζει για τη
διαιτησία, αλλά αν πρόκειται να γίνεται
κι αυτός καταγέλαστος, ας μην το κάνει
ποτέ. Ας ξέρουν, όμως, όλοι, από τον Ιβάν
τον ίδιο μέχρι και τον τελευταίο από
τους πολλούς μισθοδοτούμενους (κρυφά
ή φανερά) από αυτόν ότι χρέος τους είναι
να σηκώσουν ασπίδα προστασίας της ομάδας
από την τοξικότητα που ξερνούν από την
Αθήνα και τον συναγωνισμό τους για το
ποιος θα είναι ο ισχυρότερος νταβατζής
του ελληνικού ποδοσφαίρου.
ΥΓ.
Κάτι ακόμη: Η… αφ’ υψηλού αντιμετώπιση
μιας ελεεινής κατάστασης, σπάνια
εκλαμβάνεται ως αξιοπρέπεια. Συνήθως
εκλαμβάνεται ως αδυναμία. Και για να
μπορείς να προστατεύεις στ’ αλήθεια
τον ΠΑΟΚ από τους ελεεινούς πρέπει να
είσαι γενναίος, σκληρός, δραστήριος και
όχι φοβισμένος, μαλθακός και άβουλος...
