Το ότι ο Αρης και Μήτρογλου θα έφθαναν κάποια στιγμή στο διαζύγιο ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο. Η εκτίμηση όμως που υπήρχε ήταν ότι απλώς οι «κίτρινοι» δεν θα ανανέωναν τον συμβόλαιο του. Λίγοι πίστευαν ότι αυτός ο «μεγάλος έρωτας» θα κατέληγε στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Ανεξαρτήτως που την κίνηση που έκανε ο ποδοσφαιριστής, οι γνωρίζοντες υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε να γίνει μία περισσότερο ρεαλιστική διαχείριση από τον ποδοσφαιριστή. Σεβαστό το συμβόλαιο του, όπως και του κάθε εργαζόμενου, αλλά υπάρχει και ένας κώδικας ηθικής αξιοπρέπειας. Ο Μήτρογλου πέρα από το αν ήθελε, πρόσφερε λιγότερα απ’ όσα προσδοκούσε ο Αρης όταν τον απέκτησε. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις κραυγαλέας μεταγραφικής αποτυχίας, αλλά αυτή του «πιστολέρο» ίσως να μην έχει προηγούμενο. Αποτέλεσμα; Στοίχησε πολλά τόσο αγωνιστικά όσο και οικονομικά στον Αρη.
Για όσους δεν το ενθυμούνται ο Μήτρογλου αποκτήθηκε αντί του ετοιμοπόλεμου Μπαράλες γιατί ο Καρυπίδης ήθελε να κάνει μία εντυπωσιακή μεταγραφή. Δεν ξεψάχνισε τον ποδοσφαιρικό του βίο τα τελευταία χρόνια κι έτσι πλήρωσε την απόφαση που πήρε καθοδηγούμενος από το θυμικό του. Δεν χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να βγει το πόρισμα ότι ο παίκτης δεν είχε καμία σχέση με το παρελθόν. Ούτε βεβαίως ο Μάντζιος ήταν τον πρόβλημα. Μόνο ένας τρελός δεν θα αξιοποιούσε τις δυνατότητες ενός έμπειρου φορ, όταν μάλιστα η ομάδα του έχει και τεράστιο πρόβλημα στο σκοράρισμα. Η προσπάθεια να σωθεί η σχέση του Αρη με τον Μήτρογλου απέτυχε, παρότι ζητήθηκε και από τον Μπούργος να του δώσει ακόμη μία ευκαιρία. Και ο Αργεντίνος όμως αποφάνθηκε ότι ο παίκτης δεν την δικαιούται γιατί δεν μπορεί να βοηθήσει ούτε στο ελάχιστο.
Ο Μήτρογλου έχει πληρωθεί το μεγαλύτερο μέρος του συμβολαίου του, αλλά επιμένει να διεκδικεί όλο το ποσό. Παρότι η προσφορά του ήταν ελάχιστη. Είναι δικαίωμα του. Ο Αρης όμως θα πρέπει να παραδειγματιστεί για τη μελλοντική μεταγραφική του πολιτική. Εχοντας δυστυχώς ακόμη ένα παράδειγμα αποτυχημένης μεταγραφής ποδοσφαιριστή που είχε λαμπερό όνομα, θα πρέπει να είναι περισσότερο προσεχτικός. Γιατί οι αποφάσεις με το θυμικό κοστίζουν και αγωνιστικά και οικονομικά και οι «κίτρινοι» δεν αντέχουν τέτοια ρίσκα.
Focus
Oρθή η απαίτηση των ομάδων της Super League2 να μην ορίζει ο Κλάτενμπεργκ ξένους διαιτητές γιατί έχουν ακριβό εξοδολόγιο. Με τους ορισμούς όμως των παρατηρητών αγώνων και της οικονομικής επιστασίας που ταξιδεύουν από τη Θεσσαλία στη Θεσσαλονίκη και κοστίζουν περίπου 600 ευρώ στα ταμεία ομάδων, θα κάνει κάτι ο κ. Λεουτσάκος;