Αγαπητή
Metrosport
Μία
ακόμη ανώμαλη προσγείωση για όσους
πετούν στα σύννεφα. Μία ακόμη απογοήτευση
για τους αιθεροβάμονες, που δεν μπορούν
ή δεν θέλουν να καταλάβουν ότι (και) ο
φετινός ΠΑΟΚ είναι προβληματικός και
ότι δεν αρκούν ούτε ο σκούφος, ούτε η
γκρι ζακέτα του Λουτσέσκου, ούτε και ο
ίδιος ο Ρουμάνος τεχνικός, για να
ξαναγίνει πρωταθλητής.
Πριν
καν βγει ο Νοέμβριος, η ομάδα “φρόντισε”
να χρίσει ακλόνητο φαβορί για τον τίτλο
τον Ολυμπιακό, όπως ακριβώς έκανε και
πέρσι και να δείξει σε όλη την Ελλάδα
ότι θα παλέψει για την τιμητική (;) δεύτερη
θέση, όπως επίσης έκανε και πέρσι.
Προφανώς, δεν ήθελε αυτό ο Ιβάν όταν
έφερε τον Λουτσέσκου, ούτε και ο Ρουμάνος,
καθότι δήλωσε εξαρχής πεπεισμένος ότι
μαζί του ο ΠΑΟΚ θα ξαναζήσει τις μέρες
του 2019. Φαίνεται, όμως, ότι και οι δύο
αγνόησαν μια σημαντική... λεπτομέρεια.
Οτι ομάδα πρωταθλήτρια χωρίς παίκτες
ικανούς για Πρωτάθλημα δεν μπορείς να
κάνεις. Οτι προπονητής μάγος δεν είναι
κανείς. Και ότι για να βάψεις αυγά μόνο
ένας τρόπος υπάρχει. Με μπογιές και όχι
με π...
Ο
Ιβάν έφερε τον Λουτσέσκου πίσω, ανέβασε
ψηλά τον πήχη, είπε “τα θέλω όλα”, αλλά,
είτε μόνο με δική του ευθύνη, είτε με
συμμετοχή και του Ρουμάνου, δεν υποστήριξε
όπως θα έπρεπε στις μεταγραφές αυτή την
επιλογή του. Ο κόσμος το αντιλήφθηκε
πριν καν τελειώσει η μεταγραφική
περίοδος. Κι αυτό αποτυπώθηκε με τον
καλύτερο τρόπο στην ανακοίνωση της
“Θύρας 4” με τίτλο “Αλλάξτε ρότα”.
Ελεγαν τότε οι συνδεσμίτες ότι η ομάδα
όχι μόνο δεν ενισχύθιηκε, αλλά αποδυναμώθηκε
και ότι δεν πιστεύουν ότι θα πρωταγωνιστήσει,
αν, έστω και την τελευταία στιγμή, δεν
γίνουν οι κινήσεις που πρέπειι για να
αναβαθμιστεί ποιοτικά το ρόστερ. Αυτοί
το είπαν, αυτοί το άκουσαν. Εμείς το
φωνάζαμε, όπως και όλοι οι φίλαθλοι του
ΠΑΟΚ, εμείς το ακούγαμε.
Κι
ύστερα, άρχισε το σκωτσέζικο ντους.
Σφαλιάρα από τα Γιάνννινα, νίκες στην
Τρίπολη και το Αγρίνιο. Νίκη επί της
ΑΕΚ, σοκ με τον Βόλο στο 4-4. Νίκη στην
Κοπεγχάγη, ήττα στην Τούμπα. Νίκη επί
του Παναθηναικού στην Αθήνα, ήττα από
τον Ατρόμητο. Τα ίδια σκαμπανεβάσματα
και στην απόδοση. Αλλοτε κακή, ανεξάρτητα
από το αποτέλεσμα, άλλοτε καλή, πάλι
ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Σταθερότητα
καμία. Ούτε στην απόδοση, ούτε στο
αποτέλεσμα. Χαρακτηριστικό δείγμα
ομάδας που δεν μπορεί να βασιστεί στη
συνολική ποιότητά της, παρά μόνο στις
ατομικές εξάρσεις των λίγων σπουδαίων
παικτών της και στις ευνοικές συγκυρίες.
Μιας ομάδας που της έφταιγαν τα ταξίδια,
η κούραση, η ατυχία, οι τραυματισμοί και
τα προσωπικά σφάλματα, τα οποία όμως
επαναλαμβάνονται συνεχώς ακριβώς επειδή
δεν υπάρχει η απαιτούμενη για πρωταθλητισμό
ποιότητα.
Το
είπαμε χίλιες φορές, χωρίς να περιμένουμε
να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε σήμερα. Το
λέγαμε ακόμη και μετά από νίκες, γιατί
το καλό αποτέλεσμα δεν μας τύφλωνε, ώστε
να μην μπορούμε να διακρίνουμε τις
αδυναμίες της ομάδας: “Προσπαθήστε να
φέρετε τον Ιανουάριο παίκτες ικανούς
να ανεβάσουν τον ΠΑΟΚ επίπεδο. Κάντε
αυτό που δεν κάνατε το καλοκαίρι. Είναι
ο μόνος τρόπος για να σωθεί η χρονιά, με
έναν ΠΑΟΚ που θα μπορέσει, όχι μόνο στα
λόγια, να διεκδικήσει και να κατακτήσει
Πρωτάθλημα και Κύπελλο”.
ΥΓ.
Αν δεν έχετε σκοπό να το κάνετε, μπορείτε
να... χειροκροτήσετε από τώρα τον
πρωταθλητή Ολυμπιακό και ετοιμαστείτε
να δώσετε μάχη για τη δεύτερη θέση και
το Κύπελλο. Και στο Κόνφερενς Λγικ,
βέβαια, αν η ομάδα καταφέρει να προκριθεί.
Στέλιος
Α. Γρηγοριάδης
