Μετά το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, που ανέπτυξε η Άγκυρα για τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της γύρω από τη χώρα, κάποιοι στην Τουρκία έφεραν προς συζήτηση το καθεστώς κυριαρχίας της Κρήτης και κάποιων νησιών του Αιγαίου.
Σύμφωνα με τους τουρκικούς ισχυρισμούς, η συμφωνία του Λονδίνου της 30ης Μαΐου 1913 παραχώρησε τα τρία τέταρτα της Κρήτης στην Τουρκία, αλλά η Ελλάδα κατά παράβαση των συνθηκών «κατέλαβε» ολόκληρο το νησί. Για το λόγο αυτό, τουρκικές μη κυβερνητικές οργανώσεις ετοιμάζονται τώρα να κινηθούν νομικά και να προσφύγουν στη διεθνή δικαιοσύνη διεκδικώντας την «επιστροφή» της Κρήτης και κάποιων νησιών του Αιγαίου στην Τουρκία, όπως αναφέρει το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων της Τουρκίας, «Αναντολού», σε άρθρο του την Τετάρτη 13 Μαΐου.
Ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης, Ιλίας Τοπσακάλ, και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αλληλεγγύης και Αλληλοστήριξης του Τουρκικού Κόσμου, Χαλίτ Κανάκ, μιλώντας στο τουρκικό πρακτορείο σχετικά με την προσφυγή που ετοιμάζεται ενώπιον της διεθνούς δικαιοσύνης, εξηγούν ότι ο «γείτονας» που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο είναι η Ελλάδα, η οποία καταστρατηγώντας το διεθνές δίκαιο, έχει μεταφέρει στρατεύματα στα Δωδεκάνησα.
«Αυτές οι ενέργειες της Ελλάδας έχουν αυξηθεί κατά πολύ τελευταία. Ειδικά στην ανατολική Μεσόγειο, τα αποθέματα του φυσικού αερίου και ο υποθαλάσσιος πλούτος γύρω από την ΤΔΒΚ ώθησαν την Ελλάδα να αναζητήσει συνεργάτες. Προς την ίδια κατεύθυνση άρχισαν να κινούνται και η Αίγυπτος, το Ισραήλ, ακόμη και ο Λίβανος και κάποιες άλλες χώρες, χωρίς να έχουν δικαιώματα στην περιοχή με βάση το διεθνές δίκαιο και χωρίς καμία συμφωνία να προβλέπει κάτι τέτοιο. Κάποιες διεθνείς εταιρείες προσπάθησαν επίσης να το εκμεταλλευτούν, ενώ κάποιες άλλες χώρες δεν έβγαλαν μιλιά. Αντιθέτως, η Τουρκία, με την πολύ σημαντική συμφωνία που υπέγραψε με τη Λιβύη για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, εξασφάλισε την ασφάλεια και το μέλλον της στην περιοχή», υποστηρίζει ο Ιλίας Τοπσακάλ, ο οποίος σημειώνει ότι το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας και το πολεμικό ναυτικό έχουν εκπονήσει ειδική έκθεση σχετικά με τα δικαιώματα της Τουρκίας στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Σύμφωνα με τον Τοπσακάλ, πάνω από 100 μη κυβερνητικές οργανώσεις που έχουν τη στήριξη του Συνδέσμου Αλληλεγγύης και Αλληλοστήριξης του Τουρκικού Κόσμου αποφάσισαν να ασχοληθούν εμπράκτως με την υπόθεση και να διεκδικήσουν δικαστικώς δικαιώματα της Τουρκίας στην περιοχή.
«Την υπόθεση έχουν αναλάβει οι νομικοί σύμβουλοι του συνδέσμου μας. Σκεφτόμαστε να φέρουμε την υπόθεση αυτή ενώπιον της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), καθώς και των οργανώσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η υπόθεση αυτή δεν θα περιοριστεί μόνο στα δικαιώματα της Τουρκίας, αλλά θα περιλαμβάνει και τα δικαιώματα της ΤΔΒΚ. Οι ΜΚΟ εκεί θα ενεργήσουν από κοινού. Στην κίνηση αυτή θα συμμετάσχουν και ΜΚΟ από το Καζακστάν, την Κιργισία, το Ουζμπεκιστάν και το Αζερμπαϊτζάν, παρακολουθώντας και στηρίζοντας τη νομική διαδικασία. Ομοίως, υπάρχουν αρκετές αδελφές ΜΚΟ και στα Βαλκάνια, που θα συμμετάσχουν στη διαδικασία. Η έναρξη της διαδικασίας θα ξεκινήσει με μία συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί σύντομα», ανέφερε ο Τοπσακάλ.
Σχετικά με την έκβαση τέτοιων προσφυγών από ΜΚΟ στον υπόλοιπο κόσμο, ο Ιλίας Τοπσακάλ, διευκρίνισε ότι για παράδειγμα την υπόθεση της Παλαιστίνης την «τρέχει» εδώ και χρόνια μία ΜΚΟ, όπως και το ζήτημα του ανατολικού Τουρκεστάν ή της Κίνας, η οποία αναγκάστηκε να σταματήσει κάποιες ενέργειές της, όταν ΜΚΟ ξεσηκώθηκαν εναντίον της πριν από 6-7 μήνες.
«Τα κατάφεραν; Υπάρχει αποτέλεσμα; Αυτό είναι συζητήσιμο. Ίσως κάποιες κυρίαρχες δυνάμεις να συνεχίσουν την άδικη και παράνομη συμπεριφορά τους, αλλά το σημαντικό είναι να ακουστούν οι φωνές μας. Κάθε αντίδραση στον κόσμο, που προέρχεται πλέον από μεμονωμένα άτομα ή μέσω ΜΚΟ, επιτυγχάνει κάποιο αποτέλεσμα. Να είστε σίγουροι ότι μετά από αυτή την πανδημία οι αγωγές μέσω των ΜΚΟ θα είναι πολύ σημαντικές. Έτσι όταν αναλάβουμε κοινή δράση ο σύνδεσμός μας μαζί με άλλες 100 μη κυβερνητικές οργανώσεις, θα φέρουμε εις γνώση της διεθνούς κοινότητας τα δικαιώματα που έχει η Τουρκία βάσει του διεθνούς δικαίου πάνω στα Δωδεκάνησα που της ανήκουν στο Αιγαίο, στην Κρήτη, τη Λιβύη, το Κιρκούκ και τη Μοσούλη, την Κριμαία και τη δυτική Θράκη», υποστηρίζει ο Τοπσακάλ.
Προσφυγή στη Χάγη
«Η Κρήτη είναι η ψυχή μας, έχουμε χύσει το αίμα μας για αυτή», διατείνεται ο Χαλίτ Κανάκ, λέγοντας ότι ξεκίνησαν αυτόν τον δικαστικό αγώνα για λόγους εθνικής συνείδησης.
«Ξεκινήσαμε αυτήν την υπόθεση με μια ομάδα 22 ατόμων υπό την ομπρέλα του συνδέσμου, ενώ λαμβάνουμε συμβουλές και από ακαδημαϊκούς. Χωρίσαμε τα τουρκικά έθνη και τις οθωμανικές περιοχές σε 8 μέρη και αντίστοιχα οι 8 περιφερειάρχες μας εργάζονται πάνω σε αυτό το ζήτημα, οι οποίοι έχουν ορίσει προέδρους σε 42 τουρκόφωνες χώρες στον Καύκασο και τα Βαλκάνια», εξηγεί ο Χαλίτ Κανάκ, ο οποίος σημειώνει ότι η διαδικασία θα επιταχυνθεί μετά την επιδημία του κορονοϊού και ότι οι επίσημες κινήσεις τους θα γίνουν από τον Ιούνιο.
«Θα προσφύγουμε σε διεθνείς οργανισμούς, όπως το Δικαστήριο της Χάγης και τα Ηνωμένα Έθνη, και θα στηρίξουμε αρκετά αυτή τη διαδικασία. Επίσης, ορισμένες από αυτές τις προσφυγές θα αφορούν και περιπτώσεις γενοκτονίας. Στόχος μας είναι να πάρουμε πίσω τα καταπατημένα δικαιώματά μας. Θα υπηρετήσουμε αυτόν τον νόμιμο σκοπό μέχρι τέλους. Δεν πρόκειται για ένα συμβολικό βήμα, αλλά για ένα ουσιαστικό βήμα. Η άλλη πλευρά μπορεί να παρουσιάσει τα αντίθετα από εμάς, αλλά θα τους αντιμετωπίσουμε με τα στοιχεία και τα έγγραφά μας και αναμένουμε κι από εκείνους το ίδιο», υποστηρίζει ο Κανάκ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι «από όποια πλευρά κι αν το δείτε, έχουμε δικαιώματα στα τρία τέταρτα της Κρήτης και των 14 νησίδων που την περιβάλλουν.
Αν δεν μιλήσουμε για τα δικαιώματά μας στην Κρήτη και τα δικαιώματά μας στα Δωδεκάνησα που κατέλαβαν οι Ιταλοί παίρνοντάς τα μέσα από τα χέρια μας κι έπειτα δεν μας τα παρέδωσαν ποτέ μέχρι σήμερα παρά τη συμφωνία ανταλλαγής με τη Λιβύη, τότε κάποιοι θα αμφισβητήσουν ακόμη και τη Γαλάζια Πατρίδα, την παρουσία μας στην Κύπρο, ή τη στάση μας στη Συρία, όπου βρισκόμαστε ως εγγυητές της ασφάλειάς τους.
Τώρα με την απόβασή μας στη Μεσόγειο, η οποία εδώ κι αιώνες είναι γνωστή ως τουρκική λίμνη, κατόπιν εντολής του προέδρου μας, δηλώσαμε την ενεργή παρουσία μας. Άρα είμαστε υποχρεωμένοι να βρισκόμαστε εκεί και με βάση το νόμο».
Η «τουρκική γενοκτονία» στην Κρήτη
Το πρακτορείο «Αναντολού» προβαίνει παράλληλα και σε μία ιστορική αναδρομή όσον αφορά το καθεστώς της Κρήτης.
Σύμφωνα με την τουρκική εκδοχή, όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα από το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Τουρκίας, η Κρήτη, η οποία απέχει –όπως σημειώνεται- 180 χιλιόμετρα από τις ακτές της Μούγλα (Αλικαρνασσός), βρισκόταν υπό την κυριαρχία της Βενετίας, μέχρι που κατακτήθηκε από τον οθωμανικό στόλο στις 27 Σεπτεμβρίου 1669 μετά από έναν μεγάλο πόλεμο που διήρκεσε 24 χρόνια 4 μήνες και 16 ημέρες.
Οι Έλληνες δέχτηκαν μάλιστα με μεγάλη χαρά την κατάκτηση του νησιού από τους Τούρκους. Οι ορθόδοξες εκκλησίες, που είχαν κλείσει οι Ενετοί, άνοιξαν αμέσως. Οι αγρότες που ήρθαν στο νησί από την Τουρκία με τις οικογένειές τους κατασκεύασαν τζαμιά, γέφυρες, βιβλιοθήκες, βρύσες. Λόγω αυτού του κλίματος ελευθερίας, πολλοί Έλληνες ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο νησί. Το 1760 ζούσαν στο νησί 200 χιλιάδες μουσουλμάνοι και 60 χιλιάδες χριστιανοί.
Η πρώτη εξέγερση στην Κρήτη ξέσπασε το 1770, καθοδηγούμενη από τους Ρώσους, αλλά έπειτα ξεσπούσαν κι άλλες κατά διαστήματα.
Αφότου ο Μεγάλος Βεζίρης, Φαζίλ Αχμέντ Πασά, ύψωσε την τουρκική σημαία στο κάστρο του Ηρακλείου, η Κρήτη έπαψε να είναι οθωμανική λίγο πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους, δηλ. 241 χρόνια αργότερα.
Η ελληνική εξέγερση, όπως η Τουρκία ονομάζει την επανάσταση του 1821, κατεστάλη το 1825, αλλά το 1830 ιδρύθηκε η ανεξάρτητη Ελλάδα κατόπιν επιβολής των δυτικών κρατών.
Αμέσως μετά, ξέσπασε εξέγερση και στην Κρήτη. Αυτή η εξέγερση κατεστάλη, αλλά οι Έλληνες εξεγέρθηκαν και πάλι το 1841 και το 1859. Κατά τη διάρκεια αυτών των εξεγέρσεων διενεργήθηκαν σφαγές εναντίον των Τούρκων. Η μεγαλύτερη σφαγή έγινε στο Σελίνο στις 16 Αυγούστου 1866.
Το νησί έγινε ελληνικό το 1909, συνεχίζει το «Αναντολού». Τότε εκατομμύρια άνθρωποι κατέβηκαν τις πλατείες των μεγάλων πόλεων της οθωμανικής αυτοκρατορίας για να διαμαρτυρηθούν για την κατοχή φωνάζοντας «Η Κρήτη είναι η ψυχή μας, το αίμα μας», καταλήγει το τουρκικό πρακτορείο, περνώντας το μήνυμα ότι η Κρήτη βρίσκεται ουσιαστικά υπό «ελληνική κατοχή».
