Κάτι παραπάνω από... λίγος αποδείχθηκε ο Αρης στην πρώτη του πραγματικά σπουδαία δοκιμασία μακριά από το «Κλεάνθης Βικελίδης» και πήρε άλλο ένα ιδιαίτερα σκληρό μάθημα. Ουσιαστικά, όμως, επιβεβαίωσε τα αρνητικά συμπεράσματα που είχαν προκύψει στις προηγούμενες αγωνιστικές.
Οσο κι αν επιμένουμε πως πρόκειται για μια ολοκαίνουρια ομάδα, η οποία χρειάζεται χρόνο και δουλειά, ώστε να σταθεροποιήσει την απόδοσή της, έχοντας διανύσει σχεδόν το 1/3 του Πρωταθλήματος, γεγονός μοιάζει το ότι ο Αρης δεν μαθαίνει από τα λάθη του. Ισα-ίσα, τα επαναλαμβάνει. Αδυνατεί να διαχειριστεί συναισθήματα, μοιάζει να έχει υπερεκτιμήσει τις δυνατότητες του σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού και όσο περνάει ο καιρός, μοιάζει να γίνεται όλο και πιο... soft.
Ακόμη κι αν θέλει κανείς να πιστέψει πως το αποτέλεσμα κρίθηκε από το κρύο γκολ από τον Μπογέ, μετά το αμυντικό transition ερασιτεχνικής ομάδας, η εικόνα των «κιτρινόμαυρων» στο υπόλοιπο του α’ μέρους, πρόδιδε πως θα πουλήσουν ακριβά το... τομάρι τους. Οπως συνέβη, όμως, τόσο στη Νέα Σμύρνη, όσο και στα Γιάννινα, ο Αρης επιβεβαίωσε το «μέλι-μέλι κι από τηγανίτα τίποτα». Είναι, δηλαδή, μια ομάδα που με την μπάλα στα πόδια της αφήνει καλές εντυπώσεις, ωστόσο χωρίς την μπάλα, έχει τουλάχιστον... αστείες αντιδράσεις. Είτε μιλάμε για την αμυντική μετάβαση, είτε για τις στημένες φάσεις...
Δεν είναι δυνατόν ούτε να εξακολουθεί να παίζει διπλή ζώνη στις στημένες φάσεις (σ.σ. κάτι το οποίο έχει φανεί και σε προηγούμενα παιχνίδια ότι δεν... βγαίνει), αλλά ούτε να αφήνει τόσο μεγάλες αποστάσεις πίσω από τα δύο -δεδομένα αργά- στόπερ του λες και με την μπάλα στα πόδια είναι η... Μπαρτσελόνα. Και κάπου εκεί επανερχόμαστε στην υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων και το... θράσος που ναι μεν είναι καλό στο... μάτι και στις εντυπώσεις, ωστόσο στην πράξη αποδεικνύεται πως το πράγμα... δεν βγαίνει.
Εν κατακλείδι, αν στα προηγούμενα παιχνίδια είχε χτυπήσει... καμπανάκι, ο Αρης χθες δέχθηκε τρομερά δυνατή σφαλιάρα, που θα πρέπει να τον κάνει να επαναπροσδιορίσει πολλά πράγματα. Αρχίζοντας από τον Ερέρα που... προϊδέασε για κάτι κακό με την ενδεκάδα και συνεχίζοντας με ορισμένους παίκτες, οι οποίοι θα πρέπει να αφήσουν στην άκρη την... αφ’ υψηλού αντιμετώπιση των παιχνιδιών.