Είναι σαφές στα μάτια μου και από αυτά που ακούω δεξιά κι αριστερά, πως ο ΠΑΟΚ θέλει να πουλήσει κάποιους ποδοσφαιριστές που ήρθαν στην εποχή Άρνεσεν.
Πρόκειται για τον Γκόικο Τσίμιροτ, τον Γκάρι Ροντρίγκες και τον Μάριν Λέοβατς για τον οποίο πρόσφατα γράφτηκε στη Κροατία πως θα ήταν μία ιδανική επιλογή για τη Δυναμό Ζάγκρεμπ.
Νομίζω τα νούμερα που μπορούνε να φέρουν οι τρεις αυτοί παίκτες δεν είναι αυτά που θα μπορούσαν να φέρουν αν ήταν κομμάτι μίας ομάδας που αναπτύσσεται ορθολογικά. Συνολικά για να τους πάρεις έδωσες κοντά στα 2,5 εκατ. ευρώ όμως, τα οποία μπορείς να πάρεις σίγουρα πίσω και κάτι παραπάνω. Το θέμα όμως είναι άλλο.
Πωλήσεις κάνεις στοχευμένα. Για παράδειγμα, τα νούμερα του 8αριού Τσίμιροτ δεν είναι ικανοποιητικά. Ναι είναι διεθνής, ναι έχει γεμάτες σεζόν με τον ΠΑΟΚ, ναι είναι σε εξαιρετική ηλικία, όμως 8άρι με 1 γκολ και 4 ασίστ δεν μπορεί να πιάσει πάνω από δύο εκατ. ευρώ.
Αν όμως ο ΠΑΟΚ τον δούλευε ως καθαρό 6άρι και του προσέθετε τα χαρακτηριστικά που του λείπουν, τότε το νούμερο θα ανέβαινε αρκετά. Και θα έβρισκε σίγουρα πρόταση. Εννοείται πως η επέκταση έγινε για να πουληθεί ο παίκτης ακριβότερα.
Για τον Ροντρίγκες αυτό που σίγουρα δυσκολεύει μία πώλησή του είναι το μέτριο πέρασμα από την Έλτσε και την Λα Λίγκα. Βέβαια έκτοτε έχει κάνει δύο καλές σεζόν με τον ΠΑΟΚ. Και ο Ροντρίγκες κοντά στα 2εκατ. ευρώ μπορεί να φέρει. Παραπάνω δύσκολα, όταν ο Μακ των 21 γκολ έφερε 3,5.
Για τον Λέοβατς που είναι και στα 28 του, δύσκολα να βρεις σοβαρή πρόταση εκτός αν μιλάμε για Ρωσία, Τουρκία και Σαουδική Αραβία.
Τα νούμερα που θα μπορούσε να βρει ο ΠΑΟΚ, θα ήταν πολύ μεγαλύτερα αν είχε μία ομάδα που αναδείκνυε τα στοιχεία των παικτών του. Τώρα το ταβάνι είναι χαμηλό…
