Το πώς φτάσαμε στην ήττα-ντροπή από την ΜΠΑΤΕ και στο απόλυτο ευρωπαϊκό κάζο είναι κάτι που ως θέμα έχει εξαντληθεί και δεν χρειάζεται παραπάνω ανάλυση.
Αυτό όμως που δεν μπορείς να προσπεράσεις γιατί πολύ απλά προσβάλει τη νοημοσύνη όλων όσων αψήφησαν το κρύο και βρέθηκαν στην Τούμπα, ειναι τα όσα ακολούθησαν του αγώνα. Και είναι κάτι που πρώτα απ’ όλα πρέπει να προβληματίσει τους ίδιους τους ανθρώπους της ομάδας.
Θα αρχίσω από την ίδια την ΠΑΕ. Τον τρόπο που προσέγγισε τον αγώνα μέσα από το σχετικό κείμενο που ανέβασε με το τέλος της ήττας. Ο τίτλος του κειμένου: «Με το μυαλό αλλού». Και στο κείμενο διαβάζω: «Ο ΠΑΟΚ ήθελε νίκη και παράλληλα ήττα της Βίντι, αλλά στο πρώτο ημίχρονο… ξέχασε να ασχοληθεί με το δικό του παιχνίδι και έμοιαζε να έχει το αυτί κολλημένο στο ραδιόφωνο για να μαθαίνει νέα από την Ουγγαρία». Μάλιστα. Ο ΠΑΟΚ λοιπόν ήταν επηρεασμένος από το ότι δεν εξαρτιόταν από τον ίδιο η πρόκριση για αυτό ήταν άθλιος στο πρώτο μέρος. Δηλαδή η Βίντι έπαιζε με τα Ασπρα Χώματα και όχι με την Τσέλσι και ήταν σίγουροι πως θα κέρδιζε και επομένως το παιχνίδι της πρόκρισης ήταν χαμένο από χέρι ότι και να έκανε στο δικό του ματς. Αστεία προσέγγιση και μέγιστη ασέβεια στον φίλο της ομάδας.
Ο προπονητής; Αρχισε τη συνέντευξη Τύπου με το «η ευθύνη είναι δική μου». Αλλά δυστυχώς συνέχισε τις δηλώσεις του. «Πιθανώς να μας επηρέασε πως η πρόκριση δεν εξαρτιόταν από το δικό μας παιχνιδι» είπε. Τότε τι κατέβηκε να αγωνιστεί η ομάδα; Γιατί παραμονές του αγώνα τον χαρακτήρισε τελικό; Δεν γνώριζε τότε πως η πρόκριση δεν ήταν στο χέρι της ομάδας; Συνέχισε ο Λουτσέσκου και κάποια στιγμή είπε: «Από τη στιγμή που η Τσέλσι δεν κέρδισε τη Βίντι, τελικώς το αποτέλεσμα του δικού μας αγώνα δεν έκρινε την πρόκριση». Κρίμα. Τίποτε άλλο. Ο Λουτσέσκου όφειλε να ζητήσει μια συγνώμη και να σταματήσει εκεί. Να πει ότι ήταν μια ήττα ντροπή πως δεν υπάρχουν δικαιολογίες και πως ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού στον κόσμο θα σιωπήσει και δε θα πει τίποτε άλλο.
Πάμε και στο τελευταίο. Δεν μπορείς ως παίκτης του ΠΑΟΚ μετά το τέλος του αγώνα να δηλώνεις «θα δώσουμε απαντήσεις στη Λιβαδειά». Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να το αναλύσω. ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΣ. Ο ΠΑΟΚ αποχαιρέτισε την Ευρώπη γιατί πολύ απλά αυτό άξιζε να πάρει.
Το μεγάλο συμπέρασμα είναι πως το αφήγημα του καλοκαιριού «έχω δυο ενδεκάδες» σκόρπισε στον άνεμο. Αυτό είναι αιτία προβληματισμού ΠΡΩΤΑ για τη διοίκηση, για το χαμένο μεταγραφικά καλοκαίρι (ένα ακόμη) και αυτό πρέπει να γίνει μάθημα ενόψει της νέας χρονιάς αν θέλεις να διεκδικήσεις τον στόχο της Ευρώπης και να πορευτείς σε αυτόν με αξιοπρέπεια.
Κλείνω με το παρακάτω: αστείο να ισοπεδώνεις τα πάντα αλλά και επικίνδυνο το «πάμε παρακάτω, δεν έγινε και τίποτε».
Ο ΠΑΟΚ έχει μπροστά του δυο στόχους αλλά κυρίως ένα τεράστιο στοίχημα: να κερδίσει ξανά τον σεβασμό του κόσμου του. Που δεν τον σεβάστηκε στην Ευρώπη και ειδικά το βράδυ της Πέμπτης.
