Το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου είναι μια κατάσταση η οποία, κατά την άποψή μου, ούτε χρειαζόταν να ισοπεδωθεί και να οδηγήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο στην επιτροπεία, ούτε να πανηγυρίζουμε ή να προβληματιζόμαστε επειδή αναμένεται να επανέλθει με το νέο αθλητικό νόμο που έφερε προς διαβούλευση ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης.
Ηταν αστεία τα επιχειρήματα με τα οποία οδηγήθηκε στη σχετική νομοθέτηση πριν από τρία χρόνια ο Σταύρος Κοντονής. Κάποιος που θεωρεί πως το αυτοδιοίκητο επιτρέπει την δημιουργία προϋποθέσεων οι οποίες οδηγούν στην ασυδοσία και στην διαφθορά, δεν το καταργεί αλλά φροντίζει να υπάρχουν οι ασφαλιστικές δικλείδες που θα αποτρέπουν όποιον επιδιώκει να το χρησιμοποιήσει για κακό σκοπό.
Ο προκάτοχος, όμως, του Βασιλειάδη δεν ενδιαφερόταν για την ουσία, αλλά μόνο για τις εντυπώσεις και για να χρησιμοποιήσει το ποδόσφαιρο προκειμένου να παίξει πολιτικό παιχνίδι.
Είναι αποδεδειγμένο, πλέον, ότι καταργώντας το αυτοδιοίκητο, ο Κοντονής ήθελε να ανοίξει ο δρόμος για την εμπλοκή της κυβέρνησης στο ποδόσφαιρο, για να φέρει το… παιχνίδι στο δικό του γήπεδο και να συμβούν όλα αυτά που συνέβησαν τα τρία τελευταία χρόνια.
Πράγματα τα οποία όχι μόνο δεν βοήθησαν το ποδόσφαιρο να αντιμετωπίσει τις παθογένειές του και να προχωρήσει σε επανεκκίνηση, σε επανάκτηση της αξιοπιστίας, αλλά το οδήγησαν σε πολύ χειρότερες καταστάσεις.
Το ποδόσφαιρο έχει ανάγκη να επιστρέψει στο… ποδόσφαιρο. Να φύγει από την μέση ο κυβερνητικός εναγκαλισμός, να μην λειτουργεί η Πολιτεία ως μεσάζοντας ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και τις ΦΙΦΑ-ΟΥΕΦΑ, να αποφασίζει η ΕΠΟ χωρίς να χρειάζεται να δώσει λόγο σε επιτροπές παρακολούθησης και εκπροσώπους της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας ομοσπονδίας.
Υπ’ αυτή την έννοια, είναι καλό που θα υπάρχει και πάλι το αυτοδιοίκητο. Η δυνατότητα, δηλαδή, να κάνει κουμάντο η ομοσπονδία στα του οίκου της και να μην χρειάζεται να ρωτάει κανένα.
Φτάνει, βέβαια, να υπάρχουν όρια. Να μην είναι υπεράνω των νόμων του κράτους το καταστατικό της ΕΠΟ, να μην υπάρχει ασυλία για τα μέλη της διοίκησης, λες και πρόκειται για βουλευτές, να υπάρχει έλεγχος από την Πολιτεία, εποπτικοί μηχανισμοί.
Αν υπάρχουν και λειτουργούν όσα παραπάνω αναφέρθηκαν, αλλά και κάποια άλλα, ενδεχομένως, ακόμη, δεν έχουμε κανένα λόγο να ανησυχούμε για το αυτοδιοίκητο στο ποδόσφαιρο…
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (28/11)
