«Είναι ένα μοναδικό συναίσθημα. Είμαι χαρούμενος, περήφανος και κολακευμένος. Αυτά που νιώθω τώρα είναι δύσκολο να τα περιγράψω. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με βοήθησαν να είμαι εδώ απόψε». Απλά λόγια βγαλμένα μέσα από την καρδιά ενός σεμνού αθλητή στην κορυφαία στιγμή της πολυσήμαντης κι εντυπωσιακής του καριέρας. Ενός ιδιαίτερα συμπαθή και ξεχωριστού ποδοσφαιριστή που φέτος πανηγύρισε το Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ κι έφτασε μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Η κατάκτηση της «Χρυσής Μπάλας» από τον Λούκα Μόντριτς επιβάλει να θυμηθούμε τα όσα σπουδαία πέτυχε στη διάρκεια της χρονιάς που… μας εγκαταλείπει. Παράλληλα και να αναφερθούμε στο γεγονός ότι η κατάκτηση του βραβείου του κορυφαίου ποδοσφαιριστή του κόσμου από τον χαρισματικό Λούκα, σηματοδοτεί και το τέλος μιας εποχής που έχει τη σφραγίδα των τελευταίων ετών (πιθανότατα και όλων των εποχών) του Λιονέλ Μέσι και του Κριστιάνο Ρονάλντο. Οι δυο τους πραγματικά είδωλα εναλλάσσονταν στην παγκόσμια κορυφή από το 2008, έως το 2017, κατακτώντας από 5 «Χρυσές Μπάλες» ο καθένας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο τελευταίος ποδοσφαιριστής που πήρε αυτό το βραβείο πριν από τον Μόντριτς και δεν λεγόταν Ρονάλντο ή Μέσι, ήταν ο Κακά της Μίλαν. «Θα άλλαζα τη «Χρυσή Μπάλα» και οποιοδήποτε προσωπικό βραβείο έχω κατακτήσει με το Παγκόσμιο Κύπελλο», ήταν η απάντηση του Κροάτη σε σχετική ερώτηση που του έγινε, η οποία συνοδευόταν και με την επισήμανση ότι είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών που κατακτά και το βραβείο του France Football, της FIFA, της UEFA και του IFFHS σε μία σεζόν!
Στην ψηφοφορία που έγινε πήραν μέρος 173 δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο. Πίσω από τον Μόντριτς βρέθηκε ο Ρονάλντο με τρίτο τον Αντουάν Γκριζμάν, τέταρτο τον Κιλιάν Εμπαπέ και πέμπτο τον Λιονέλ Μέσι. Ο Ρονάλντο απουσίασε από την εκδήλωση ενώ η αδερφή του Έλμα Αβέιρο με πικρόχολο σχόλιο που ανάρτησε στο Instagram σχολίασε κάτω από μια φωτογραφία του Κριστιάνο: «Δυστυχώς αυτός είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε με μαφία και χρήματα. Η δύναμη του Θεού είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή τη σαπίλα. Ο Θεός παίρνει το χρόνο και δεν αποτυγχάνει». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις του Αντουάν Γκριζμάν ο οποίος είπε: «Προφανώς το Τσάμπιονς Λιγκ είναι πιο σημαντικό από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Απογοητεύτηκα».
Στο περιθώριο της βράβευσης του Κροάτη, έρχεται μια είδηση που αφορά τη Μάντσεστερ Σίτι, η οποία όπως φαίνεται κινδυνεύει να μπει σε μεγάλες περιπέτειες. Από διαρροές εγγράφων που αποδεικνύουν ότι παραπλάνησε την UEFA σχετικά με τα οικονομικά της, προκύπτουν ενοχές που οδηγούν σε μεγάλους μπελάδες. Ενδεχόμενος ο αποκλεισμός της βάση των κανονισμών του οικονομικού «ευ αγωνίζεσθε». Οι αποκαλύψεις της ιστοσελίδας Football Leaks που αναδημοσιεύτηκαν στο ευρείας κυκλοφορίας περιοδικό «De Spiegel» εμφάνισαν ένα περίπλοκο σύστημα με το οποίο η πρωτοπόρος του αγγλικού πρωταθλήματος απέκρυπτε την πραγματική πηγή κάποιων μεγάλων εσόδων, προσπαθώντας να φανεί νομότυπη απέναντι στους κανονισμούς. Το «association press» επιπρόσθετα αποκαλύπτει πως η UEFA έχει ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα της παραπλάνησης της και ως εκ τούτου εμφανίζεται πολύ πιθανό να ανοίξουν και κάποιοι άλλοι φάκελοι παλαιότερων παραβάσεων των πρωταθλητών της Αγγλίας, οι οποίες δεν είχαν διερευνηθεί πλήρως. Όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, ο αποκλεισμός των «πολιτών» θεωρείται πολύ πιθανός.
ΥΓ: Παρέμβαση από τον φίλο αναγνώστη Πέτρο Ιακωβίδη, φίλο του ΠΑΟΚ, με αφορμή το χθεσινό μας σχόλιο που αφορούσε κάποιους «συνοδοιπόρους» (έστω και όχι συνειδητά) του ανεκδιήγητου Καραπαπά: «Κύριε Δημήτρη ευτυχώς που οι ΠΑΟΚτσήδες άρχισαν να αντιλαμβάνονται ποιους πρέπει να αποφεύγουν για την ενημέρωση τους. Το γκάλοπ που έκανε το Metropolis μετά το παιχνίδι της Λαμίας για το αν αδικήθηκε ή ευνοήθηκε ο ΠΑΟΚ, είναι η καλύτερη απόδειξη. Γύρω στο 70% απέναντι σε ένα 30% που κι αυτό ήταν νοθευμένο σε ένα μεγάλο κομμάτι του από τους γνωστούς αντιΠΑΟΚκτσήδες, είναι το μήνυμα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Το αν και κατά πόσο αδικείται η ομάδα μας και η αντίστοιχη αναφορά στα αλλεπάλληλα ποδοσφαιρικά εγκλήματα των ανταγωνιστών της, το βλέπουμε με τα μάτια μας και το κρίνουμε αντικειμενικά χωρίς να έχουμε την ανάγκη να γίνουμε κι εμείς «συνοδοιπόροι» του Καραπαπά».